La Piñera (Piloña) - Picu Priede

8 de Febreru de 2021

Track: La Piñera (Piloña) - Picu Priede

Continuamos en tiempos de pandemia, nos que les nueses salides pel monte del grupu, tan siendo d'una forma non oficial y poro toi sacando rutes alantre, más bien curties, que sirvan pa conocer montes y llugares nuevos, pero ensin grandes ascensiones nin xataes de patiar.

Pa ello, esta vegada averámonos hasta'l conceyu de Piloña, esi gran escaecíu del monte astur, nel que tenemos siempre tan bones rutes y tan bones alcordances de les sos foces, de los rigos y de los cumales, sobretou na llende col parque de Reres.

Salimos de la Piñera (115 m)

Nel intre, ando restolando nos miós llistaos de retos montunos personales, desendolcando páxines pal blogue qu'amuesen la bayura de monte que tenemos n'Asturies, que seyan a dar idegues a la comunidá montañera astur o ensin más que seya de diversión tachando y descubriendo que monte puede faltanos de los amosaos na llista de turnu.

 

Asina descubrí'l Picu Priede, al que vamos acceder dende'l pueblu de La Piñera, al llau de Villamayor onde pararemos un segundín a tomar un café y organizanos. Magar del almuerzu, aparcaremos en La Piñera, al llau de la so ermita y saldremos caleyando carretera abaxo hacia la ponte col rigu Color.

Averámonos a conocer tol valle del rigu Color

Dende ellí, percorreremos tola guapa vega'l rigu Color que ya sólo de por sí ya paga la pena conocer, teniendo una primer parte pasando al llau de vieyos molinos reconvertíos en cabañes de fin de selmana. Más alantre, el camín va ganando altor sol rigu, entrando na parte más bella del percorríu, col Color encaxonáu a lo baxo mientres caleyamos nel camín colgáu esfrutando d'una viesca perguapa.

Facemos camín dende'l rigu Color hacia Les Vegues

 

La pista continuará valle alantre, pero xusto cuando entama a descender, nós garraremos un senderu n'ascensu, que travesará un fayéu nes Vegues, empobinándose hacia una pequeña riega que baxa del colláu'l Cabezu, el cual sedrá'l nuesu destín.

 

Equí, tendremos qu'esperar un ratín pol restu del grupu qu'adelantáronse en mou cagaprieses montuno y pasa lo que pasa sin nun sabes pa onde vas, que tires ensin xacíu p'alantre. Carlos, Anna, Xena y yo, vimos el desvíu cláramente y quedónos la dulda de si los demás fueran bien... un xiblíu a Kíla qu'apaeció pela pista pembaxo y ya sabíemos que'l restu'l grupu nun diba bien jaja.

Ascendemos hacia'l colláu Cabezu (420 m) con vistes al nuesu oxetivu: El Picu Priede

 

Ye lo bono de tener a Kíla pel monte, ye igual qu'un GPS y andalo too tres vegaes, poro siempre acaba yendo pel camín correutu. Al altor de la riega, que baxaba en pequeños guapos tabayones, xuntámonos toos de nuevu y vamos ascender pel monte faciendo envueltes, hasta garrar de nuevu un ampliu camín que ya empobínanos al colláu'l Cabezu (420 m) ensin perda denguna.

Facemos la xubida final per bon senderu hacia'l Picu Priede (634 m)

Dende equí, con sólo ver como ye'l picu Priede, nun debemos buscar coses rares y siguir la sienda que pente cotoyes d'un tamañu considerable, va dir dexándonos ascender hasta los Foyos onde dixébrense los dos cumales, el norte y el sur, ascendiendo primeru al norte, con guapes vistes a los cordales costeros del Sueve, Mofrechu, Corona'l Castiellu...

Semeya de grupu nel picu Priede

Col día a piques d'amurniar del too, vamos visitar la cume sur, pa dar vista al restu'l del valle Color, que tan bon tastu dexónos nel ascensu y del que conociera otru tramín na mió ascensión ivernal al Picu Torre. Darréu, ya tengo na tiesta continuar col restu'l valle hasta la mesma base del picu Les Vizcares
al que quiciás va siendo hora de facéi otra visitina y si ye con esti mantu de ñeve que caltién muncho meyor.

Descendemos de nuevu hacia'l colláu Cabezu siguiendo pela Prida

Ensin más, el grupu pa desaniase por mor de prises mañaneres y quedamos el grupín perruno, pa baxar cola calma, magar d'echar una güeyada a la fastera de la collada Moandi, alcordándonos de guapes rutes que ficiéramos a la Pica Cetín o al picu Cuniu, dando amuesa que'l conceyu Piloña ye una ayalga montañera con tantu valir como Ponga o Casu.

Baxamos per pista cola calma hacia Sevares y de vuelta a la Piñera

Con tol pescáu vendíu, dexámonos cayer otra vegada al colláu'l Cabezu y siguiremos hacia les cabañes de la Prida onde tomamos cómoda pista pela Xienra L'Antena, topándonos con cabañes bien curiaes como les del Pongayu, baxando al pocu pela viveru d'arándanos del Cierrón enantes d'aportar a Sevares, onde fadremos ya pocu más d'un kilómetru hasta tornar a la Piñera.

Con dalguna gotera cayendo y la ñube metida so la xerra de Pesquerín, zarramos esta cicular de casi 4 hores y 11.5 km de percorríu, que sirviónos pa conocer el valle'l rigu Color y ascender al picu Priede, monte de guapes vistes y llugar privilexiáu con tan sólo 560 m de desnivel a superar dende la Piñera.

Camudando'l Camín per Piloña