jueves, 5 de enero de 2012

H.uentesanta (Nava) - Foces del Pendón - La Varallonga

10 d'Avientu de 2011

Track: H.uentesanta (Nava) - Foces del Pendón - La Varallonga



Como ya comentamos na entrada Xuntanza Asturvasca 2011-2012 (Asturies) tamos en plena xuntanza colos nuesos collacios vascos y aparte de pasalu bien, xintar y echar unes rises, tamién fuimos a facer dalgo de montaña.

La primera ruta de la xuntanza diba llevános a conocer les foces del ríu Pendón, mui cerquina de la capital naveta, Nava. Pa ello, si viniésemos dende Xixón podríemos dir pola autovía minera hasta la salida de la Pola Siero onde garraremos la N-634 travesando Siero hasta entrar al conceyu sidreru pol pueblu d'El Remediu, aportando a Nava bien aína.


Preparaos pa salir de H.uentesanta (241 ms)

Na capital, tocaríenos siguir la N-634 pasando por La Polenava, Vegalloba y L'Empalme, onde tomámos a la mandrecha la Na-1, hasta aportar al nuesu destín, H.uentesanta. Nel nuesu casu nun salimos dende Xixón, ya que durmimos nel albergue de Fayacaba (Bimenes), pero dempués de la baxada en coche hasta Nava y del desayunu de xuntanza, el percorríu en coche ye'l mesmu dende la capital naveta.

Son casi les 11 y media de la mañana, cuando delantre de la planta embotelladora de Fuensanta, entamamos a caleyar. Nesti casu los andarinos astures somos Carlos, Pangua, Cantarero, César y Berto y los bidaris vascos son Amaia, Juanan, Oscar, Bittor y Fernan.


Primeros pasos per una pindia pista

La ruta que tenemos per delantre, amiesta dafechu una sienda pernomada asturiana como ye les Foces del Ríu Pendón, con un ascensu dende bien baxo hasta'l Picu La Varallonga, que ta allugáu na marxe drecha d'esti ríu, enfrente d'otros cumales que forman la foz como seríen el picu la Múa o la Peña L'Aguila.

Los primeros pasos, siempre per pista pindia, van dir faciéndonos calecer y diremos quitándonos les sucesives capes de ropa coles qu'entamamos. Esta pista, que va paralela al barrancu del Tabláu, durante dalgo más de venti minutinos fadrános superar unos 120 ms d'altor y con comodidá dexarános nel colláu de los Fornos.


Los Fornos (372 ms)

Nesti colláu tendremos nun día espeyáu como'l nuesu, unes vistes bien guapes del cordal del Sueve, dende una perspeutiva a la que tamos pocu avezaos, al acolumbralu casi siempre dende la costa.

Ensín dános cuenta, nun paramos de charrar en tola xubida al colláu, tamos onde rialmente entamen les foces del ríu Pendón y nun perdemos tiempu y metémenos na sienda qu'avanza na faldera drecha del ríu a un altor considerable sol propiu ríu.



Caleyando poles Foces del Pendón

Ante la falta de perda denguna posible, caleyamos sele, esfrutando del falar con xente que va tiempu que nun mos vemos y a la mesma vegada, nun dexamos de mirar pa cada requexu del camín, qu'ensín dificultá, avéranos pali que pali al ríu Pendón.



Averándonos al ríu Pendón

Nun será hasta'l final de les Foces del Pendón, cuando casi pisamos l'augua d'esti ríu, que toma augües de la riega de Brañabernés que vien de la Muezca Brañabernés, colláu pente'l picu La Múa y el Casielles. El restu l'augua, como ye vezu, tómase nel crucie de riegues na Puente'l Pendón, onde aporten la riega Los Negrones per un llau y el Pendón formáu penriba'l nuesu allugamientu, pol Ranéu y Covagal.


Final de les Foces del Pendón (415 ms)

Nesti puntu, onde pónese fin a les foces (1 hora aprosimáu), nun baxamos a la puente, y garramos penriba d'ella, un senderín a la mandrecha pol cual vamos meténos nuna viesca preciosa, onde'l mofu recubre los árboles y les peñes, dándo-y una guapura ablucante.


Guapísima viesca cubierta de mugor

El nuesu destín, ta unos 200 ms d'altor enriba nuesa, el Mayáu Pastor. P'aportar a esti guapu mayáu, siguiremos primeru per esta verdi viesca y llueu garraremos una sienda en xubida que síguese bien, pero ta a piques de desaniciase polos escayos, si nun písase muncho más.


