Track: Pandecarme (Cangues d'Onís) - Ridimuña - H.ustillagar - Picu Los Asturianos
La temporada escápase y de folixa final, aprovechando que teníemos dos rutes de calendariu nel Cornión, vamos preparar un finde en Vegarredonda, anque fadremos lo que podamos, ya que la temporada ivernal va mui tardía y hasta esta mesma selmana tuvo a bien la meteoroloxía repartir un pocu más de ñeve nel monte.
Como siempre p'aportar a Pandecarme saldremos dende Xixón pela autovía'l Cantábricu hasta Lloviu onde salimos direición Cangues d'Onís, p'almorzar na Huera como siempre, siguiendo dempués hacia Cuadonga pela As-114 hasta Sotu Cangues, onde garraremos la As-262, pasando per La Riera y Muñíu, hasta Cuadonga, onde fadremos la xubida a los llagos de Cuadonga.
Partimos de Pandecarme (1071 m)
Enantes d'aportar al llagu Enol, saldremos nel colláu Veleres pela pista hacia la Vega Enol, pasando pela de la Cueva hasta Pandecarme, baxando a aparcar nel aparcaderu de la Fonte Verdayes. Preparaos y con un día frescu y húmedu taremos en dimposición d'entamar l'aventura de camín a los altores del macizu del Cornión.
Pa ello, saldremos pela pista hacia la Vega'l Güertu, pa cruciar el ríu Ridimiña, na ponte del Pozu L'Alemán, saliéndonos a la marxe drecha del ríu onde desviámonos del camín davezu, pa garrar un senderín que dirá a la verá'l Ridimuña.
Entramos nel preciosu valle del Ridimuña
Ún de les coses más prestoses d'esta ruta, ye conocer esti valle y namás que pisamos el senderu, va namorándonos con cada saltín d'agua, pequeña vega o poza del ríu. Hai que dicir que conocer el calce del ríu Ridimuña fue un gran aciertu.
Caleyaremos a bon ritmu, ya que'l senderu lloñe de ta perdíu ta bien marcáu y unes vegaes más averaos al rigu y otres penriba de los beyos que va faciendo, vamos avanzando hasta topanos colos Güeyos del Ridimuña, onde l'agua ñaz con fuercia soterraña.
Finamos la guapa canal de la Mostaya saliendo hacia los Llanos d'Osil
Finaremos la guapa canal de la Mostaya pela que discurre'l ríu Ridimuña, saliéndonos pelos verdes Llanos d'Osil, onde tendremos un tramín de pequeñes vegues y h.oos pasando pela Vallesca, hasta aportar hasta l'impresionante colláu los Afrentadorios onde tendremos vista de la enorme Vega H.ustillagar.
La verdá ye que quedamos pelín ablucaos pel tamañu d'esta vega, albidrándose un claru orixe glaciar con llagu, supongo en condiciones úniques ya que l'agua sume nesta fastera como si nun costara hacia'l ríu Ridimuña.
Travesamos con tola calma la Vega H.ustillagar
Con delles duldes sol camín a garrar, ya que vemos salir un senderu bordiando H.ustillagar pola mandrecha, anque camiento que sería'l senderu que lleva pal colláu Gamonal y d'ehí pa Vegarredonda, y como nun ye la nuesa intención pues toca travesar con calma esta enorme vegona.
La salida de H.ustillagar sedrá pela H.orcadiella y dexando'l Cantu L'Impóu a la manzorga, siguiremos per tarrén de llambries hasta'l colláu Resquilón, onde toparémonos col "camín" que xune Vega d'Ariu con Vegarredonda, anque güeyu cola pallabra camín, que ye de les fasteres más gafes del Cornión pa perdese.
Les condiciones empioren asigún averámonos hacia'l H.ou La Canal Parda
Aportaremos siguiendo esti senderu de travesía, hasta'l Mosquil (onde hai un palu nival) onde vamos abandonar la seguridá del "camín" a Vega d'Ariu y xubiremos siguiendo traces de senderu hacia'l H.u Sin Tierra, onde sal una sienda hacia'l colláu La Fragua la cual vamos desdexar, pa siguir hacia l'Este xubiendo pelos Collaínos.
A partir d'esti puntu, la ñeve sedrá continua y me tocará trabayar en tolos sentíos, abriendo buelga ya intentando navegar correutamente, enmediu d'una fonda borrina que según xubíemos altor, diba dexando ver menos, lo cual entamaba a esmolecer enforma.
Nun puntu asemeyáu del percorríu... casi les mesmes condiciones eh!!
Hai que dicir qu'andamos nuna fastera del Cornión perabegosa, enllena de freches, torques y h.oos con pequeñes coteres que toes paez asemeyaes. Nel nuesu andar, siguiremos ascendiendo nuna llucha continua, dexando a la manzorga Los Garapozales y a la mandrecha'l H.ou Les Cuestes, hasta plantanos na base del Picu Los Asturianos.
