Alto'l Palo (L.lena) - Penubina

8 d'Agostu de 2014

Track: Alto'l Palo (L.lena) - Penubina

Les promeses tienen de cumplise... yo tenía la promesa de xubir con Carlos el día'l cumple del so pa a Penubina y él tenía la promesa de xubir con so pa a esi monte que viera dende guah.e, enorme y desafiante dende la fastera llionesa.

Pero la vida nun quiso da-y más tiempu pa que pudieran ascender xuntos, pa y fíu, a la gran Penubina. Poro, lo mínimu yera xubir con collacios el día del so cumpleaños, n'alcordanza y amuesa de respetu por Valentín.

Partimos del Alto'l Palo (1693 m)

El día nun ta pa munches hestories y la borrina, vientu y fríu faen qu'escoyamos una ascensión rápida y lo más sele posible, pa llueu dir xintar a dalgún llugar curiosu. Saldremos pues dende l'Alto'l Palo a 1693 m, como ya lo ficiéramos pa rutes como la de la Penubina Pequena o el cordal de la Val.lota cola Mesa como mole cimera.

Averámonos a la veiga Candioches pente la borrina y con bon cutu

Nun tenemos vistes en dengún momentu, anque sabemos que tien d'abrir en dalgún puntu del día... el casu ye cuándo y si darános al menes una xuba relaxada y guapa. Asina, baxaremos un pelín del Alto´l Palo y ascendemos la gatilera que tien de llevanos hacia la Veiga Candioches.

Finaremos los nuesos pasos pela veiga ensin ver res y metíendonos nel estrechu pasu pel qu'escapa'l riu Rituertu, entraremos nel so valle, pel qu'intentamos orientanos p'ascender hacia'l col.láu Ronzón, perdiendo un pocu'l tiempu xubiendo pela manzorga de la Carba.

Ascendemos a la vera'l riu Rituertu hacia'l col.láu Ronzón (1935 m)

Ye tontería facer esto, pagando la pena xubir direutos hacia la Penubina hasta alcontrar el camín d'ascensu pela arista sur. Nel colláu Ronzón, atopámonos con un de los momentos más fríos del día, ya que la fastera llionesa occidental tira orpín cola borrina y pinga aparte de xelar dafechu.

Enfilamos l'arista sur hacia la gran Penubina

Al abellugu de l'arista, ascendemos más qu'entreteníos pela "autopista" que ye esta vía normal a la Ubina. Nun la conocía y descubrí como l'efeutu de los montañeros puen facer un camín tan nidiu y cenciellu p'algamar una cume tan ablucante como la Penubina.

Cume borrinosa na Penubina (2416 m)

Vamos un pelín pillaos de tiempu pa la xinta, pasando nel cumal el tiempu xustu pa sacar les semeyes, facer un pelín d'alcordanza per parte de Carlos y en xeneral cellebrar lo que ye'l monte pa munchos de nós... un homenax a la vida.... pura vida que dicía Iñaki Otxoa.

Descendemos col sol por primer vegada nel día

Quicías unos 5 o 10 min más tarde d'entamar el descensu, xubió la presión y esapaecieron les ñubes, quedando tolos cumales del macizu d'Ubina al descubiertu, de los cuáles pudimos esfrutar al menos na baxada.

Sin mayores problemes entainamos el pasu, siguiendo'l mesmu camín baxo'l sol, que fai unes hores ficiéramos baxo una borrina fonda y un cutu xelador en delles raches de vientu. Del restu'l camín, nun mos quedaba más qu'aportar a polos coches de nuevu, mudanos de ropa y salir a fueu pal chigre que teníemos encargáu.

Tornamos al Alto'l Palo con un día perguapo... dafechu distintu del restu'l día

En resume... ruta mañanera si apuramos el pasu, anque pa un monte d'esti calter... val más llevar el bocata esperar a qu'espeye y esfrutar de les vistes dende los 2416 m, anque hai que dicir que la fartura en Casa María en Felgueres ye pa repetir tamién.

Con borrina, con sol, con orpín o con fríu... facer 5h y 45 min de ruta, con casi 13 kms y 850 ms de desnivel acumuláu nun ye na, siempre que podamos tar en compaña de collacios caleyando o fartucándose.

Como siempre... un placer...

Camudando'l Camín con Charly y so pa en Penubina