Paredes (Valdés) - Foces del Esva - Picu Espina

9 de Xunu de 2013

Track: Paredes (Valdés) - Foces del Esva - Picu Espina

La temporada montañera 2012-2113 tendrémosla n'alcordanza pol iviernu interminable de ñeve y pol mal tiempu en xeneral. Sicasi, siempre somos a salir bien paraos en cuanto a rutes y salides montañeres y un bon exemplu ye la que mos ocupa.

De les rutes qu'inda quédenmos por facer, nun teníemos posibilidaes reales de sacar alantre nenguna, poro tenia yo na enorme "carpeta de pendientes" conocer les Foces del Esva y un cercanu post del collaciu Cienfuegos, foi l'emburrión final a dir a por elles.

Nós, saldremos de Paredes en Valdés, y p'aportar hasta esti guapu valle, tenemos que garrar autovía'l cantábricu en direición Galiza, hasta'l desvíu de Caneiru y Querúas, garrando la N-634 que fadrános pasar por Ranón, La Cavada y Trevías onde paramos a almorzar y mercar pan.

Salimos de Paredes (113 ms)

Magar del descansu, salimos en coche per Soutu de Trevías, siguiendo la nacional hasta'l desvíu de Brieves, nel qu'entramos na As-221, pasando pelos pueblos valdesanos de Merás, La L.lamiel.la, El Rebol.lar y entramos al fin en Paredes.

Dicir qu'a la vuelta, en Merás, liámonos y desviámonos pola As-220, pasando pelos pueblos del Val.le y L.lau, hasta facer l'altu y baxar pasando al llau de Carl.langas y El Cabanín, hasta topanos cola mar y la autovía de frente, nos pueblos d'Aldín y Fontouria, ensín saber cual camín sedrá más rápidu de los dos.

Caleyamos dende Paredes a L.longréi pa xubir hacia Bustiel.lu

Pues bien, nun too va ser conducir, asína qu'una vegada que tamos preparaos, voi tener ún de los caminos más cansaos hasta otru pueblu de mi vida. Y ye que lluchar con Kíla durante más de 2 kms, qu'hai dende Paredes hasta L.longrei foi dafechu horrible.

Tenémosla, a la probina col primer celu y tenemos qu'andar sollertes a que nun mos la monten jeje. Asína que toca llevala atada, cosa que nun lleva demasiáu bien. Sicasi, namái que superamos la travesía per L.longréi y Bustiel.lu y dexamos les caberes cases habitaes soltámosla, pa que pudiera correr llibremente.

Xubimos desnivel hasta ver el rigu Esva dende los altores

Los primeros "pasos llibres", fadrémoslos n'ascensión pasando al llau del desvíu a la antigua central hidroeléctrica y visitando'l Faéu, un cabanón que servía d'almacén. Dende equí, siguiremos xubiendo hasta unos 200 ms d'altor onde tendremos les primeres vistes de les foces del Esva.

Caleyamos pela parte alta pa baxar hacia les foces

Ya dende'l primer momentu, déxanos encantáu'l trazáu que'l ríu fizo nes falderes baxes de los picos la L.lomba y Espina, y caleyamos atentos, peles partes más altes, acolumbrando tola vexetación qu'acueyen estes foces.

El día ta mui húmedu y bien ceo veremos les consecuencies d'esto. El nuesu camín, va facénos esta vegada descender hacia les augues del Esva, col envís de conocer los restos del banzáu qu'antaño zarraba'l rigu y nesta baxadas toparémonos con bien d'escalones resbariosos que ponen a preba'l nuesu equilibriu y agarre de les botes.

 Cola vista puesta nel antiguu banzáu baxamos hacia les augues del Esva

La verdá ye que nun avanzamos demasiáu estables, ye claru, qu'a vegaes la man del home, ponse a la escontra a la hora de facilitános a nos mesmos el pasu en delles siendes. Nesti casu, la urbanización y seguranza del camín, fai que seya más peligrosu inda que si fuese'l tradicional senderu.

Darréu toca un tramu al altor del ríu

Na parte baxera'l ríu, aparte de ver a Kíla con cierta envidia dase un bañu, superaremos dellos xube-baxa, que llibren espolones rocosos y podremos dar preste, a les meyores intenciones fotográfiques pa con estes flores acampanaes tan guapes.

Les flores amenicen el guapu camín

Siguiremos camín, entreteníos y lo más callaos posibles, cola vista pista nos pies, pa non fostianos escaleres abaxo y tamién cola vista puesta nel augua y les peñes, por si tenemos la suerte de ver dalguna llóndriga, ya qu'este ríu tien una de les mayores colonies del estáu.

Un pocu más de xube baxa y a descansar nuna rocona del ríu

A la hora y 45 min de camín, decidimos parar nuna peñona blanca, a picar dalgo y da-y de xintar a Kíla, que siempre que la llevamos en coche va n'ayunes la probe, jeje. La verdá ye qu'anque la ruta nun ye esixente en desnivel direutu, si que vamos notando el continu xube y baxa de la sienda y el descansu vienmos de luxu.

Sele, vamos xubiendo desnivel p'abandonar al rigu Esva

Darréu, siguimos caleyando esta vegada, empobinándonos al final de les foces. Pa ello, na xuntanza de les riegues del Naraval y la Crucellina, el camín xubirá en delles envueltes y magar d'una llarga reuta dexarános nel aparcaderu d'aniciu de ruta pela fastera tinetense.

