Refuxu d'Estós (Ribagorza) - Llardana - Refuxu d'Orús (Ribagorza)

13 de Setiembre de 2010

Track: Refuxu d'Estós - Llardana - Refuxu d'Orús

Ocho menos 20 de la mañana, y ya tamos desayunaos y preparaos pal ataque del segundu picu más altu de tolos Pireneus, el Posets o Llardana, sigún si lu nomamos dende'l Bal de Chistau (Posets) o dende'l Bal d'Estós (Llardana). Por una vegada, esta nueche consiguiera durmir, ya que les lliteres yeren amplies y el refuxu nun tenía un escesu de xente, poro presta pola vida sentise medianamente descansáu, y dempués d'un bon almuerzu, les ganes de dar entamu a la ruta son pergrandes.

Nel refuxu d'Estós preparaos pa la llucha

Partimos del refuxu d'Estós (1891 ms), y garramos un camín (variante del GR-11.2) que nos fae baxar hacia'l riu Estós, el cual cruciaremos a l'altura de la fonte de Posets, y diremos ganando altor poquín a pocu, al traviés d'una zona de viesca, cola tiesta puesta en arribar al nuesu primer finxu: el foráu de la Pául, entrada del barrancu de la Paúl, pasu, qu'hai pente la Tuca de la Paúl y el picu Royo de la Paúl (equí ye too de la Paúl, jeje, paez ser que significa zona húmeda).

Xubiendo hacia'l barrancu de la Paul

Magar d'entrar nel barrancu, taremos ya a más de 2500 ms d'altor y siguiremos xubiendo, "empozaos", ente los muros de los picos de los Veteranos y Gemelos (a la nuesa mandrecha) y del Bardamina y picos de la Paúl (a la manzorga), dexándonos como única vista, que nun ye pocu, la Tuca de Llardana o Picu Posets.

Nel barrancu acolumbrando'l Llardana

Pero darréu, toca escaecer esa cume, porque inda quédanos aportar al colláu de la Pául, onde tomaremos la decisión de por onde facer l'ascensión, ya que tenemos varies alternatives. Y esti colláu, dexando aparte la vistosidá de mirar pal glaciar de la Paúl, de la que vamos xubiendo, ye dura abondo, ya qu'entemezse'l tarrén pedregosu col desnivel perduru, que déxanos cansadinos nel colláu de la Paúl, a 3027 ms tres dalgo menos de 3 hores d'andar a bon ritmu.

Equí xintamos dalgo pa recuperar fuercies, y bebemos augua pa nun deshidratar y sobretou pa que nun mos afeute l'altor. Hai que dicir que ye la mio primer vegada que toi a más de 3000 ms, y bono, quieras que non, nótase, ya qu'esfuerzos de la mesma intensidá ya inclusu muncho más en Picos d'Europa, nun me faen pegar eses bocanaes d'aire que necesitu equí.

Pero bono, muncha augua y unes bones mexaes, y tou arregláu, pa nun tener problemes d'altor, y si vos presta l'aquarius, que seya del normal, que'l "llibre" pa su puta madre, jeje, sabe a llimón que tira p'atrás, paez que tea malu l'estómagu bebiéndolo y nun me quiera dir pola patilla.

Nel glaciar de Posets y xubiendo hacia'l cumal Norte

Sacante d'estos comentarios, falamos ente nós, cual va ser la vía y viendo que nun taben mui decidíos Paco ya Ibán, cola arista Este, Fernan decide xubir pol glaciar de Posets (o lu que resta d'él, que pena h.oder, ... llueu saldrá dalgún faltosu con que nun esiste'l calecimientu global...) y al aportar a la bas del picu, facer una travesía en diagonal hacia'l cumal norte.

Vistes del Aneto dende'l Posets-Llardana

Asína lu facemos, ensín mayores problemes nel acesu a la bas, y llueu garremos esa diagonal, que faise dura y desesperante, por mor de la piedra suelto (como eché de menos, una bona roca de picos, jeje...) que te facía dar un pasu p'alante y cuatru p'atrás, hasta coyer un corredor dalgo aéreo pero sin dificultá, que dexaríanos nunes últimes trepaes nel cumal norte de la Tuca Llardana (3316 ms).

Llegando al Llardana N y metíos na arista hacia la cume del Llardana

Decir, que de xemes en cuando un vistacín al Aneto cayó, ya que'l día taba perguapu, y anque a Fernan, nun-y preste va tener qu'acompangame pa otru añu, jeje. Asína, que dempués de distraeme nel cumal norte, tiré rápidu tola arista arriba p'alcanzar ensín problemes la segunda cota de tolos Pireneus, la Tuca de Llardana o Posets de 3369 ms.

