Viḷḷare (Somiedu) - Cogoḷḷu Ceboḷḷéu

10 d'Abril de 2011

Track: Viḷḷare (Somiedu) - Cogoḷḷu Ceboḷḷéu

Alborez y espierto con un secañu brutal, de la cena d'ayeri, pero inda dúrame'l bon tastu a bona carne y güevos llariegos... Casi cuéstame saber onde toi, pero Pangua tamién ta en danza y falamos de dir desperezando a Canta, porque avérase la hora del almuerzu nel pueblu de Vil.lare.

Tengo dos sensaciones bien dixebraes: per un llau tengo dolor de pates de la ruta d'ayeri: Vil.lare (Somiedu) - Cornón que se que la fice de xuru y per otru llau tengo l'estrañu sentimientu, de facer otra ruta mui distinta en suaños, pelos llugares restrinxios de Somiedu, por mor de los prestosos comentarios y charres de la xente de Vil.lare, como si'l mesmísimu pesadiellu, tuviéseme tola nueche rucando na tiesta con paisaxes vírxenes y siendes ensín patear.

Saliendo de Vil.lare de nueu

Polo que m'alcuerdo del suañu, salimos de Vil.lare so les 10 y media, dempués de preparanos nel parking y de desayunar, demasiáu tarde pa una casa rural y sobretou pa xente que quier salir a caleyar ceo.

El casu ye que partíemos del pueblu, en direición un día más a la braña la Pornacal, col día muncho más murniu, que'l día anterior, y poquín a pocu díbemos caleciendo les pates, y faciéndoles furrular amatagando'l dolor muscular de les 9 hores y picu d'ayeri.

Ensín danos cuenta, a la media hora de caleyar per pista, desviámonos a la mandrecha, pa baxar un pelín, col envís de cruciar el Pigüeña, nuna preciosa ponte. Hasta suañé, qu'enantes de crucialu, saludábemos a la xente, que nos falara la nueche anterior d'estos llugares, que solu se puen visitar na tiesta d'un mesmu.

Ríu Pigüeña y Regueru de la Campa

Magar de cruciar el ríu, fadríemos un par d'envueltes, pa caleyar n'ascensu per camín anchu, dexando'l regueru la Campa, a la nuesa esquierda, hasta aportar a una portiella. Travesámosla, y xubiemos per un prau, nel que ganamos altor en direición a una cabaña, dempués de cruciar otra vegada'l regueru.

Na cabaña de la Campa, vamos metenos per un senderu, que traviesa la viesca más xabaz, bella y virxen que nun pisare nunca ya sea na rialidá o en suaños, y per ella avanzaríemos en silenciu, como si de secute, pudiéramos alcontranos con cualesquier especie animal de les que vense una vegada na vida.

Perguapa viesca penriba la Campa'l Ríu

Pero nin siquiera nos suaños cúmplese tolo que se quier imaxinar, así qu'a cambeu, inventeme una prestosa charra con un ganaderu, que nós cuntó hestories de montañeros finaos por nun tener respetu a lo desconocío, pero tamién guiyónos como al ganáu, pel camín correutu pa siguir col suañu máxicu somedanu.

Ganando altor sol val.le'l Pigüeña pela viesca

Hora y media de suañu llevábemos, cuando dexamos de charrar coles persones y pasamos a falar colos animales, más en concretu con una perrina mastín, qu'aidónos a llevar el camín correutu, ensín molestar al so dominiu vacuno, casi hasta otru llugar ablucante, la braña Fervichín a unos 1385 ms.

Na braña Fervichín (1385 ms)

Ye lo que tienen los suaños, que faes 500 ms de desnivel ensín date cuenta, y allugas n'otru sitiu increyible, arrodiáu por un circu de montañes (el Cabril a la mandrecha y el Cogol.lu a la manzorga) , y enmediu, una ferviella que-y da vida al regueru la Campa y al ríu Pigüeña a lo postreru.

Son dos hores y cuartu, y hai que xintar dalgo, que pa caltener un bon suañu, tamien hai que reponer fuercies, sinon pue tornase en pesadiella. Así que, un pocu de descansu y tomaremos una sienda que sal a la manzorga, y que va llevanos per una preciosa viesca, arrodiando lo que sería'l contrafuerte del Picu Cogol.lu, hacia'l val.le.

