Colláu Angón (Amieva) - Porra Valdepinu

7 de Xunu de 2014

Track: Colláu Angón (Amieva) - Porra Valdepinu

Primer visita al pueblu d'Amieva, que va convertise en bon protagonista de les nueses andances montañeres nos caberos tiempos. Ye más, esta ruta fué una alternativa a l'ascensión al picu Camperón pelos sedos d'Ozania que tendríemos la suerte de completar unos meses más tarde.

Como siempre aportaremos a Cangues d'Onís pela autovía'l Cantábricu y la N-625 pa magar del desayunu nel chigre de la Huera, siguir pela N-625, pasando pelos pueblos de Cañu y Tornín, cruciando la ponte Dobra, pa entrar nel conceyu d'Amieva. Nesti conceyu travesaremos los pueblos de Miyares, Corigos, Pervís, La Vega Pervís onde topámonos col ríu Ponga nesti casu, y siguimos camín pasando per Santiyán, Precendi, Les Vegues, Campurriondi y Ceneya d'au saldrá a la manzorga la carreterina que xube hasta Amieva.

Salimos dende'l Colláu Angón (823 m)

Al entamu del pueblu, sal una pista a la mandrecha qu'empobinarános durante un llargu tramu hasta'l colláu Angón a 823 ms d'altor. Ellí, dexaremos el coche col envís de preparanos pa caleyar y fadrémoslo nesta ruta garrando la senda l'Arcedianu que lleva hasta'l pueblu de Sotu Sayambre.

Nel mesmu colláu baxaría'l valle Angón hasta'l ríu Dobra, onde podemos travesalu hacia na ponte Restañu, anque esa ye otra hestoria bien guapa tamién. Nel nuesu casu, caleyaremos cuesta riba, per un camín empedráu, que pente la viesca fadrános pasar per Comundi y los Socuestos hacia'l colláu la Pandiella (1122 m) onde tendremos bona vista del Séu d'Ozania que paez imposible dafechu de superar dende la nuesa posición.

Tomamos la pernomada senda l'Arcedianu

Poquín a pocu vamos ganando vistes a la fastera del Porru L'Armada y el Mirador d'Ordiales o tamién al valle y banzáu de la H.ocica, que siguiría hasta la fastera de Vegabañu. Dende la Pandiella caltendremos l'altor hasta la Cantal onde aparte de tener de focicu'l Cantu Cabroneru, tendremos el nuesu oxetivu: la Porra Valdepinu.

Dende'l colláu Cantal (1138 m) acolumbramos la Porra Valdepinu

Baxaremos entós, hacia'l perguapu mayáu de Saubu, onde aparte de munchu ganáu, podemos entamar l'ascensión a la Porra Valdepinu, pudiendo escoyer delles opciones p'algamar esti guapu cumal. La más espeutacular sedría pela cortada hacia la H.astia y el Prau Toru, otra pela Cueste Valdepinu nel centru y la nuesa pela Valleya Valdepinu, que como'l so nome indica ye un pequeñu valle herbosu que xubira hacia la cumera de la porra Valdepinu.

Perguapes vistes nel ascensu dende Saubu al Valdepinu

Va una selmana los nuesos collacios (Fernan, Carlos, Canta, César...) ficieran esta mesma ruta, al non ver posibilidaes n'ascensión al Camperón. Ellos xubieron caún per un llugar diferente, pero nós vimos clara l'ascensión pela Valleya y resultó ser mui pindia, pero mui entretenida y afayaiza p'aportar a la cumera.

Perguapa xubida pela Valleya Valdepinu hasta l'arista cimera

No alto del crestéu hacia la cume, tendremos les vistes hacia l'occidente, col Tiatordos como máximu finxu a acolumbrar, ensin escaecer el Ten y Pileñes, Maciédome, Llambria... y una llarga cuenta de montes asturianos más baxos dende Subes y Sen de los Mulos o Peña Salón tan atrautivos como los sos collacios más altos.

Hacia'l Cornión llevamos tol día con un pasucais de ñubes, qu'a vegaes amuesen una semeya col cielu azul y otres un negrén amenazante, anque a la fin tuvo'l día más qu'amañosu anque tirara un pelín el vientu nos 1748 m de la Porra Valdepinu.

Cumal de la Porra Valdepinu (1748 m)

Coles referencies que tenemos de la selmana anterior, vamos dir a la gueta d'un descensu a la escontra de lo qu'ellos ficieron, ya que metiéronse per onde nun debíen y sofrieron abondo hasta aportar al coche. Poro, siguiendo una especie d'albidru que fice al traviés de los mapes intentaremos atopar el meyor camín posible.

