Mier (Valle Altu de Peñamellera) - Cabeza Viguera - Trescares (Valle Altu de Peñamellera)

12 de Xineru de 2013

Track: Mier (Valle Altu de Peñamellera) - Cabeza Viguera - Trescares (Valle Altu de Peñamellera)

Acábase l'anticiclón de los díes anteriores, pero enantes de qu'aporten les lluvies y la ñeve a Asturies, tenemos pensáu meté-y una intentona a la Cabeza Viguera nel Valle Altu de Peñamellera. Pa ello, Pangua y yo, vamos facer el viaxe davezu hasta Arenas de Cabrales, al traviés de l'autovia del Cantábricu, pa dempués garrar na salida de Posada, la carretera que llévanos al Altu d'Ortigueru pa baxar hasta Arenas de Cabrales.

Esta vegada envede parar a desayunar n'Arenas, vamos siguir pela As-114, pegaínos al ríu Cares, hasta aportar al pueblu de Trescares nel conceyu del Valle Altu de Peñamellera. Ellí, axuntámonos a Fernan, qu'acompañáu por Oscar, van formar el grupu completu pa intentar la ruta.

Partimos de Mier (54 ms) col Llambrial detrás

 Magar del almuerzu, vamos dexar la furgo de Fernan en Trescares y siguiremos unos pocos kilómetros hasta'l pueblu de Mier, onde ya saliéramos va un tiempín, pa facer la Pica Peñamellera. El día, ta rarucu, asína que meyor vamos apurar, asína que pocu dempués de les 9 la mañana, ya tamos a bon pasu peles cais de Mier.

Como non, saldremos de la parte alta'l pueblu, pasáu ya la ponte sol ríu Cares y al pocu de pasar unes cases, tomaremos un camín a la mandrecha, que llevarános hasta unes cabañes de Peraléu, onde meterémonos nuna perguapa viesca con exemplares bien vieyos.

Xubimos pela viesca del Monte Arábanes

Tan guapa ye, qu'equivocámonos, perdiendo díez minutos de caleyar, tirando per otra sienda que diba hacia les praderíes de Navah.u. Nós, tendremos que xubir desnivel más a lo xabaz, hasta salir de la propia viesca y metenos nun tarrén de monte baxo, con guapes vistes a la Pica Peñamellera y al ríu Cares.

Tanto la viesca, mui resbariosa, como'l monte baxo, estráu de felechos y escayos, van mermándonos poquín a pocu y los improperios, van ser una compaña clara nesti tramu de camín, a lo qu'améstase una humedá latente, que faínos sudar a tolo que damos.

Tramu abegosu de monte baxu con vistes a la Pica Peñamellera

Aportaremos, a la cabaña de la Respeña, la cual ye meyor bordiala pela manzorga, habiendo meyor pasu que pela mandrecha, na que lluchamos colos escayos y col mal estáu de la propia cabaña que paez esbarrumbar al nuesu pasu, pela so parte más alta.

Camentamos qu'acábase lo pior, de l'ascensu, pero los praos qu'alcontramos nel nuesu camín, siempre finen por zarrase nuna sebe, enllena escayos, pela que nun sabemos bien onde tomar pasu, al siguiente prau. Y asína diremos avanzando pente los H.oyos de Respeña, Añes y Oscuru, hasta la cabaña de la H.arera, onde pocu más alantre topámonos cola fonte'l Tornu.

Tramu de praos dende la Respeña a la fonte'l Tornu

Del Tornu, pasamos otra vegada a ver el desaniciu del mediu rural astur y por mor d'Asturies. Praos y vegues tomaos, que llévenmos inclusu a xubir peles coteres calices, envede dir pola propia Vega d'Arábanes, pel qu'aprucen les siendes, pero que son difíciles de transitar. 

Al final, magar d'una intentona pente la caliza, tornamos a baxar al valle y navegamos como meyor podemos pente les siendes, travesando pasos zarraos pelos escayos, unes vegaes penriba y otres pembaxo los arcos formaos.

Precioses les cabañes y praos del Praumediu

En dos horees, d'una ruta nada cenciella, aportamos al llugar más guapu de tol ascensu. Nómase'l Praumediu y ye una braña, la meyor conservada de la redolada. Cabañes altes en bon estáu, y un prau enorme, pieslláu per grandes muries de piedra caliza.


