Vibuli (Ponga) - Pica Subes - Sen de los Mulos

15 de Mayu de 2011

Track: Vibuli Baxo (Ponga) - Pica Subes - Sen de los Mulos

Una ruta más na que xúntanse más vascos qu'astures, pero esto que ye, jeje. Como echamos de menos a Simón, que yera del ñucleu duru de Xuan de la Borrina..., agora vamos quedando los mui duros, Carlos, Pangua y yo (faltábanos tamién Canta, que tenía "otres coses nocturnes que facer"). De toes formes, conocer quiciás el conceyu más virxen d'Asturies, ye siempre un emburrión pal ánimu.

La ruta de güei, yera facer la Pica Subes dende'l pueblu ponguetu de Vibuli. Asína que salimos bien ceo de Xixón en direición a Cangues d'Onís pola autovía cantábrica, onde desayunamos con Fernan, Iker, Iván ya Iñaki, nuevu collaciu que súmase a esta xuntanza astur-vasca que tan bonos resultaos montañeros ta dando.

Magar del desayunu garramos la N-625, pasando pelos pueblos de Cañu y Tornín, y cruciamos el puente Dobra, pa entrar nel conceyu d'Amieva, onde travesaremos los pueblos de Buxil, Corigos, Pervís, La Vega Pervís y los Grazos onde topámonos col ríu Ponga nesti casu, y siguir camín pasando por Santiyán, Precendi, Les Vegues, Campurriondi, Ceneya y Rañes.

Semeya de grupu en Viboli Baxo (724 ms)

Equí meterémonos nel conceyu de Ponga onde siguiremos desfiladeru los Beyos alantre hasta topános con una salida na qu'hai que facer maniobra col coche pa entrar hacia los pueblos de Casielles y Vibuli. Nel nuesu casu, xubiremos la carretera que va pola Foz de Los Andamios, y qu'acoyona que flipes si mires pal fondu onde cuerre'l ríu Vibuli.

Ensín más, aportaremos al Barriu Baxu de Vibuli, onde dexaremos los coches onde menos molesten, ya que metése más al fondu nel pueblu, col envís d'alcontrar una plaza o dalgo así, afayaiza, nun mos paeció finalmente una bona opción.

Primeros pasos hacia la canal de Bodieyu

Semeya de rigor, dempués de los preparativos montañeros, y entamamos camín en direición a la guapa canal de Bodieyu. Pa llegar a ella, ya metémonos namái salir de la carretera nun senderu a la mandrecha, pelín embarráu nesti casu, pero qu'empobínase dafechu a ella, y como dende la carretera adivínase la canal, ye fácil siguilu hasta entrar nella.

Viendo Vibuli dende lo alto

El "paséu" pola canal de Bodieyu, ye muncho meyor de lo asperáu, siendo esta mui llevadera, y tando más pisáu de lo que camentábemos. Asína que simplemente esfrutar, y dir xubiendo desnivel pente les envueltes ente árboles, parés y sobretóu, quedándose plasmáu sigún va viéndose más abaxo y más abaxo'l pueblu de Vibuli.

Peña Salón y xubida a Casielles

A la fin, aportaremos al final de la canal, nel llugar del Cabrial, onde tendremos un mirador ablucante so la Peña Salón y la retorcía xubida a Casielles. En menos d'una hora y 300 ms de desnivel ganaos, taremos en disposición de xubir a la Pica Subes, por tola cresta, o bordiar un pocu hasta la Mayada de la Miesca, y facer quiciás lo que sería l'ascensión más normal a Subes.

Senda hacia'l valle de Marcianes

Escoyemos la segunda opción, porque ya tendremos abonda cresta que facer, si tou va nel bon sen, y garramos senderu fácil, que llevarános ensín perder altor pola Praería la Miesca, hasta la mayada nomada anteriormente, a la cual arribamos cola mesma sensación d'humedá y mugor de tol día, pero vemos qu'entama poquín a pocu a baxar una ñebla qu'agora sí, somos a agüeyar nos cumales más altos.

Aportando a la Mayada la Miesca

De la Miesca (1089 ms), vamos entamar una pindia ascensión al colláu Ceñal, na que la borrina dirá calándonos un pocu más, y les pates resiéntense muncho coles envueltes que tenemos que facer pa superar los casi 300 ms de desnivel.

Xubiendo pente la ñebla al colláu Ceñal

Nel intre, dempués de 1h 40 min, tamos nunes cabañes esbarrumbaes bebiendo dalgo d'augua, y con pocu más d'esfuerzu, plantarémonos nel colláu Ceñal (1340 ms), onde entamaremos l'ascensión a la Pica Subes.

Ascensión a la pica Subes cola borrina de protagonista

Pa ello, tendremos que meténos pente una fastera de cotolles baxes, y magar de superala, alternaremos caliza y yerba, p'arrimanos al cumal de la Pica Subes, un pelín pola esquierda, trepando un pocu, y ya ganaremos la cresta que nos dexa na Pica y nos sos 1475 ms.

