Altu La Llama (Piloña) - La Múa - Miruenu

30 d'Abril de 2014

Track: Altu La Llama (Piloña) - La Múa - Miruenu

De les semeyes, d'entamu y final, col día estupendu, a les más murnies, pasaron ya más de 6 añinos. Dízse pronto, pero quiciás l'ascensión al Miruenu, fué de les primeres que ficimos nel añu 2008 y en xeneral na nuesa "carrera" nos montes asturianos.

Esta vegada, símplemente acompañé al mió pa, que diba a la gueta de cogordes y la fastera d'Espineres del Sueve, ye onde más-y presta andar. Poro, garramos el coche en direición Colunga pela Autovía'l Cantábricu, pa garrar nel pueblu la As-258 qu'empobínase hacia Lliberdón, pasando pelos pueblos de La Riera, La Ferrería, Agüera Baxu y Agüera Riba.

Nel Altu La Llama (418 m) con vistes al colláu Oviñes

Pelín penriba de Lliberdón, tenemos L'Altu La Llama, onde ñaz una pista que llévanos en pindia xubida hacia'l Mayáu d'Espineres. Allá pol añu 2008, xubiéramosla andando que ye lo qu'hai que facer si vas de monte, pero esta vegada pa tener más tiempu pa les setes xubimos en coche.

La pista llevarános ensín perda hasta'l colláu Oviñes, pasando enantes por munches revueltes, al traviés de llugares como La Teyera, Llanuxintar y Sames. N'Oviñes, baxaremos un pelín hacia los mayaos de la Goleta y pocu más alantre, el d'Espineres.

Dende Espineres empobinámonos hacia'l Picu La Múa

Magar de dexar al paisanu, dando vueltes al so ritmu... yo nun tengo paciencia pa tal llabor. Colé con Kíla, a patear de nuevu tolos requexos del Sueve que va dellos añinos ya caleyara, ensín gps, con mapes impresos nel trabayu y guíes y llibros que facíenmos perdenos ca poco.

Col día amurniáu, les vistes yeren lo de menos, así que dióme por encumar un piquín nomáu nel Sueve, La Múa. Pa ello, d'Espineres apartámonos hacia l'Este, pasando primer pel Foyu y entamando la so xuba pela Salgar.

Día repunantín dende'l cumal de la Múa (1017 m)

Como siempre, nel camín alcontrámonos con munchos gamos. Antaño, introduxéronse pa la caza pero llueu al quedar como parque protexíu, estos animales foriatos, viven tranquilos a nun ser qu'una perra de pluma como Kíla, tenga ganes de probar pelo y correr tres d'ellos escorriéndolos durante tola ruta.

La esperiencia algamada nestos años fai que la orientación nel monte, seya dalgo más cenciello qu'años atrás. Alcuérdome, que pasando la Múa en direición al Miruenu, al cual agüeyo delantre'l Pienzu dende ésta, hai un tramu de foyos y cuchielles calices, nos que too paez pisáu y ye dificil orientase.

Siguimos les siendes escondíes pente'l tarrén calizu, intentando topános con pequeños mayaos

Aquella vegada, magar d'arrodiar la Múa pela mandrecha, metiéramonos pela Parea L'Agua y la de Pozumariellu, siendo estos dos llugares nos qu'andar con curiáu si tuviésemos borrina. Esta vegada xubiendo La Múa, namái tuve que baxar al escar del Requexu.

Nel Requexu, navegaremos pente pequeños foyos, intentando empobinanos coles referencies de dos cabañes en pequeños mayaos. Asína, aportaremos a la base del Miruenu, onde entrándo-y un pelín pela mandrecha, nun tendremos problema en siguir sienda hasta'l cumal de 1140 m.

Nel cumal del Miruenu con Kíla (1140 m)

Una hora dende Espineres de camín, voi xenial de tiempu, pero la borrina esnala pela cordelera'l Sueve y conozo perbien el tramu hasta'l Pienzu dende'l Miruenu, de la integral del Sueve. Apetezme más tornar al guapu mayáu del Potril, cola so llaguna en forma de trebol y un refuxu de cazadores, del que nun sé, nin usu, nin estáu... que guapu sería que tuviera abiertu pa los montañeros.

Baxamos del Miruenu a la gueta del prestosu mayáu del Potril

Aportaremos al Potril, baxando pel mesmu camín del Miruenu hasta acolumbrar el refuxu dende lo alto. Nel intre, restolaremos una salida a la mandrecha, magar de perpasar un espolón calizu que baxa del Miruenu, con una frecha perfonda na so base.

Namái llibrar l'espolón, meterémonos nun foyu con salida a la mandrecha y al pocu d'esi pasín, taremos enriba del Potril. Kíla, nun s'aguantó y corrió como una lloca a dase un bañín nes agües de la llaguna.

Refrescámonos nel Potril y siguimos tres de los gamos hacia Espineres

Paez mentira que'l Sueve, ufrézcanos requexos tan escondíos, tranquilos y solitarios como'l Potril. Por muncho que pateemos un cordal, con desvianos unos cientos de metros siempre alcontraremos dalgo nuevo.

Siempre camiento, que dalgo malo tamos faciendo n'Asturies de cara col montañismu y el turismu de monte. Los Picos, son los Picos, pero quiciás tener en tolos parques un refuxu, pa que la xente faiga travesíes per ellos, pernocte y descubre estos cordales y parque naturales "menores" sería mui necesario.

Del llagu artifical d'Espineres baxamos a les cabañes

Ensín más, xubimos unos metrinos dexando a la mandrecha Les Cuerres Vieyes, otra fastera caliza de foyos y faldiando La Espina Barbú, baxaremos dempués per praos hacia la llaguna d'Espineres pa baxar al propiu mayáu nun pocu más de tiempu.

Perguapes cabañes n'Espineres

En resume, ruta mui prestosa que durante un par d'hores llevóme pela parte sur del Sueve. En total, quiciás cola pista dende L'Altu La Llama, seríen entre 4 y 5 hores, teniendo un percorríu de casi 14 kms y un desnivel acumuláu positivu d'unos 900 m.

Ta la próxima...

Camudando'l Camín va unos añinos nel Miruenu