Pa ello, baxaremos del Valdepinu en direición norte, siguiendo dellos senderos desdexando la valleya pela que xubimos y dexando a la manzorga la Peña'l Texedal, que como'l so nome indica, tien na so faldera dalgún qu'otru texu.

Entamamos el descensu del Valdepinu hacia'l mayáu de Bustalcuendi

Siempre per senderu, dexamos a la mandrecha'l Cantu col envís d'aportar al increyible mayáu de Bustalcuendi. Esta campa, ye un mirador ablucante sol macizu del Cornión y una ayalga toponímica como non: Busta (tarrén quemáu) y Cuendi (Cuendia, Cueña) pasu pente peñes, el Cantu y el Rasu Bustalcuendi.

Dende esti mayáu podemos facer dos coses: aventuranos hacia'l colláu Parriellu, col envís de baxar pel valle de Piriañes, pero nunca penriba los cuetos que lu separen d'Angón como ficieron los nuesos collacios o baxar hacia la H.aeda los Texones... que ye maraviyosa.

Conocemos la H.aeda Los Texones... llugar máxicu onde los haya

Nós, garramos la opción con bon xacíu y descubrimos una ayalga en forma de viesca, enllena de guapes fayes y d'increyibles peñes collocaes de cualesquier forma. Nunca nun tuve la oportunidá de tar nun llugar tan máxicu y que me diera a talantar que fenómenu algamara tala dimposición de peñes enmediu d'una viesca.

El casu ye que traviésase siguiendo dellos h.itos hasta que la sienda llévanos hasta'l colláu Los Texones (1280 m). Equí, travesamos la xerra que vien del Rasu Bustalcuendi y baxaremos pente la viesca hacia'l valle de Bustiviegu, pasando primeru pela Vereda y llueu pel Llanu'l H.ornu.

Baxamos pel estrañu valle de Gustiviegu

A metá de valle, tendremos un tarrén pelín perdíu, nel que les siendes desapaecen ñaciendo al pocu n'otru llau y así siguimos baxando dexando la riega Bustiviegu a la nuesa manzorga. Esto ye hasta que s'encaxona la riega y alcontrámonos con dos senderinos ún a cada llau de la riega siguiendo nel nuesu casu tamién el de la mandrecha.

Sobre unos 950 m d'altor, salen traces de senda, con direición hacia l'otru valle pel que baxa la riega Pirieñes, pero camiento que lo meyor ye baxar un pelín más al llau de la nuesa riega pa llueu torcer a la mandrecha pa cruciar la riega Pirieñes ensín mayor problema.

Aportamos al H.orcada d'Arriba ( m) baxando a la fín hacia Angón

Intentamos cruciala más arriba y cláramente tuviemos que baxar llueu a la gueta del pasu bonu (880 m aprox). Nun fué muncha perda pero cansaos como siempre resulta un pocu más pesáu. Namái cruciar la riega, siguiremos bon senderu n'ascensu hacia la H.orcada d'Arriba (916 m), onde dexando'l picu Chamozu a la manzorga y la Cabeza la Texa a la mandrecha garraremos la canal de Peña Blanca.

Canal abaxo, nun tendremos más problemes que soportar un camín siempre embarráu, que fadrános pasar al llau de les cabañes de Prau Toru, Brañosu y por últimu les de la H.oñella, casi al llau del Colláu Angón onde aportamos al coche y damos de beber una perrina sedienta qu'alcontramos solina.

Camudando'l Camín nel conceyu d'Amieva

Demientres mudámonos de ropa, apaecieron los dueños que la perra cansara y tirara p'alantre ella sola pel camín... vaya grande. Ya tenía sus añinos y nun tenía ganes d'esperar por naide la probe jeje. Un saludu pa los dueños que yeren mui bona xente y diéronmos les gracies mil vegaes por cuidala.

En resume, ruta mui, mui bona con sorpreses a la baxada que-y dieron un toque especial, pero hai que dicir que fízose llarga al final con 9 hores de patéu durante 13 kms y con un desnivel acumuláu d'unos 1200 m anque nun ye dalgo seguru por mor d'un error de toma de datos del gps durante los primeros km del percorríu.

Habrá que siguir descubriendo'l conceyu d'Amieva porque ye una maraviya pal monte...

Nesta ruta ficimos la Porra Valdepinu (1748 m): Monte prestosu astur y vértice xeodésicu d'Amieva

Ver progresos en: Retos montañeros