Salimos per amplia pista hasta la carretera hacia'l pueblu d'Ese

Y ye qu'estes foces comuniquen los conceyos de Valdés y Tinéu, visitando pela carretera'l primer pueblu de Tinéu, Ese de Caeras, el cual travesaremos, demientres falamos coles paisanes del pueblu, les cuales endirixínenmos correutamente hacia'l PR qu'usaremos pa dar la vuelta que va penriba les foces de continuu.

Averámonos per siendes y caminos hasta Caeras

Pa ello, garramos un camín que tien de llevanos al pueblu de Caeras, onde na mestura de les riegues Grande y Caeras, podemos alcontrar dellos guapos molinos d'augua. Lllueu xubiremos per carretera esfrutando de les guapes paneres y horros qu'hai enriba les sos cases, hasta que nel barriu altu de Caeras, salímonos per una sienda hacia les cabanes d'Aguazones.

Equí taré xintando dalgo colos collacios, hasta que decido separame de la so compaña, pa dirme con Kíla a la gueta del vértice xeodésicu y de les vistes del Picu Espina. El restu: Pau, Rebe, Simón, Charly y Pangua, siguirán camín normal, alcontrándonos na braña d'Adráu.

 Travesamos Caeras siempre n'ascensu hacia Aguazones onde paramos a xintar

Mi ascensión diba ser dura, ya que nel puntu onde los dexaba (350 ms) hasta los casi 800 ms d'altor del Espina, tendría que facelos lo más aina posible, ya que nun quería facé-yos esperar muncho, que la ruta en kms taba siendo ya bastante dura.


Poro, tiré p'arriba corriendo hasta alcontrame los primeros problemes. Anque en realidá solo había unu: monte madereru, y ye que nestos monte d'ocalito y pinu, qu'usense pa sacar madera, les milenta y una pistes y siendes suelen camudar colos años y les tales.

Escapámonos Kíla y yo hacia'l Picu Espina

Por resumir un pocu la mio ascensión, garré primeru una bona pista, que pocu a pocu foi zarrándose hasta que tuve que siguir una muria a monte a través hasta una cabañina. Equí garré otra pista, que faldiaba la montaña averándose al val.le'l Rel.lón, hasta que ví que nun taba siendo lo más direutu y xubí a fueu hacia l'arista la montaña, topándome cola vega'l Rel.lón onde garré una bona pista que fízome cruciar un camín asfaltáu, que va a la braña del Rel.lousu.

Voi dafechu reventáu, nun se por qué, supongo que pola humedá altísima del día, tamos sufriendo Kíla y yo como perros, jeje. Nel intre, garraré una especie de desbroce o camín, que llévame direutu baxo las Penas del Munión, hasta'l Campu'l Munión, onde la ñebla ye dafechu una realidá, ya que dende unos minutos taba viéndola baxar de los altos.

Kíla pente la borrina nel cumal del Espina (797 ms)

Con pocu más, qu'escuchar un lladríu, llamar a Kíla y garrala, fuimos ganando-y metros al picu hasta topanos col perru d'un pastor que ta llindando'l ganáu. Cruciamos dos pallabres y el perru, con goler a lo lloñe a Kíla, faísenos un inseparable collaciu durante la nuesa estancia nos 797 ms del Picu Espina y parte de la baxada, jeje.

La baxada, sedrá dende'l Campu'l Munion, per amplies pistes ya inclusu asfaltaes, qu'aína van depositame nes primeres cabañes de la braña d'Adráu, onde supónese que tienen que tar el restu'l grupu. Dempués d'unes llamadines, doime cuenta qu'ellos tamién xubieron un montón de desnivel na so parte de ruta.

Demientres el restu del grupu sigue'l camín normal de Caeras a Adráu

Al menos ellos, durante parte del camín, pudieron ver les foces dende riba. Yo nin siquiera, pude esfrutar de nenguna vista nel picu, poro foi más una ascensión deportiva que placentera, lo cual ye una pena, ya que camiento que les vistes de la costa y de munchos de los montes más altos de Valdés y Tinéu tienen que ser ablucantes.

Baxaremos el desnivel final con vistes a les foces del Esva hasta Paredes

Magar de la xuntanza n'Adráu, baxaremos per la faldera de la Xerra d'Adráu, pasando peles Cruces, el Xardín del Rei y la Cuesta d'Adráu, hasta tornar a oyer les augues del Esva, el cual cruciamos nuna guapa ponte nel pueblu de Paredes.

En resume, conocimos les guapes foces del Esva, percorriendo nel mió casu un total de 18,4 kms nun total de 6 hores y 20 minutinos, anque lo más ablucante ye'l desnivel acumuláu de la ruta, qu'ensín paecer dura foíseme a los 1235 ms.

Como non, una vegada más, les cerveces en Casa Obispo, onde convidáronmos a un choscu bien prestosu, taben más que xostificaes. Nun debemos menospreciar les rutes marcaes de PR, ya que podemos llevar más d'una sorpresa y ya nun digamos los menos avezaos al monte.

Camudando'l Camín coles neñes del GM Xuan de la Borrina

Amás de conocer les Foces del ríu Esva, tuve la oportunidá d'ascender al Picu Espina (797 ms): vértice xeodésicu de Valdés

 
Ver progresos en: Retos montañeros