Ye un sitiu increyible, que danos pasu, magar de trepar una muria y travesar el prau, a una pequeña llaguna, la cual bordiamos y na que tomaremos, per varies sendes, el camín al entamu del ascensu definitivu hacia la Cabeza Viguera.

Tramu perdíu y silenciosu hacia'l colláu Gusaleros

Nin siquiera vamos xubir hasta'l colláu Gusaleros, formáu pente la Peñalba y el Cuetu Los Torneros, el cual daríanos vistes al escuyu del ríu Rubó, ya que nun de los h.oyos, silenciosos y escuros d'esta fastera, vamos tomar camín hacia los altos.

Nunca nun tuviemos, nun llugar tan silenciosu, dicho d'otru mou, malrolleru. Práuticamente, ye dalgo tan poco visitáu, que'l sentir nel pelleyu, ye fríu y tétricu. Aparte, los árboles esnudos y argayaos, qu'esbarrumben hacia'l valle, dan un tastiu más murniu si cabe.

Ascendemos pol Torneru a la h.orcada'l Guarda

Agora sí, entamaremos una pindia xubida, ensín descansu, na que pasaremos pelos restos de la braña'l Torneru, y empobinarémonos hacia la h.orcada'l Guarda, mirando a cada cumal, como si fuera'l nuesu oxetivu, ya que tamos agora nuna fastera, dafechu de cordal costeru: caliza, praos, h.oos,... perfeutu pa perdese cola ñebla.

A la fín, la Cabeza Viguera a vista

A la fin veremos per primer vegada, el nuesu puntu cimeru de la ruta, la Cabeza Viguera y verémosla desafiante, baxo una ñebla y con unos primeros trapinos de ñeve, esnalando pel aire. La verdá, ye que nesti puntu, ya teníemos claro, que'l temporal, taba adelantándose y venía con fuercia y ganes de facenos pasar un restu de ruta bien h.odíu.

Ascendemos pente la borrina a la Viguera

Poro, entainamos a baxar al h.ou que sepáranos de la base de la cabeza y llueu de vestir dalgo de ropa d'abrigu, facemos l'ascensu pente la ñebla, pela arista NO, aportando a los 1312 ms del cumal de la Cabeza Viguera.

Diez minutos pasen de les 3 hores y media de ruta y ye la una de la tarde en puntu. Hai dalgo de fame, pero nun ye'l meyor allugamientu pa sentase a meter dalgo pal cuerpu. El vientu tira un pelín, y ñeve n'amiestu col orbayu, fai un sentir bien fríu. 

Vértice de la Cabeza Viguera (1312 ms)

Diez minutinos, dando vueltes alredor del vértice xeodésicu, unos vistazos pa la cayía oriental, otros hacia onde tendríen que tar Picos... un pocu de desilusión por nun ver na y preferimos entamar la baxada, ya que'l tiempu que perdamos diba dir a la escontra con tola seguridá.

Pa más mala suerte, a posteriori, dímonos cuenta que la cámara de Fernan, nun furrulaba bien y quedámonos sin semeya de cume, con tol esfuerzu que llevónos algamala. Menos mal, qu'a los 50 ms d'altor descendios hacia'l Sur, foron abriéndose les ñubes dándonos guapes vistes del Cuetu La Cerralosa, de la fastera l'Obesón y sobretou del nuesu llugar de xinta, el colláu la Galabín.

Baxamos de la Cabeza Viguera esapaeciendo la borrina

Paez una tontería, pero nel monte, que la tiesta vaya fresca, ye a vegaes más importante inda que les pates furrulen a tope. Nesti casu, dempués d'una ascensión direuta de casi 1200 ms, pa nun tener vistes, agradezse que Llorienzu seya a calecenos un pelín y déxenos xintar a gustu nun colláu tan prestosu, como La Galabín (1030 ms).

Descansamos coles meyores vistes del día nel colláu La Galabín (1030 ms)

Nun taremos muncho descansando, ya que tenemos per delantre una baxada llarguísima tamién. Asína que con dalgo más de fuercies y lo pocu de cielu azul que vimos nel día, tornándose más bien prietu, siguimos camín arrodiando la parte cimera del valle del ríu Rubó.

