Tuíza Riba (L.lena) - Picu Tapinón

2 de Mayu de 2011

Track: Tuíza Riba (L.lena) - Picu Tapinón

Una vegada más tornamos al pueblu l.linizu de Tuíza Riba (campu base montañeru pa casi cualisquier ruta nel macizu de Penaubina). Asína pues, p'aportar a él, salimos de Xixón madrugando un pelín ya que'l tiempu paez ser qu'amenazaba lluvia a partir del mediudía, y garramos l'autovía minera hasta Mieres del Camín, onde siguimos hasta'l pueblu de Campumanes en L.lena.

Magar d'un cafetín rápidu, Carlos, Pangua y yo, tiramos pola carretera 8 de L.lena, pasamos pelos pueblos de Sotiel.lo, Espineo, Los Pontones, Teyeo, Rospaso, Tuíza Baxo y a la fin entramos en Tuíza Riba, onde nun día de folixa estatal, sorprendiónos ver tan pocu ambiente montañeru.

Nel parking de Tuiza Riba (1214 ms) col Siegalabá xixilando

A les 9 tamos preparaos ya, pa entamar a caleyar, y preséntasenos un día, de ñubes y claros, polo que tamos bien animaos pa da-y preste al nuesu oxetivu: El Tapinón. Pa ello, xubimos como siempre peles cais del pueblu, y nuna fonte desviámonos a la mandrecha, escaeciendo rutes anteriores al Meicín (Picos del Fontán o Penaubina), o la xubida más reciente pol Bocarón al Fariñentu.

Averándonos al Viso cola Pena Brita enriba nuesa

Nesti casu vamos dir bordiando pela Veiguellina, tol faldón del conxuntu que faen Siegalabá y el propiu Tapinón, per un senderu estráu de portielles, de fácil apertura (agradezse) y como siempre dexámosles zarraes como taben.

Entamamos col día friucu, pero aína vamos quitando capes y esfrutamos d'una temperatura perguapa pa tar en manga corta, amestándose poquín a pocu un esnalar de ñubes, que déxanos ver de xemes en cuando la impresionante Pena Ubina.

Asomando la gran Ubina penriba les ñubes

En media hora llarga, aportamos al Viso, onde como siguimos cola mosca tras la oreya, por mor, de la posibilidá de mal tiempu más tarde, decidimos atacar per una canal pente la Pena Brita y la Pena'l Fraile (cima sur del Foxón), p'arribar a la veiga'l Forcáu.

Canal perpindia de xubida a la veiga'l Forcáu

D'entamu paez qu'acolumbramos nidiu, cuala ye la vía a siguir, y paez asequible, pero magar de xubir los primeros metros, ya vemos que'l tarrén ta húmedu, y la tierra blanda, poro faise difícil apretar fuerte de pies. Si-y sumamos qu'a metá de canal, la vía empíndiase enforma, toca entos tirar de brazos agarrándose na yerba, roca o lo que se pille, lo cual pa dos esguilos como Pangua y yo, nun mos tien escesiva dificultá, pero si nos pusiéramos nel pelleyu de Carlos, con sus más de cien kilinos, sedría otra cosa.

El Castiel.lu col cordal de Tesa, Mesa y Magrera detrás y Charly fundíu

El casu ye que, sé que Charly pasólu mui mal, tuve al so llau tol tiempu, y lo pior ye nun poder echá-y un gabitu, porque si resbaría agarráu a mi, baxamos arollicando tola canal los dos, al nun tener agarre dalguno yo pa soportar so pesu. A la fín, sacólu too palantre, esguilando pela yerba, comos si fuera una vía de roca. Con dos coyones, Charly...

Caprichos de la ñatura enantes d'aportar a la veiga'l Forcáu

Dempués de descansar, mui merecidamente, cuando la canal suavizóse, Pangua y yo, separtámonos un pocu de Carlos, nun fuera que nos diése d'hosties por metelu nesi fregáu, jeje, y con un pocu más d'esfuerzu, topámonos fácil cola guapa veiga'l Forcáu, onde ya paramos un ratín más pa xintar y beber, col envís de facer l'ablucante y llarga ascensión al Tapinón.

El Tapinón ante nós con tola so ascensión

Pasarón una hora y tres cuartos dende que saliéramos de Tuíza Riba y tamos a 1705 ms d'altor, colo qu'a les clares vamos tener más de 400 ms de desnivel direutu, per una pala tan grande, que casi nun vemos lo que sería'l cumal del Tapinón ya que paez xuntase col propiu cielu.