Llardana-Posets a 3369 ms

5 y media de ruta y sinceramente, anque con esti monte facía cota másima mía, nun sentí una inmensa allegría, como tenía por exemplu nel Neverón d'Urriellu o nes Peñes Santes, sobretou na de Castiella, na que me paeció l'ascensión más completa que ficiera nunca y asína la dexo pel momentu. Apocayá que la ficiera, y quiciás la so alcordanza quitara méritu a una ascensión dura, anque camiento que tampocu soi a pescanciar la xubida de nivel montañeru qu'algamé nesti últimu añu. Supongo que nun se pue querer superase tolos díes...., simplemente hai qu'esfrutar del momentu, d'una prestosa ascensión y sobretou de les vistes qu'amuésanos Pirineos y nesti casu la provincia de Uesca, y si ye xintando dalgo y con bonos collacios, pues muncho meyor.

Unes semeyes, unos silencios y una tranquilidá que solo pue despachanos la montaña, dexa los prósimos pasos a dar. Paco ya Ibán, deciden baxar pola arista sur, en direición al Diente de Llardana y nel colláu d'esti tomaríen la canal fonda, hasta aportar al Torrente Llardaneta onde nos esperaríen a Fernan y a mí, que gracies a ellos, pudimos danos un homenax faciendo la cresta del Llardana al Llardaneta o Les Espades.

Fernan y yo, dimpuestos a la cresta de Les Espades y nel colláu Jean Arlaud

Con esto ya albidraba yo que diba quedáme tranquilu, pero na montaña, hai que ser paciente y lo primeru son los collacios, poro si ellos nun diben baxar tranquilos per esa arista, la decisión taba nidia, toos xuntos. A la fin, ponémonos en marcha y baxamos hacia'l colláu de Jean Arlaud, onde tendremos el puntu más baxu de la cresta, dempués d'unos destrepes non mui complicaos y un pasu aéreu enforma.

Les Espades p'alantre y Posets p'atrás

Dalgún pasín qu'otru de trepe dirá poníendonos en dos 3000's más, el primeru sedrá la Tuqueta Roya de 3275 ms y la segunda tien el nome de Tuca de Llardaneta de 3293 ms, que son un perfectu mirador del glaciar de Llardana y que con pocu esfuerzu más dexáranmos nel cumal de Les Espades (3326 ms).

Vistes de los Ibónes de Millares y Leners dende'l cumal de la Llardaneta-Les Espades (3326 ms)

Col tiempu pegáu al culu, ya yeren más de 7 hores caleyando, ponémonos a facer la baxada pela arista y como nun se suel pensar, la parte más complexa nun yera'l crestéu del Posets - Espades, sinon el crestéu de Les Espades hacia'l colláu averáu al Picu Pavots, onde tomaríemos baxada hacia'l torrente Llardaneta.

Asína pues, alcontrámonos con una arista mui aérea, con un destrepe continuu y con distintos tipos de roca, sigún en que parte de la cresta tuviéramos. Esto ye normal, si vos fixáis na ablucante semeya del final de la entrada siguiente, onde podéis ver la cantidá de pliegues que tien esti picu.

Destrepada pa baxar de Les Espades-Llardaneta

Dempués d'una hora tábemos nesi colláu, qu'al traviés d'un pedreru finu, púnxonos nel torrente onde quitámonos mil piedres de les botes y siguimos hasta'l Ibón de Llardaneta, pa más abaxo alcontranos con Ibán y Paco, faciendo xuntos ya'l restu del camín hasta'l refuxu del Forcáu o d'Ángel Orús.

Fernan col Diente de Llardana detrás y Paco aportando al refuxu d'Orús

Al final estes rutes te miden el nivel de sufrir na montaña, ya que sus 10 hores y media, 1750 ms de desnivel positivu acumuláu con otros 1620 de baxada en 14 kms, nun son absolutamente nada, cuando ties qu'enfrentarte con una cruzcampo al llegar, una cena horrenda y como non, una habitación estrada de xente goliendo a gochu na que ye imposible respirar y durmir en tola nueche.

Si al día siguiente yes capaz de llevantarte y meterte otra soba asemeyada con bon humor, yes un paisanu...

Camudando'l Camín dende la Tuca de Llardana (3369 ms) en Pireneus

Nesta ruta ficimos 4 3 miles de Pireneus: Tuca de Llardana o Posets (3369), Les Espades o Llardaneta (3326), Tuca de Llardaneta (3293 ms) y Tuqueta Roya (3275 ms), toos ellos nel macizu de Posets-LlardanaVer progresos en: Retos montañeros