Valdemurio (Quirós) - Xerra'l Gurrión

22 d'Avientu de 2013 y 26 de Xineru de 2014

Track: Valdemurio (Quirós) - Xerra'l Gurrión

Tol que me conoz, sabe que nun soi mui de repetir cumales, sobretou cola bayura montes qu'hai n'Asturies, pero esta vegada, en pocu más d'un mes tuve la suerte de facer cume nel Picu Gurrión, en dos díes, mui, pero que mui asemeyaos nes condiciones meteorolóxiques.

Como siempre p'aportar a Quirós, salimos de Xixón pela Y griega, pa enllazar n'Uviéu cola A-63, saliéndonos pal Valle'l Trubia como ye vezu, en munches de les nueses rutes. Travesaremos, los conceyos de Santu Adrianu y Proaza, garrando direición Quirós en Caranga Riba, pa namái cruciar el túnel, salirnos al aparcaderu del banzáu de Valdemurio.

Partimos del banzáu de Valdemurio (345 m)

El primer día, xuntámonos un grupín reducíu de Xuan de la Borrina, con sólo dos paisanos Richar y yo, y cuatru muyeres, Pau, Natalia, Zori y Kíla que tamién cuenta, jaja. El segundu pa compensar, vinieron d'Euzkadi Fernan, Carlos ya Iñaki, a los que acompañé, nun intentu de facer la ruta lo más aina posible pa xintar en Bárzana, el míticu pote castañes, que llevaba persiguiendo Fernan cuantayá.

 Caleyamos ambos díes cruciando'l banzáu de Valdemurio

Pesie a sacar el track de la ruta, del blogue Caleyando con Cienfuegos, les dos vegaes preferí facer la ruta en sentíu contrariu al suyu. Camiento que les razones foron, porque siempre avecinábase un frente pa pola tarde, y baxamos pelos pueblos ye meyor opción en casu de mal tiempu.

La ruta, fadrános cruciar el banzáu de Valdemurio pela pasarela, pa na primer envuelta de la sienda l'Osu, tirar de frente hacia unos praos. Ambos díes salimos pocos minutos dempués de les 9 y ambos díes nesti primer tramu, nun fuí a garrar dalgún senderín qu'empobínese hacia'l camín que vien de Vil.luriche.

Travesamos unos praos, a l'alcuentru d'un abegosu pedreru

El resultáu ye travesar un par de portielles, una muria y metese nun pedreru abegosu, pindiu ya incómodu, qu'anque más direutos, con mayor desgaste fadrános enllazar col citáu camín que cenciello, bien casi ensín ganar altor, dende'l pueblu.

Dicen que nun hai atayu sin trabayu, poro, con una bona sudada, garramos el camín, ascendiendo per una guapa canal, hasta desvianos a un forcáu, per onde'l camín tórnase armáu y fai envueltes, hasta dar vista al cordal y valle de Caranga.

Aportamos a la fín al senderu y vamos dándo-y la vuelta a la xerra con facilidá

Nun llevamos munchos metros d'ascensu pero les vistes ya compensen, colos pueblos de L.lano, Aciera, Tene... la escuela de L.lano d'escalada, la collá Aciera pente l'Airúa nel cordal de Tene y tol cordal de Caranga.... mui guapu.

Nel intre, garraremos dafechu, l'únicu tramu'l percorríu de descansu, ya que bordiaremos la faldera la xerra'l Gurrión, hacia'l valle Quintaneiru. Esti camín colgáu, so la carretera y la foz que fizo colos años el ríu Trubia, tendrá su momentu más guapu al finar nuna cueva escavada de pasu a Quintaneiru y Morteras de Caranga, Cuevafurada.

Topámonos col guapu pasu per una cueva pa ganar el camín pel valle Quintaneiru

Magar de ganar el valle, tendremos un camín, empredráu a tramos, siempre resbariosu, y que na parte cimera, tresformaráse en sienda embarrada con tendencia a salise del valle, pela mandrecha. Tengo agüeyáu, senderos que siguen pela manzorga y que xubirían más direutos hacia los altos del Gurrión, pero paga la pena averáse hacia las Morteras de Caranga.

Xubimos de la mayada Enfilera polas Morteras con vistes al cordal de Caranga

Asína, descansaremos un ratín nun guapu mayáu con amplísimes vistes hacia la Pena Sobia, Pena Collada, puertos de Maraviu, y dempués, pasaremos pel mayáu la Filera, con delles cabañes bien conservaes, pa llueu faciendo una pequeña envuelta hacia la Sobia, pa camudar el sen xubiendo per praos hacia'l Gurrión.