Ascendiendo de la vera'l riu hacia'l Mayáu Pastor

Este senderín, pondrános nun camín muncho mayor que xube n'envueltes dende'l ríu hacia'l Mayáu Pastor, y del que suponemos que podrá garrase cenciellamente siguiendo la puente'l Pendón, anque fadráse una envuelta muncho más grande pela parte baxa del ríu.

Nun mos esmolez muncho esta opción, y siguimos encantaos cola nuesa, ya que'l camín, paeznos abondo más aburríu de lo que'l senderu foi. D'esti camín, aportaremos a les cabañes del Mayáu Pastor (623 ms), pero enantes de llegar a elles, decidimos desvianos a la esquierda p'atayar per una viesca hasta aportar al camín bono que gárrase dende les propies cabañes.


Caleyando pela fastera de los H.ueyos

La ruta ta siendo bien guapa y a pesar de nun siguir los caminos más triaos, siempre va saliendo too bien, anque pisamos más barru del necesariu. Esti camín, marcáu con dalguna pintada mariella nes peñes, va llevános al traviés de los H.ueyos, que ye un tarrén d'amiestu de viesca y caliza, hasta aportar al Collaín (752 ms).


Entamamos a pisar más caliza nel averamientu al colladín

Tamos a unos 750 ms d'altor y llevamos dos hores hasta esti puntu. Equí, podríase baxar hacia los Cantos de Peñarrubia, onde gárrase una pista que sigue hasta Les Praeres, onde hai un chigre de bon xintar (caza sobremanera).


Ascendiendo al picu La Varallonga ábrense les vistes (Sueve, Peñamayor...)

Nós, nesti collaín, onde ábrense les vistes hacia la faldera oriental del cordal de Peñamayor y hacia dalguna cota de Redes como la Xamoca, vamos entamar la xubida al picu La Varallonga, que quédanos a la nuesa mandrecha.


Últimos pasinos a la Varallonga

L'ascensión nun tien mayor problema, que dir sortiando la piedra caliza al traviés de los distintos praínos qu'esisten. Poro, camiento que nun hai un senderu marcáu al tener tantes posibilidaes, p'avanzar hasta los 866 ms d'altor de La Varallonga.

Malpenes un cuartín d'hora dende'l colláu tardamos en facer esta prestosa ascensión na que vemos vien cerquina'l cumal del Picu Peñamayor, y dende'l que nun bon día, podremos esfrutar de munches de les grandes cotes del parque de Redes (Llambria, Crespa, Cuetón de les Travieses, Campigüeños,....)


Cume del picu La Varallonga (866 ms)

Enriba, había que xintar dalgo pero non muncho, ya que pola tarde teníemos una merienda-cena de les de fartar. Asína que, simplemente taremos nel cumal dalgo más de media hora, falando, echando unes rises y esfrutando d'esta xuntanza, de la que ta saliendo tou bien enforma y en concretu pa esta ruta, La Varallonga, foi l'ayalga de monte perfeuta pa completar les Foces del Pendón.

Dende esti cumal, va tocános separanos en dos grupos. El mayor d'ellos va empobinase, dempués d'amosá-yos dende'l cumal la ruta que tienen de seguir, al albergue de Fayacaba. Lo primeru que ficieron ye garrar l'arista occidental de La Varallonga pa garrar un camín que baxe hasta Les Praeres onde tomaron unes cerveces fríes, que supongo que-yos sentaron de luxu.


La parte más grande del grupu avérase hacia l'Albergue de Fayacaba

Dende equí, namái que teníen que siguir la pista en xubida hacia la Campa de Peñamayor y dende esti colláu, baxar de nuevu hasta l'albergue al igual que ficiéramos nel sen contrariu, Paula y yo el día anterior: Fayacaba (Bimenes) - Peñón d'Orosu - Peñamayor. A pesar de la semeya de Pangua y César, paez ser que fueron a aportar al refuxu, jeje.

El grupu pequeñu, nun foi más que'l de los conductores, jeje. Ye dicir, a Fernan, Bittor y a mí, tocábanos baxar de nuevu hasta H.uentesanta al alcuentru de los coches. Pa ello, lo primeru que ficimos ye descender de la Varallonga en direición norte, hacia les cabañes d'Entresierres.


