Asiegu (Cabrales) - Peña Blanca - Cabeza Ubena

16 de Febreru de 2014

Track: Asiegu (Cabrales) - Peña Blanca - Cabeza Ubena

Una vegada más tornamos al Cuera, nesti casu p'ascender a la primer cota importante de Cuera pol occidente: Peña Blanca. Va unos cuantos años ya, casi 5, xubiéramos a la Peña Blanca, pero nel cumal nun viéramos res, así que presta pola vida tornar a esta cume, camudando la fastera norte pola sur.

Como siempre partimos de Xixón, garrando l'autovía del Cantábricu hasta Posada de Llanes onde tomamos direición a Cabrales al traviés del Altu d'Ortigueru, baxando ya a los pueblos de Canales y Carreña, onde vamos almorzar nel H.ou.

Entamamos nel pueblu cabraliegu d'Asiegu (401 m)

Magar del cafetín, tornamos so los nuesos pasos, hasta la metá del pueblu, onde garramos la carretera que xube hacia'l pueblu d'Asiegu. Ellí, aparte d'un bon aparcaderu tendremos un mirador increyible sol macizu central y sobretou sol Picu Urriellu.

Xubimos per pista formigonada abriéndose les vistes al central

Enantes de les 10 y media de la mañana, tamos travesando les cais del pueblu y garramos na parte alta, una oista formigonada qu'a la vera los picos Canciellu y Ricáu, xubirá ensín descansu, hacia'l mayáu de Tebrandi.

Tramu perguapu pente Tebrandi y las brañas d'Asiegu

Ye una constante, les vistes amplíense poquín a pocu del macizu central, occidental, oriental ya inclusu de picos del parque de Reres, como'l Tiatordos. Finamos la pista, garrando senderu que xube hacia las brañas d'Asiegu, onde nel so puntu más altu, aparte de descansar pararemos un bon ratu a esfrutar de les vistes más ainda.

Vistes del Tiatordos, Urrieles, Cornión y les muyeres del GM Xuan de la Borrina

Perguapa ye la dixebra nel macizu central, col seutor del Urriellu, el de los Albos y el de Torre Cerredu y Cabrones. Nel occidental, les Peñes Santes, amúesen blanques por mor de la cantidá de ñeve nesta dómina del añu.

Anque nun cansamos de mirar, siguimos alantre, per un bon senderu qu'arrodia pela mandrecha tola vega de Brañas, empobinándonos hacia la fastera d'Entrepicos. Como ye davezu en Cuera, metémonos nun tarrén de h.oos y vexetación baxa, aportando finalmente a un prestosu pasu, pente dos xendarmes de caliza.

De las Brañas pasamos a la fastera d'Entrepicos, pa entamar la xuba a la Peña Blanca

Magar d'esti pasín, bordiaremos pela manzorga otru h.ou y entamaremos l'ascensión n'envueltes a la Peña Blanca. El camín ye claru y nun tendremos nengún problema pa da-y preste per segunda vegada nel mió casu, a la Peña Blanca (1176 m).

Nun par d'envueltes pente'l calizu encumamos la Peña Blanca (1176 m)

L'espectáculu ye completu. Si amestámos-y la visión completa del macizu Oriental a los dos anteriormente descritos, sólo puede impresionar aún más, agüeyar tola costa oriental asturiana, dende'l centru en Xixón, hasta casi'l final de la costa llanisca.

Cume na Peña Blanca (1176 m) en Cuera

Préstanos muncho conocer anque seya cola vista, la nomada Llosa Viangu, de la cúal tuviéramos Pangua y yo mui cerquina, na travesía Oriental de Cuera, pero qu'entá nun fuimos a decidinos visitar.

Ye día de relaxación, d'esfrute, d'acolumbrar la mar y la montaña. Bona razón tenía'l cartelu d'entrada n'Asiegu, onde diz a les clares, que'l pueblu ta a la mesma distancia del Picu que de la mar. Ye curiosu cuanto menos, y anque Peña Blanca, tea más averada a la mar qu'al Picu, préstanos enforma mirar p'ambos llaos.

La Llosa Viangu y los tres macizos de Picos... ablucantes vistes

Con tres cuartinos d'hora de descansu, decidimos siguir alantre. Pau y Rebe, prefieren tornar pel mesmu camín y los demás, siguimos col envís de conocer otra cumal cercana: La Cabeza Ubena, pelín más alta que Peña Blanca y con un vértice xeodésicu nuna especie d'hombru, el picu Tiedu.

Baxamos del cumal tirando pela Bola L'Escar hacia la Cabeza Ubena

Baxamos de la Blanca, metíendonos hacia un tarrén típicu de Cuera como son los h.oos o éscares y la caliza afilada que-yos arrodia davezu. La parte más baxa pente la Blanca y Cabeza Ubena nómase la Bola L'Escar, y ciértamente ye un llugar caóticu, nel qu'hai que dir restolando p'alcontrar los meyores pasos.

Llueu, de superar esti tramín gafu, garramos un hombru de la Cabeza Ubena, que llevarános hasta'l propiu cumal ensín denguna dificultá. Ficimos la semeya de turnu nos 1186 m d'Ubena y baxaremos el pequeñu colláu que dixebra'l cumal del Picu Tiedu (1183 m).

Pasaremos pelos cumales de la Cabeza Ubena (1186 m) y el so collaciu, el Picu Tiedu (1183 m)

Ellí fadremos otra semeyina de grupu y sobretou, con collores distinos a los de la mañana, tiraremos unes cuantes más hacia'l macizu central. Despedirémonos del Tiedu y tamién fadrémoslo d'un exemplu kársticu de los que ye'l Cuera: Los H.oos de la Cobertoria.

Baxamos del Tiedu hacia les brañes d'Asiegu

Namái, quédanos descender direutamente del Tiedu hasta las brañas d'Asiegu y tornar a garrar el mesmu camín, hasta la pista de Tebrandi. Dende equí, tomaremos con resignación y ciertu cansanciu, tola baxada formigonada, demientres falamos de milenta temes escaeciendo lo aburríu y malu pa los pies y rodielles que son les pistes de formigón... anque ganadéramente pernecesaries.

Dende ellí, baxar a Tebrandi y garrar la pista cola compaña del central y oriental

En resume, ruta cenciella, con vistes práuticamente inmeyorables, na que durante los 12.5 kms de percorríu nun fadremos otra cosa qu'esfrutar de lo más guapu d'Asturies: la mar y la montaña. Les casi 7 hores y 950 ms de desnivel acumuláu son una anéudota ante los paisaxes que tien la xerra de Cuera.

Camudando'l Camín col Picu

Nesta ruta ficimos la primer y segunda cota de Llanes: Cabeza Ubena (1186 m), Peña Blanca (1176 m) y un vértice xeódesicu de Cabrales: Picu Tiedu (1183 m)
Ver progresos en: Retos montañeros