Digo esto, porque si xubimos del tirón dende les cabañes hacia'l Gurrión, podemos comenos una faza de felechos, que según la dómina del añu, pue tar más o menos crecida. El primer día, fícelu mal, y travesamos el felechal, pero'l segundu si que bordiámosla pel occidente y xubióse mui cómodu hasta los praos.

 Empobinámonos al fin hacia'l vistosu cumal del Gurrión

Darréu, casi per primer vegada col cumal del Gurrión a la vista y cerquino, vamos siguir de prau en prau, intentando nun metenos en dengún foyu, hasta topános con un senderu curiosu, qu'embaxo de llargues rames d'árboles va dexános finalmente, nel colláu Ordiales a 1195 m.

El primer día, tuviemos un amiestu de calor y humedá mui fuerte, y alcuérdome de sudar tol valle munchísimu, hasta'l puntu de nun ver a Kíla en munchu tiempu tan fatigada, d'ello, tardar 3 hores y media n'aportar equí.

Xubimos hasta'l colláu Ordiales (1195 m) pa entamar l'ascensu al Gurrión

Nel segundu día, con un día fresquín, y xubiendo a un ritmu fuerte poles prises pa dir de fartura, en 2 hores y pocu tábemos nel colláu y ambos díes, col trabayu bien fechu, sólo quedaba esfrutar d'una curtia pero mui interesante trepadina hacia'l cumal del Gurrión.

Toles semeyes del crestéu, son del primer día, nel que recibiónos el Gurrión con un solín afayaizu, pa encumar esti picu tan guapu. Aparte de tola ascensión dende Valdemurio, guapa de por sí, tener que facer un crestéu cenciellu ya inclusu si hai ganes una trepadina hasta la cume ye la guinda'l pastel.

Corta y disfrutona cresta hacia'l cumal

P'aportar al cumal (1232 m), nun hai porque trepar la peñona final, pue facese una vira en caliza pela manzorga, u otra pela mandrecha, pero esta última cola yerba moyao, tien de facese con curiáu ya que hai dalgún pasín con patiu y un mal movimientu ye fatal.

 Cumal del Picu Gurrión (1232 m)

Tan sólo, quedónos ambos díes esfrutar del picu algamáu, nel mió casu, pocu tiempu, ya que'l primer día, quedéme con Kíla nel antecumal, y cuando tornaron los demás, xubí yo solu, y el segundu día, taba poniéndose feu, y tocaba esnalar p'abaxo cuanto enantes meyor.

Baxamos d'esti cumal con tan bones vistes al colláu Ordiales a xintar

Nun hai que dicir les guapes vistes que tien en toles direiciones, destacando gran parte del macizu de Penaubina y sobremanera la Pena Ruea, asína como tol Aramo, Sobia, Caldoveiru, Caranga, L'Esturbín, Cel.lón...

Ficimos la baxada, caún pel llau preferíu y aportamos al colláu Ordiales, onde'l primer día, vamos tiranos al solín a xintar el bocata con tola calma del mundiu, mientres que'l segundu día, prepararémonos pa una baxada esprés dende'l mesmu colláu hacia Turiezo.

Facemos Richar y yo, el cumal del Contruteiru (1234 m) y baxamos xuntos al colláu Quintaneiru

Magar de la xinta del primer día, bordiamos l'otru cumal del Gurrión, el Contruteiru pol occidente y Richar, yo y Kíla, ficimos un rápidu ascensu p'afitar los dos metrinos de más (1234 m) que tien sol so collaciu d'al llau.

Baxamos como tiros y xuntámonos a les moces, Pau, Zori y Natalia, pa baxar con calma hasta'l guapu colláu de Quintaneiru, onde ya díbemos tomar una llarga y d'entamu cómoda baxada per pista, a la escontra del segundu día, onde dende'l colláu baxamos per pindios praos direutamente.

Baxamos a fueu d'Ordiales pela amplia canal

Hai que dicir, que pesie a lo pindiu d'esta canal, la yerba seco, fízola más segura, y les varies siendes que apecen y desapaecen, faen que baxar o xubir per equí, nun seya nin muncho menos una aventura. Eso sí, hai que tar dimpuestu a dase dalguna culada na baxada o a sufrir un montón si decidimos xubir per ella.

