La Molina (Cabrales) - Cabeza Pandescura - Casañu

21 de Febreru de 2016

Track: La Molina (Cabrales) - Cabeza Pandescura - Casañu

Alborecemos, Kíla y yo, na habitación del pisu de Fernan en Colombres, magar d'un increyible día de monte nel H.ucantu, con posterior cena, cerveces y partíu del Sporting. Güei, quedamos a les 8 y media n'Arenas pa facer ruta de calendariu con tol grupu Xuan de la Borrina, asina que toca entainar y garrar carretera hasta Arenas.

Dende Xixón, sedría'l viaxe típicu.... pero nós tenemos que dir per Unquera y Panes, pa entrar a Cabrales pel Valle Bah.u de Peñamellera, xuntándonos toos como siempre nel café Cares. Llueu del almuerzu, siguimos hasta'l pueblu cabraliegu de la Molina, pero cagámosla dexando los coches en Canales, ya qu'anque nun hai muncho sitiu p'aparcar nel propiu pueblu, podemos de camín dexalos en varios apartaderos ensín comenos 5 km de más de ruta.

GM Xuan de la Borrina en La Molina (360 m)

De toes formes, la ruta como tal, vamos desplicala dende La Molina, poro saldremos a les 10 de la mañana pente les cases, cada día más arreglaes hacia'l ríu Casañu. El día ta pelín murniu, pero tenemos la esperanza de qu'abra y esfrutar d'un día espléndidu, pero ver veremos claro ta.

Salimos pa la parte alta del pueblu, en sentíu del ríu Casañu, pa llueu descender hacia esti, pero enantes de la puente Pompedru, salímonos pela mandrecha, garrando un bon senderu que dirá ascendiendo per una viesca dexando la Peñe'l Valle a la manzorga.

Xubimos hacia'l Cantiellu metíendonos nel borrín

Los nuesos pasos tienen de llevanos penriba los pequeños mayaos del valle, pasando xustu penriba del d'El Cantiellu. Más a la mandrecha, quedarán dellos más grandes como'l de L'Espadañal o Los Llanos.

Nun vemos res, asína que siguimos  p'arriba pel meyor senderu qu'alcontramos desdexando cualesquier intentu a dalgún cumal d'esta xerra de Gustaselvín. Poro tiramos p'arriba, hasta'l colláu Pontigos d'Allá onde enguedeyamos el camín y tenemos descendemos de más hacia'l Ríu Dubia.

Pasamos per Cueva Dubia ensin acolumbrar res

Siguiendo'l cursu n'ascensu pasaremos pel mayáu de Cueva Dubia, dexando ensin ver, a la nuesa manzorga les Cabeces de Saldaña y el Porru Salón, p'aportar al H.orcadellín, onde paramos un ratín pa ver si'l sol garra la fuercia necesaria p'abrir d'una vegada.

Intentar, inténtalo un par de vegaes, pero cansaos d'esperar, tiramos pente'l borrín hacia'l nuesu destín, que nun ye otru que la Cabeza Pandescura, puntu más altu d'esta xerra de Gustaselvín y peñe de perbones vistes... que güei nun quiso amosanos el tiempu.

Ascensión final a la peñe Pandescura

Asina que tiramos p'arriba xubiendo primer una panda herbosa, hasta topar de frente con un paré desplomáu, que tendremos de llibrar per un pequeñu canalizu a la manzorga. Dende equí, toca xubir per tarrén amestáu de calizu y yerba, que más menos va llibrándose bien hasta'l cómodu cumal de 1005 m de Pandescura.

Cumal de Cabeza Pandescura (1005 m)

Con casi 3 hores de ruta sele, ensin ver res, decidimos quedar nel cumal media horina, a ver si hai suerte, pero nin con eses. Al menos, dicir que'l sol feble calecía l'ambiente como pa tar xintando calmao y asina tuviemos hasta que decimos que yera hora de baxar.

Fadrémoslo hacia'l mayáu de Gustaselvín, onde siguiremos camín hacia'l de H.aciellu y a lo postreru al del Regueru onde axúntase la pista que vien dende Demués. Equí, lo normal ye siguila hasta'l colláu L'Incós y descender pel valle Llameru como ficiéramos nuna estaya tremenda de Travesera.

