Valdepráu (Ribas del Sil) - El Miru - Picu Veigardón

10 de Mayu de 2015

Track: Valdepráu (Ribas del Sil) - El Miru - Picu Veigardón

Nun somos mui de tirar pal occidente en términos xenerales a la hora de dir de monte y esto ye un erru perimportante... y sinon p'amuesa... la siguiente ruta. Cuantes vegaes ficísteis una ruta que xuba per una llagunes glaciares y baxen per otres, magar d'ascender dello cumales pel camín... pues mui poques de xuru.

Pa ello, tendremos de salir de Xixón mui, mui ceo, garrando nesti casu la autovía minera hacia Mieres del Camín, pa siguir A-66 hacia Campumanes onde garramos l'autovía'l Güerna hasta la salida de Vil.lablino.


Pararemos a almorzar na estación de Caldas de L.luna, erru total, enxamás... menudos lladrones, y siguiremos travesando la Babia y L.laciana hasta Vil.lablino, onde salimos hacia Cabual.les de Baxo y Riba ascendiendo hacia'l puertu de Zarréu.

Salimos de Valdepráu na fastera de Ribadesil (1126 m)

Nel puertu, perguapu hai que dicilo, baxaremos hacia Zarréu y ellí al llau d'una mina, sal una pista "privada" enantes, hubo pleitos col fiu puta de Vitorino pa que dexaren pasu a los vecinos de Zarréu, que llévanos hasta'l pueblu llionés de Valdepráu.

Tamos xusto na llende pente los conceyos de Páramu de Sil y Palacios, que formen la fastera de Ribasil. Digo que nuestru puntu de partida ta en Páramu de Sil y en Valdepráu, pero namás qu'un bar ta en Páramu, tol restu del pueblu ta en Palacios, ya que'l ríu Valdepráu fai la llende xusto detrás del bar, pieslláu va tiempu.

Xubimos pel senderu de la riega la Braña'l Monte

Saldremos del aparcaderu del bar, cruciando la carretera pa garrar un senderu al llau d'una casa pelín abandonada. Esti senderu xubirá de llau de la riega la Braña'l Monte, que va dando forma a un increyible valle glaciar.

Serán delles les vegaes les que cruciemos la riega, camiento qu'unes 4, con ciertu equilibrismu dalgunes y otres más cencielles ya que tamos en dómina de desxelu y el caudal del regueru ye curiosu.

Metémonos na fastera alta del valle de la Braña'l Monte

L'ascensión ye cómoda y el paisaxe ye bien guapu, camudando'l xacíu del regueru, de les corrientes rápides y culebreres a la parte alta onde vamos metiéndonos na cubeta glacial, tresformándose'l discurrir del regueru en pequeños tabayones.

Fai calor enforma, pero vamos llibrando con una brisina que nos dá la vida, según salimos a la parte alta, onde alcuéntrase la Braña'l Monte y onde más enriba alcontrarémonos cola sorpresa del día: El Pozu L.leirosu.

L'alcuentru col Pozu L.leirosu sedrá la mayor de les sorpreses del día

Magar de dos hores de camín y 600 ms de desnivel, tenemos en frente'l ñacimientu d'esa riega, que nun ye otra cosa que la escapatoria d'un llagu preciosu. Miráremos nos mapes... y la pallabra pozu taba faciéndo-y de menos... ye un llagu grande y profundu y treméndamente guapu.

Tamos encantos... si l'ascensu pel valle taba siendo guapu, alcontrase esta ayalga dexónos allorios, tanto que decidimos parar un cuartu d'hora a picar dalgo y esfrutar d'esti Pozu L.leirosu, con nome claro, arrodiáu de l.leres per tolos llaos.

Del L.leirosu salimos a l'arista que lleva al Miru

Ye casi la una cuando siguimos rumbo hacia'l nuesu primer oxetivu: el Miru, puntu más altu d'esti cordalín d'orientación sur-norte qu'avérase hacia'l conceyu de Degaña. Pa ello, xubiremos hasta l'altu Bismor (1827 m) onde damos vista otru pequeñu pozu de collor azul fondu.

Dende equí, namás tendremos que remontar tola arista hasta aportar al colláu pente la Pena Boquín (1982 m), pena a la que xubo d'un tironín comprobando que namái tien unos metrinos menos que la so collacia, la cume d'El Miru de 1985 coronada por un vértice xeodésicu.