La primer parte, sedrá per un felechal seco, hasta que pasamos a la fastera de yerba llargo, onde topámonos con un senderín hasta un colláu al llau d'una peñona. Ellí podemos, dexar esta canal d'Ordiales y garrar la canal Seca, pero la intención nuesa ye recortar camín lo más  posible.

Entamamos en Quintaneiru, una llarguísima baxada hacia Turiezo

Si'l segundu día, nun había perdida, más que baxar a pinchu, el primer día, hai qu'andar sollerte cola orientación y mirar que pistes garramos, nun vaya ser que tiremos na Mortera Felgueres, hacia Fresneo, envede Turiezo.

Nós, baxamos ensín problemas, pasando baxo la pena Cotu Negru, y per camín empedráu, con más humedá y barru de lo que nos prestaría, plantámonos en Turiezo, non sin antes, facer yo una visitina a la gueta de les víes de la escuela de Turiezo, unos metros al SO d'esti pueblu, nes caberes peñes que baxen del Gurrión.

Travesamos Turiezo, y siguimos per amplia pista hacia Vil.luriche

Si'l primer día, ya tábemos estupendamente empobinaos al siguiente pueblu, Vil.luriche, el segundu, tuviemos entá, muncha parte de yerba en pindia baxada, pa pasar a una pequeña foz na canal, pa dempués navegar per pedreros hasta salinos a amplios praos.

Dende equí, namás tocó dirixinos de praos más xabaces a praos con sebe y portiella, siendo dalgunes delles, difíciles de llibrar con cierres casi desesperantes d'abrir y tornar a la so posición. Con pocu más, aportamos al camín que vien de Turiezo a Vil.luriche y equí xuntáronse ambes rutes.

La canal estréchase nun puntu pa ampliase per praos hasta salir perpasáu Turiezo

Namás quedaba siguir caleyando siempre en cómoda baxada, despidiéndose del Contruteiru y del Gurrión, pa camudar de fastera na xerra, y alcontranos el guapu cordal de Caranga penriba'l banzáu de Valdemurio.

Ensín pérdida, travesaremos el guapu pueblu de Vil.luriche, pudiendo tomar dos caminos, unu nos fadrá garrar dalgo de carretera hasta una ponte y d'ellí, ya siguiremos una sienda hasta'l aparcaderu del banzáu.

Facemos camín con vistes al Gurrión y Caranga hacia Vil.luriche

Nós, preferimos garrar una caleya que baxa direutamente a la sienda l'Osu y tornar a cruciar la pasarela que crucia'l banzáu. Anque'l primer día, esto nun diba ser tovía'l final de la ruta, ya que tuviemos la mala suerte de presenciar un accidente y tuvimos un bon ratu, echando una man y mirando si necesitaben aida los accidentaos.

Nun vamos a entrar en polémiques, pero un guah.e entró como una posta na curva y tuvo la mala suerte, de llevase per delantre a una señora que quedó la probe encerrada nel coche. La pena, ye que nun se calzó la hostia él solu, anque lo mesmu salía pal banzáu y tocábanos aidar de más pa sacalu y too.

Tan sólo falta topase cola sienda l'Osu y finar de nuevu en Valdemurio

En resume, perguapu circuitu, con variante pa prises y variante pa dir con calma. Voi dexar los datos de la ruta del primer día que ye la más completa, anque nel track vien la baxada del segundu día tamién, por si tien d'acortarse y vos veis con xeitu pa baxar per ehí.

El percorríu finalmente quedónos en 11.2 kms, ascendiendo un desnivel acumuláu de 1080 ms en 8 hores y 15 min, anque hai que restá-y dellos parones. El segundu día, tardamos dalgo menos de 4 hores y media, colo qu'acórtase muncho cola baxada tando avezaos, pero diciendo tamién que fuimos en llama tol camín.

Seya como seya, lo más importante ye dempués de pasar un bon día de monte, cellebralo como se merez. El primer día, prebando nel Sabil, una cerveza asturiano Cotolla, fecha en Santu Adrianu y riquísima a mi entender y el segundu día, tocaba que Fernan, Iñaki y Carlos, prebasen el míticu pote castañes de Casa Jamallo.

El próximu día más y meyor... si se puede.

Camudando'l Camín, cerveciando y fartucándose llueu del monte