Baxamos hacia'l Casañu de colláu en colláu

Pero, cuando ya diba'l día pocu prestosu pal grupu había que xugásela con dalgún senderu que nos pudiera sorprender un pelín. Asina lo ficimos y envede siguir la pista tiramos per un camín cláramente madereru, que traviesa'l monte Casañu hasta'l colláu los Llamarzugos.

Hasta equí, nun tien mayor secretu, pero nesti colláu que fina nun llamargal, como'l so nome diz, tenemos la meyor de les vistes del Ríu Casañu al completu y nun sólo eso, sinon que la pista nun termina, empobinándonos dempués per un senderu que faldea pembaxo la Cabeza la Cuécara.

Perguapu senderu que tien de llevanos al valle Llameru

Con remocicaos ánimos, percorreremos esti guapu senderu, del que déxense cayer pindies pandes de yerba de difícil caleyar hasta'l propiu Casañu, demientres nuesu pasu ye firme, con dellos xube-baxes de collaín en collaín, siendo'l más guapu'l de Piedra Entalangada, tremendu mirador sol Casañu.

Robledal de Llameru hasta'l ríu Casañu

Magar d'esti pasu, taremos en dimposición de coneutar col valle Llameru y tol so llargu y pindiu descensu, que tanto nos ficiera sufrir años atrás col sen contrariu. Esta vegada, tan sólo dalguna culada dacuando, por mor de la yerba llargo y plantámonos na puente Llameru soles agües del Casañu.

Ún a ún diremos pasando la puente Llameru, pa dempués restolar el perdíu senderu que xube hasta la canal de Llucia. Viéramosla dende la otra fastera claramente, pero nun ye cenciellu garrar el camín correutu, saliendo ésti casi dende la puente defechu.

Encomencipiamos l'aéreu camín de la canal de Llucia

Si nun tamos al tanto, sin danos cuenta tiraremos pol camín que va más baxo y perderemos la ocasión de conocer esti increyible pasu, que nun ye otra cosa qu'un canal escaváu pa una trayida d'agua con tintes enerxéticos como non.

La primer parte ye tranquilina, como cualesquier senderu colgáu de los Picos, pero pali pali, van de secute dellos pasos armaos con bones cayides aportando al pasu más ablucante del canal, nel que tendremos que dir agachaos y sollerte de nun rozar les mochiles contra'l paré nun vaya ser que nos tire embaxo.

El camín escaváu de la canal de Llucia

Dicir que diba esmolecíu per Kíla, pero nun tuvo mayor problemes y sí qu'al dir el primeru y topame col camín moyáu, tuve una especiu de respigu, por facer pasar a tanta xente per equí. Pero bono, la xente ye echada p'alantre y esfrutaron d'esti espeutacular pasu, que sin más dificultá qu'agachase nun ta esentu de riesgu.

Una vegada qu'aportamos al final del canal, anque paeza siguir, veremos un senderín en descensu que nos dexará na Vega la Batuda, la cuál ta más menos igual de tomada que fai casi tres años, lo cual nun ye tan mala noticia, jeje.

Les vistes del ríu Casañu y el pasu per L'Escobiu marquen el camín hasta la Molina

El restu del camín, fadrémoslu maraviyándonos cola fuercia del ríu Casañu, que llevarános d'un llau a otru al travíes de delles puentes teniendo como puntos más interesantes, les instalaciones llétriques, la casería de L'Escobiu y l'enfozamientu del Casañu en Pompedru onde casi da mieu la fuercia que trae.

En resume, ruta pelín refugada pol tiempu, pero que nes 7 hores y 35 min d'actividá diónos pa meté-y un bon repasu a esta fastera tan guapa del ríu Casañu, percorriendo casi 12,75 km y unos 1215 m d'ascensu acumuláu.

Falar de más d'esti guapu tramu de senderismu sobra dafechu... lo meyor delles semeyes finales.

Camudando'l Camín col Ríu Casañu