La Pornacal y Vil.lare a lo lloñe

Tou esti senderu vamos dir faciéndolo nun continuu ascender, salvando árboles cayíos, que de xemes en cuando zarren un pocu'l caleyar, pero que nun fai perder en nengún instante la bona direición hacia un de los puntos más prestosos de la ruta.

Hai que dicir, que tol suañu, te fai dir poquín a pocu, avanzando ensín date cuenta, tando atentu a cada soníu ya inclusu, al propiu silenciu de la viesca, pero qu'en pocu menos de media hora, fízonos aportar a un llugar onde'l silenciu axúntase col ferver del augua na so caída y con otru tipu d'augua que nun fai ruíu, pero que sin sabelo sientes la so presencia.

Ferviellas y l.lagu Pequenu

Nel intre, a unos 1500 ms d'altor améstense les vistes hacia delles fervielles si miramos pa enriba, y a un color d'augua azul-verdi reposáu, si miramos pembaxu hacia'l l.lagu Pequenu. Esto amosaríanos a les clares, que tábemos cerca d'otru llugar máxicu, onde la tranquilidá y serenidá del espíritu, faise notar nel másimu esplendor, namái qu'agüeyamos les verdes augües del L.lagu Bonu.

L.lagu Pequenu y L.lagu Bonu

A partir d'equí, espertéme con sede, de ver tanta augua y como suel pasar, dempués d'echar un tragu y tornar al suañu, ya nun vuelve a ser lo mesmu, y la rialidá amiestase col suañu, nuna "cosa forziada", na que cuesta llevar el filu correutu del camín soñáu.

L.lagu Bonu y perguapu prau enriba d'esti

Poro, de los 1600 ms del llagu, tocaríanos metenos na rialidá más pura, y entamaríemos cola montaña de verdá, superando en metros el l.lagu Bonu, hasta velu dende riba, y d'ehí averaríemomos poquín a pocu hacia'l col.lau la Mochadina, pero perpasándolo penriba, col envís de metenos n'arista hacia'l Cogol.lu ensín perder altor nos nuesos pasos.

Cogol.lu Cebol.léu y Cabril

Algamaremos l'arista so los 1850 ms d'altor y nun l'abandonaríemos hasta'l so puntu más altu, nel picu Cogol.lu a 1972 ms, puntu onde la rialidá de suañar una ruta prohibida y la rialidá más cansada y dura, de repetir los nuesos pasos un día más dende'l col.lau Zreizales, se fizo más insoportable y penosa.

L.lagu Bonu y arista al Cogol.lu Cebol.léu dende'l Cogol.lu

Nun quedaba más que parase a xintar y descansar unos minutos, nuna especie de trinchera qu'hai nel cumal d'esti guapu picu, que bien merecía crecer hasta los 2000 ms, pa nun ser desprestixáu pol so hermanu mayor d'apellíu Cebol.léu.

Vistes hacia otres cotes dosmilistas de Somiedu

Cuatru hores, llevónos esta cota, y agora tocaba facer camín hacia'l nuesu finxu cimeru del día, que nun yera otru que'l Cogol.lu Cebol.léu, al cual abordamos con tranquilidá, garrando la cresta ensín priesa, y ensín dexar de mirar hacia'l val.le del L.lagu Bonu.

Pangua col L.lagu Bonu embaxu y cotes de la ruta al Cornón

Pocu más de media hora tardaríemos en dar preste a los 2091 ms del Cogol.lu Cebol.léu, y munchos menos minutos taríemos na so cume, ya que'l tiempu taba dándonos de pataes nel culu, si ye que queríemos ver al Sporting, y salir tan tarde a caleyar taba penalizándonos n'estremu.

Cumal del Cogol.lu Cebol.léu (2091 ms)

Ensín muncho más que, facer les semeyes de rigor, posímonos en marcha hacia los dos últimos dosmiles d'esti finde cansáu pero pergrande en tolos sentíos. Así que, meterémonos pola arista hacia las Camposas, a bon pasu, y cenciellamente taremos nel cumal de Las Camposas (2054 ms) en menos d'un cuartín d'hora.

Arista hacia Las Camposas (2054 ms) y cumales d'ayeri

Dende equí, les vistes del val.le Cebol.léu, son bien guapes, pero nun mos paramos más, y ponémonos a baxar desnivel, con dalgo más de dificultá, hacia un colláu que pondríanos en disposición de dar preste a Los Raxos.