Equí, col track de baxada pela normal al refuxu de Vegarredonda, nos plantamos. Fai un fríu de coyones, tamos empapaos, nun vemos res y el nuesu oxetivu: La Torre Los Traviesos, nin tan siquier apaeció pente'l borrín... cansaos y contentos pol trabayu fechu... descenderemos hacia'l refuxu sollertes d'abrir buelga pel camín correutu.
Al día siguiente... el paisaxe ye increyible... tamos apagullaos de tanta belleza
Dempués d'una tarde-nueche nel refuxu maraviyosa, con un tratu impecable de Javier y bona compaña d'un grupu de Grau, destacando a Marina, una neña peragradable y montañera, qu'oxalá siga con esi enfotu y ganes de divertise nel monte, salimos como tiros a rematar lo entamáu'l día anterior.
Nun me voi estender nada nel camín, namás dedicámonos a caleyar y esfrutar de toles vistes que nun pudiéramos ver en tol día anterior, quedándonos ablucaos de la belleza de los Picos ñevaos... y sobretou, col esfuerzu descomanáu que ficimos el día anterior, abriendo tola buelga que güei díbemos ascendiendo ensin problemes por mor de la dureza de la ñeve.
Guapa ascensión al Picu Los Asturianos
Así que como si fuera maxa, en pocu más de dos hores dende'l refuxu tábemos de nuevu na base del Picu Los Asturianos y magar d'una intentona a los Traviesos, vimos que yera demasiáu pa nós, había que dir mui mentalizáu pa tal xera y restolar bien cada tramu d'ascensión que facer... les ivernales camuden el sen d'un monte totalmente... impresionaba.
Poro, metémonos toos, menos Benjamín que siéntese cansáu, nel ascensu al Picu Los Asturianos, teniendo qu'ascender una canalina bien prestosa con crampones, llueu uina rampla d'amestáu de ñeve y roca, finando con un prestosu trepe hasta'l cumal de 2276 m.
Cumal de los Asturianos y momentu descansu colos Traviesos al fondu
Con esto, nun cumplíemos dengún de los oxetivos que teníemos na tiesta, primer día Traviesos y segundu averase a la Peñesanta d'Asturies pero nun pudimos con dengunu, asína que conformámonos cola paliza del día anterior y un cumal menor, pero prestosu pa los que nun lo conocíen.
Coles mesmes tornamos con curiáu hasta la base, onde xuntámonos toos a descansar, xintar, tomar el sol, echar la siesta... caún a lo suyo, cola calma de tol día per delantre con un día totalmente contrariu al sufrido'l día anterior.
Con tiempu de sobra desandamos camín hasta'l colláu la Fragua xubieno L'Altiquera
Una vegada que descansamos, decidimos descender hacia Vegarredonda, faciendo'l camín qu'hores antes caleyáremos, pero al aportar al colláu La Fragua, con ciertu resquemor por nun algamar los oxetivos, quitámonos una parte al menos de la espinina, ascendiendo al guapu Porru L'Altiquera.
Pa ello dende'l mesmu colláu, debemos trepar un pequeñu canalizu finando nun antecumal, pa siguir hasta la h.orcadina que lu separa del más altu, terraciando un pelín pela manzorga hasta un pasu de llambria o un trepe vertical, según los gustos, pa finar na cenciella arista hasta los 1943 m del Porru L'Altiquera.
Cume nel Porru L'Altiquera (1943 m)
Coles grandes vistes que tien, paga la pena esta pequeña ascensión, así qu'un pocu más reforzaos mentalmente, descendemos hasta'l colláu y Haritz y yo, averámonos hasta la Cueva la Fragua con Charly que nun quiso xubir a L'Altiquera.
Ye una covacha grande y guapa, con vivacs dientro, mierda a esgaya nuna gatera (que gocha ye la xente) y una urna funeraria... mal rollu y p'arriba jeje. Al aportar de nuevu al colláu La Fragua, ponémonos en marchar hasta Vegarredonda onde tenemos tovía que pagar les medies pensiones y les milenta cerveces, asína como recoyer tolos trastos.
Baxada relaxada pasando per Vegarredonda hasta Pandecarme
Con un descansu curiosu en Vegarredonda y la promesa de llevá-y un pallabreru a Javier, ya que los collacios de Grau colaron col que llevé (espero que-yos preste, da gustu qu'un grupu monte tuviera tan entreteníu con él tola nueche) facemos el llargu y perconocíu camín hacia Pandecarme.
En resume, finde prestosu en Vegarredonda, que llevónos al estremu'l primer día con unes condiciones tan males y diónos l'ayalga les vistes el segundu, pero'l nivel de ñeve qu'entá tenemos nos Picos faen que les ascensiones aumenten en teúnica, esposición y dificultá... hai qu'andar con güeyu.
Por poner datos... voi xuntar nun día los dos y dar los datos d'esta ruta circular que nos saldría pa un bon día de monte, siendo un percorríu de 18,7 km, unos 1400 m de desnivel positivu y sumando los minutos bonos d'ambos díes saldríen unes 10 u 11 hores dependiendo les condiciones.
Que vos preste!!!
Camudando'l Camín nel Cornión
No hay comentarios:
Publicar un comentario