Valle del ríu Rubó

Fadrémoslo pasando penriba, d'una braña bien perdida, la de Tamaldón, del que malpenes queden les muries en pie y pembaxo del colláu Llamea, que daría pasu a la canal de Coyantes, qu'empobinaría hacia la garganta la Tah.adura, pero eso tien de ser otra hestoria bien dixebrada a la nuesa.

Faldiamos penriba la braña de Tamaldón per un guapu senderu

Los nuesos pasos, tienen de llevanos faldiando la Morra Los Pardos per bon senderu primeru, pa más tarde garrar un calter más aéreu, na qu'al traviés de pasinos armaos, va faciéndonos esfrutar más y más, d'esta sienda, la cual vamos ver el final, más cerca nel colláu Carraspión.

El senderu tórnase aéreu bordiando la Morra Los Pardos hacia'l colláu Carraspión

Magar de los pasos más espuestos, pasamos a bon senderu otra vegada, aportando a la guapa vega de Carraspión, onde d'aniciu una pista ganadera, que por bon camín y baxo un orbayu persistente, tien de facenos conocer el guapísimu colláu Trespandiu, que nun desmerez en guapura a cualquiera de les mah.aes del Cornión, más nomaes.

Caleyando pente les cabañes de Trespandiu

De Trespandiu, tocarános arrodiar la Pica la H.aya, demientres nos meyores puntos echamos un vistazu hacia baxo, agüeyando les cabañes de Llau y Sobrevina, na baxada pela Canal del Fresnu, que xube dende'l mesmu ríu Rubó. Quedaremos coles ganes de conocer esta y tol senderu que bien pegáu al ríu dende'l nuesu puntu final de ruta, Trescares.

Pica Peñamellera dende la Llosa Llabrá

Siguimos baxo'l continuu orbayar, camentando que va tocanos aguantar así hasta'l final, cuando na Llosa Llabrá, na cabera cabaña, apaez l'arcu la vieya penriba la Pica Peñamellera, avisándonos que lo mesmu, tenemos suerte y llibramos la baxada ensín moyanos más.

Facemos travesía del Coteru Lluevas hacia las Retuertas

Garraremos un senderín, qu'abordia pel desventíu'l Coteru Lluevas y vamos siguilu al occidente, hasta que baxamos lo suficiente, pa garrar varies envueltes que tendrán como fín, camudar el sen hacia l'oriente, coles pares colgaes que llevábemos baxo los pies, enriba la tiesta nel intre.

Baxamos per una guapa viesca hacia la Ponte la Vidre

El siguiente tramín de baxada, sedrá travesando una viesca, na qu'hai que llevar tolos sentios puestos en cada pasu, si nun queremos dar col culu, en cualquier de les sobaes peñes, que formen el camín. El barru, la fueya cayía, el mufu y la peña liso, sedrán los nuesos collacios hasta la Ponte La Vidre, puntu de crucie del ríu Cares y práuticamente final de ruta.

Cruciamos la Vidre y toca chupar carretera hacia Trescares

Sinun hai posibilidá de tener dos coches, con un bon día, tragase los kilómetros pente Trescares y Mier, nun llegaría a una hora estra de ruta, pero nós, viendo lo qu'amenazaba, dexaremos con bona vista, ún de los coches en Trescares, onde ropa llimpio y unes cerveces yeren el puntu final d'una ruta bien potente.

En resume, guapa ruta pela parte más baxa de Picos, na que durante 17 kms de percorríu y 7 hores y 40 minutos de duración, dimos preste a la Cabeza Viguera, ascendiendo un desnivel acumuláu de 1490 ms.

P.D: Malpenes 45 minutinos dempués, de camín col coche a Arenas, púsose a esbastiar como nunca viéramos... llibramos pol pelu una gamba.

 

Camudando'l Camín nel Valle Altu de Peñamellera

Nesta ruta na parte baxa de Picos ficimos la Cabeza Viguera (1312 ms): vértice xeodésicu del Valle Altu de Peñamellera

Ver progresos en: Retos montañeros