Pangua nel cumal más altu de los Raxos (2030 ms)

L'ascensión a esti picu, a pesar del so calter agreste, nun ye dificultosa, al menos al cumal cimeru y más altu de 2030 ms, onde magar del puntu nel gps y dalguna semeya, facemos un pelín d'investigación hacia los demás cumales, por mor de ver si son más altos o non, y dempués de refugalo, ponémonos a baxar hacia un hombru, que daríanos dos opciones de baxada d'entamu.

Baxando de los Raxos hacia l'Altu la Baba

La primera y más normal, sería baxar hacia L'Altu la Baba (1756 ms), y d'esti baxar ensín problemes al Val.le Zreizales, onde cruciaríemos el regueru Los Cuartos y ganaríemos la pista de Braña Viecha a la Pornacal y d'ellí a Vil.lare, por camín pernomáu.

Pero non,... nunca subestiméis la estupidez humana, ya que siempre ante una toma de decisiones, podemos llegar a escoyer tan mal, como pa metése ún nuna baxada dafechu desconocida hacia'l Val.le Cebol.léu, per una canal amplia, pero pindia enforma, na que fueron axuntándose dellos regatos, nos que l'augua garraba velocidá poquín a pocu, amosando a les clares un tabayón o ferviel.la non muncho más abaxo nuesa.

Dellos camientos ya intentos de camudar de direición hacia onde nun hubiese caída, fízonos desistir de tala baxada. Y ye qu'anque algamamos más de 300 ms de descensu, pente la yerba tumbada pola ñeve que facíanos resbariar a cada pasu, alcontrando agarre tan solo nes escobes, llegó un momentu nel que'l raigañu de los árboles paecía espoxigar nel aire y nun pagaba la pena xugáse los cuartos de nenguna manera, antes asemeyaes caídes.

Foi un suañu o non....

Yeren les 5 menos cuartu, cuando entamamos la baxada hacia'l valle erróneu, y cuando aportamos de nuevu al hombru de baxada de los Raxos, yeren les 7 de la tarde y tábemos otra vegada a 1800 ms. Esto ye a lo que llamo yo, metése nun marrón estúpidu, por nun facer les coses como deben de ser,.... menos mal que teníemos inda na retina la visión pantasmal d'un ser con una belleza tan inmensa como'l so propiu cuerpu... y a la que nun escaeceremos na nuesa vida.

Si a perder munchísimu tiempu por fatos,.... sumamos-y que la intelixencia nun ye'l nuesu puntu fuerte, y préstanos dexar el móvil en coche, menos servidor que con Garrafone, nun tuvo cobertura nin nel pueblu de Vil.lare en tol finde, pues da un resultáu d'aportar al coche a les 9 de la nueche, col sustu y l'esmolecimientu de los nuesos seres queríos, ya que nós tábemos tranquilos a sabiendes que garrar la pista de la Pornacal, yera llegar al pueblu antes o dempués ensín perda posible.

Vayan les mios disculpes dende'l blogue tamién, pa la xente que tuvo esmolecía por nós.... durante unes hores nes que nunca tuviemos en peligru, sacante d'echáse'l tiempu enriba nuesa cola posibilidá d'aportar de nueche a Vil.lare.

Camudando'l Camín suañando cola fastera torgada de Somiedu

Asína despedimos un finde nun conceyu que particularmente tienme namoráu, y asína despedimos un día nel que los suaños xuntáronse cola rialidá ya inclusu tornáronse casi en pesadiella. Esa ruta soñada a partir del conocimientu de la xente, duraría un total de ocho hores y media (restaríemos dos hores d'erru), y fadríanos caleyar unos 20 kms salvando un desnivel acumuláu de 1550 ms.

Pero como sabréis, los suaños suaños son y lo que nun puede ser nun puede ser, poro... dende'l Cogol.lu seríen cuatro hores y media, col Cogol.lu Cebol.léu, Camposas y Raxos y la bona baxada hasta Vil.lare, a les qu'hai que sumá-y otres 4 de xubida pol col.láu Zreizales hasta'l Cogol.lu, faciendo una paliza considerable y pior inda si ye repetición del día anterior.

Aún así, esa visión pantasmal parda... pagó la pena la paliza....

Nesta ruta dimos preste a 3 dosmiles de Somiedu: Las Camposas (2054 ms), Los Raxos (2062 ms) y el "prestosu" Cogol.lu Cebol.léu de 2091 ms

Ver progresos en: Retos montañeros