Xubiendo de la veiga'l Forcáu pol paredón del Tapinón

Que dicir de l'ascensión??? Pues na..., calma, paciencia y ritmu, nun tien namái qu'eso, garrar un ritmu y dir restolando pente les roques calices y la yerba, el camín n'envueltes que va depositanos nel cumal del Tapinón.

Les ñubes avanzaben sobre nós

Asína que, con un güeyu nel suelu y otru pa les ñubes, les cuales dexaben ver les vistes un ratín y otru tapeciénles, fuimos ganando altor hasta que Pangua y Carlos averáronse al cumal cimeru del Tapinón, y yo tireme hasta'l sur, pa ver si tenía un segundín pa ver la cresta qu'aporta al picu Siegalabá, pa posteriores incursiones.

Pangua y Carlos encumando'l Tapinón y Berto llegando de la segunda cima

Nun pude ver muncho, y de secute, fuime al alcuentru colos mios collacios, pa cellebrar con un tragu d'augua, un cumal tan prestosu como'l Picu Tapinón de 2113 ms. Aparte'l tragu d'augua, tamién la casi hora y cuartu de xubida a güevu, fízonos merecer un señor bocata y una estancia na cume de venti minutinos.

Enriba los 2113 ms del Picu Tapinón

Son les 12 y cuartu y ya zampamos tola xinta y como les ñubes, tan apropiándose de toles vistes, y cada segundu tan más altes, decidimos baxar darréu pa nun tener mayores complicaciones. La baxada esta vegada, fadrémosla más en direición noreste, pa baxar per una especie de contrafuerte nomáu como los Camparones.

Baxando polos Camparones y la veiga'l Forquéu cola Carba Valsecu enriba

Baxamos selemente falando, y de xemes en cuando, abre un puquiñín, p'amosanos dalgún requexu tan guapu como la veiga'l Forquéu y braña Valsecu, enmurallaos pente la Carba Valsecu y los crucies de Fondós. Nel intre, metiósenos casi dafechu les ñubes y dempués de 45 minutos, toparémonos al fin, con un camín que lleva al l.legu y braña Valsecu. Esta baxada tan llarga, dióme a pescanciar, lo h.odío de la xubida que diben tener "a estes hores" un par de montañeros, que nun teníen mui nidiu per onde yera'l picu.

Bordiando la Pena'l Foxón y el val.le'l ríu Güerna

Dempués d'indicalos un pelín per onde ta'l picu, xubimos un pocu una llomba que fai la cabera estribación del Foxón, y lo baxamos pa bordiar ya definitivamente'l Foxón, empobinándonos per tola so falda, hasta la Braña'l Foxón, y d'ellí a la Col.lá'l Viso, pasu natural ente'l Foxón y la Pena Castiel.lu.

Tuíza Riba dende la col.lá'l Viso

Son les dos de la tarde, cuando tornamos al mesmu camín, qu'usáremos pa xubir, y onde desviáramonos hacia la canal de xubida, pela que tanto sofrimos. Dende equí, en menos de media horina, aportaremos de nueu al pueblu de Tuíza Riba, onde namái pisar l'asfaltu del aparcaderu, entamen a cayer les primeres gotes del día.

Camiento, que nunca entainara tanto pa mudame la ropa, ya qu'entamó a esbastiar nun segundu tola lluvia que nun mos cayera en tol día. Magar d'ello, salimos corriendo pal chigre, onde tomámonos unes cerveces y nos metieron un bon palu, por una tabla embutíos, ya que les dos y media yera una hora pa tener fame inda.

A la fín, ruta prestosísima, con un picu perguapu, que si aciértase nun día espeyáu pa tener vistes de les caídes a la xoyas de Siegalabá o les vistes del propiu Siegalabá, Pena Ruea, Fariñentu,... pues ser lo másimu. En total fueron unes 5 h y 25 minutos, pa facer 10, 30 kms superando un desnivel acumuláu de "sólo" 950 ms, ya que ye una ruta mui directa.

Camudando'l Camín una vegada más nel macizu Penaubina

Nesta ruta dimos preste al Picu Tapinón de 2113 ms que ye: dos mil de L.lena y Quirós, picu "prestosu" d'Asturies y pertenez al Club 58 del Macizu de Penaubina.

Ver progresos en: Retos montañeros