Cume n'El Miru (1985 m)

Con vistes de los cordales llende pente Degaña, Ibias y Llión y cotes algamaes como'l Miravalles o por algamar, Tesu Mular, Rogueira... siguimos camín pente brezos más o menos pesaos y siendes más o menos marcaes.

Nel nuesu camín, diremos per tola cuerda, saliéndome yo nun puntu pa coronar lo que nómase como Alcornón de Busmori, primer cumal de 1926 m que sigui al Miru y baxo'l cual ñaz tamién otra riega, la de Busmori, que baxa hasta'l ríu Valdepráu.

Enllazamos cumales dende'l Busmori hasta'l Veigardón

Alcuéntrome nel Alcornón de Busmori, el de verdá, ya que nómase erróneamente con esti nome a la cota más alta de Degaña, cuyo nome real ye'l Picu Veigardón, oxetivu cimeru de la nuesa ruta. Pa ello, descendeeremos un pelín hasta'l colláu Coronxu (1884 m), topónimu mui repetíu nesta fastera por mor, d'una fana... la de Coronxu.

Dacuando paga la pena echar un vistazu hacia atrás, dando vista a la guapa cara norte d'El Miru y los collores que la primavera da a los montes al traviés de los florines de los brezos, uces... Ye una maraviya'l contraste de la vexetación y les lleres.

Camín del Picu Veigardón

Del colláu, xubiremos al fin ensín dengún problema hasta'l Picu Veigardón de 1943 m, faciendo'l cumal más altu de Degaña y esfrutando de la otra ayalga d'esta ruta: Las L.lagunas de Fasguéu, tamién d'orixe claramente glaciar y con bon tamañu ambes.

Picu Veigardón (1943 m) máxima cota de Degaña

El día nun pue tar meyor y pasamos un bon ratu tiraos nel Veigardón... simplemente coles vistes que tenemos nun hai ganes de colar d'ellí. Bono, un pocu sí, ya que tamién tenemos ganes de conocer más cerquina estes guapes llagunes... pero cuéstanos esconsonar y siguir alantre cola ruta.

Tornamos a la marcha, pasando pola Ubia'l Portil.lón col envis de descender per un senderu perguapu hacia las l.lagunas de Fasguéu. Una ubia ye una llinea cimera de monte, por tanto lo que tamos dexando atrás ye los altos del cordal pa baxar hacia les falderes de los montes.

Increyibles las l.lagunas de Fasguéu

Cuanto más nos averamos a les llagunes, más guapes van tornándose y más ganes de danos un bañín va apeteciendo. A estes altures de la ruta, el calor ye importante, asina como'l cansanciu y les ganes d'arribar a Valdepráu de nuevu.

Baxamos de las l.lagunas de Fasguéu hacia'l valle La Regueirona

Tendremos tiempu de visitales con calma, costándonos un pelín salir de la cubeta glacial y alcontrar pente les uces una salida hacia la parte baxa. Alcontrarémosla y faciendo una envuelta pergrande, ya que'l tarrén ye pindiu baxaremos hacia'l valle, cruciando incluso ún de los últimos ñeveros del añu.
Dexaremos atrás el valle pindiu per nuna fastera de bonos Pastizales y siguiendo'l cursu de la Regueirona, nun perderemos camín hasta topanos cola carretera casi al altor del Puertu de San Antón, nomáu dende la fastera asturiana o de Valdepráu dende la llionesa.

Averámonos hasta la braña de Susañe enantes de camín a Valdepráu

Dende equí, siguimos carretera, pudiendo escoyer la opción de siguila de frente hasta Valdepráu o meyor aún, salinos pol desvíu a la Braña de Susañe. Travesaremos la braña, esfrutando de les guapes cabañes, perbien conservaes, pa siguir pol camín alantre hasta aportar al pueblu de Valdepráu, en Palacios de Sil.

Namái tendremos que travesar el ríu pa pasanos al conceyu de Páramu de Sil, aportando al aparcaderu onde dexaremos los coches fae 7 hores y 20 minutinos. Como siempre, les rutes tan faciéndose llargues en tiempu, pero bono tamién hai que dicir que tomamos los descansos afayaizos nes llagunes y que fueron 14.6 km de percorríu y que los 1140 m de desnivel tamién cuenten.

Espero que vos preste...

Camudando'l Camín nel suroccidente astur