Los conductores baxamos de nuevu por Entresierres a la Campa Tabléu

N'Entresierres, dempués de la baxada pente caliza, praos y sebes, alcontrámonos con un camín, que va baxános aína hacia les cabañes de Porciles, onde envede garrar la carretera que baxa hacia Piloñeta, vamos desvianos a la mandrecha per un camín que dexarános na Campa Tabléu.

Dende esti guapu práu cercáu vamos dexar ésti a la esquierda, pa empobinanos per un senderín, que nos fadrá travesar una guapa viesca con exemplares de castañu, hasta aportar a otra cabaña que dexamos a la mandrecha, la de Bernardón.


Pasando por guapes viesques hasta'l pueblu de Vocarral

Equí, tomamos un caleyu más ampliu qu'en varies envueltes pel mediu de la viesca del Foyacu va dexános nel pueblu del Vocarral, onde una vecina del mesmu, afítanos que tenemos camín hacia'l ríu de Prá o de H.uentesanta/Fuentesanta, y dende ellí llegaríemos ensin problemes al entamu de la nuesa ruta, H.uentesanta.

Poro, siguimos los conseyos de la señora y baxamos selemente pela riega L'Artu, agüeyando dende lo alto, con curiosidá, les distintes propiedaes del Palaciu la Ferrería: caballeríes, cancha tenis, baloncestu, piscina... qu'asítiense na vega'l ríu Prá.


El Palaciu la Ferrería

Al aportar a la puente que crucia'l ríu y que dános accesu a la puerte del Palaciu, quedámonos mirando pa lo guapu del Palaciu, y nun fuimos a alcontrar per onde taría esi camín que diba a dexános en H.uentesanta.

El casu ye, que nun se si taría pola otra vega'l ríu o sal de dientru de la muria qu'arrodia'l Palaciu, pero nós, equivocámonos y dimos una vueltona per otru camín qu'en continuu ascensu, fízonos conocer el pueblín navetu de Oméu entrando pol barriu d'El Fondón.

N'Oméu, tocónos ya baxar de nuevu tragándonos dalgo más d'un kilómetru que n'envueltes dexaríanos nel aparcaderu onde dexáramos los coches 4 hores y y 45 minutinos enantes, tardando quiciás más de lo que pensábemos en baxar de La Varallonga a H.uentesanta, dos hores.


Pasando pol pueblu d'Oméu col Picu La Varallonga al fondu

En resumen, ficimos una ruta perguapa con un percorríu que durante los sos 14,14 kms diónos pa conocer les nomaes Foces del Pendón y descubrir un guapu picu como ye La Varallonga, anque pa ello tuviemos que facer un desnivel acumuláu de 795 ms.

Pero, como siempre, nes nueses xuntances colos collacios vascos, lo meyor non siempre ye la ruta sinon lo que venía dempués... Xuntanza Asturvasca 2011-2012 (Asturies)


Camudando'l Camín dende Peñamayor

Nesti rutina pel guapu conceyu de Nava ficimos un vértice xeodésicu: Picu La Varallonga (866 ms)
Ver progresos en: Retos montañeros

4 comentarios:

  1. Y yo sin conocer esta ruta !!!!! Mira tu que está casi aquí mismo; que ye guapa a rabiar y que pa una escapadina express ye ideal. Gracias por compartirla y enhorabuena por esa nueva xuntancia astur-vasca que tan buenos momentos y recuerdos deja.
    Saludos.

    ResponderEliminar
  2. No se puede comer tanto, hay que ser más sobrios,siempre salimos con balance positivo de calorias.
    La siguiente tendrán que ser un poco más liviana, sin pasarse.

    Nos vemos collaciu, un abrazu.

    ResponderEliminar
  3. La Varallonga fue la cabera cume en xubir per la zona va munchos, pero que munchos años (val más nun echar cuentes) y de momentu también ye la última que xubiera fae tres selmanes o asina, de nuechi. Guapa ruta pa facer nestos díes curtios d´iviernu, la pena ye lo de los coches y tener que separavos pa dir por ellos.
    Un saludu

    ResponderEliminar
  4. Lo de fartase Fernan, ye siempre igual, y amás la culpa foi vuesa por entamar a cuidános tan bien, jeje. Había que corresponder.

    Jose, pues la verdá ye que La Varallonga, complemente perfectamente coles Foces del Pendón que quédanse un pelín curties.

    Lo de los coches Cienfuegos, si que ye una pequeña putada por tener que separános, pero si lo pienses pa facer circular, alcontráse col Palaciu La Ferrería na baxada bien paga la pena.

    Un saludín

    ResponderEliminar