Cumal de la Pica Subes (1475 ms)

Que dicir... pues que nestos momentos, tábemos un pelín baxos, por mor, de nun tener vistes de tan guapu llugar, ya que sabemos a les clares, qu'al oriente tenemos el Cornión y al ocidente tola viesca Peloñu, y nun tamos agüeyando res.

D'otra miente, tampoco vamos ponénos atristayaos, y sacamos unes semeyes, garramos fuercies con dalgo de xinta y bébora, y ponémonos en marcha col envís, de facer la parte más téunica de la ruta que non la más dura, porque tenemos casi tol desnivel ganáu a estes altures.

Entamu del cresteríu a Sen de los Mulos

P'allegría, namái que destrepamos les primeres peñes de Subes, el día paez qu'anicia a llevántase, como'l qu'esconsoña dempués de sonar l'espertador, y escaecemos de toes toes, les más de dos hores andaes, y garramos un ritmín de crestéu mui curiosu, cola vista puesta nel picu Sen de los Mulos.

Desfiladeru los Beyos

Nun hai que dicir que tola cresta, sacante de la dificultá téunica y los tramos aéreos que tien, tamos faciéndola nes piores condiciones, con tola yerba y roca moyada, pol orpín de tola nueche y pol ñublu de tola mañana.

Poro, anque vamos sacando alantre cada pasu, con mayor o menor xeitu, aportamos a un puntu nel que, presentámonos, ante'l mayor desafíu de tola cresta: el colláu Bocoba.

Pues baxase?? y llueu pue xubise??

Como bien dicen, les semeyes d'enriba, nun teníemos mui nidiu, como pasaríemos tal dificultá, ya qu'amás yeremos un grupu numberosu, y hai que "facer les coses pa tola xente", como digo yo, de xemes en cuando.

La verdá ye que la baxada, hasta'l colláu, faese bien con curiáu, ya que como en tola cresta la fastera ocidental, ye mui aérea, colo que cada resalte, peña, trepe o destrepe, siempre hai que facelu pel llau oriental... si vas a date una hostia, que haya probabilidaes de sobrevivir o que??, jeje.

Baxando y xubiendo

Dempués de poner el culu en dalgún pasu pa baxar (esta ye la única vegada que pue dicise esta frase y quedar tranquilu, llueu caún que pague la so hipoteca como pueda, jeje) tamos ante'l mayor problema, l'ascensu al Porru Vallea.

Pa ello, metíme'l primeru a la gueta d'un pasu y paecía nidiu, que pela mésma arista, podía xubise. Podíase?? Pues sí, pero nun se, nun me presta poner graos de dificultá porque tampoco veóme capaz d'ello... solo camiento que rondaría un III baxo, pero cola yerba moyada y que ye aérea enforma pa los dos llaos, bufff.... allá caún, pusiéronseme los güevos de corbata.

Trepada h.odía pero gayolera

Llueu ya, aselóse y pudi hasta sacá-yos unes semeyuques a los collacios, faciéndose la parte cimera de l'arista muncho más fácil qu'esi aniciu tan peligrosu. Aparte, voi dar les gracies a Fernan, ya que'l foi a alcontrar una vía, muncho más segura y fácil, al traviés de balcones yerbosos, y con un pasín agarrándose a un árbol (ver semeyes d'enriba) y con ello, algamaron tamién la cume del Porru Vallea, Carlos ya Iker, mientres que xubieron pela arista detrás mía, Pangua, Iñaki ya Iván.

Parte final al Porru Vallea (1466 ms)

Una hora clavada nos llevó, dar preste a esta parte del cresteríu, y tenemos per delantre más menos otru tantu, asína que con un puquiñín más de tranquilidá, dempués de xuntanos toos na cume del Vallea, vamos siguir avanzando, ente los cairones d'esta cresta, p'averanos al segundu oxetivu del día: Sen de los Mulos.

Peñes Salón y Carriá

Pocu más hai que comentar del crestéu, que ye un continuu trepe-destrepe pero con yerba moyáu y roca resbariosa, y que mientres vamos percorriendo la cresta, entretenémonos mirando pa Peña Salón y Peña Carriá, detrás de la Pica Subes, y pal desfiladeru Los Beyos, que sigue'l so camín hacia'l Puertu'l Pontón.

Más crestéu a Sen de los Mulos

Finalmente, otra media hora, llevónos del Porru Vallea a Sen de los Mulos, dexando a les clares, la diferencia de dificultá d'un tramu a otru, y dexándonos nos 1503 ms del picu, con una fame xabaz.

A la fin, cume del Sen de los Mulos (1503 ms)

En total, 4 hores son les culpables de tar nun sitiu tan guapu, nel qu'agora sí, vemos tola viesca Peloñu, al ocidente, colos sos cumales, Rasu y Zorru, pero pa Picos inda sigue zarráu ya paez que tirará'l restu del día asína.

Baxando hacia'l valle Tolivia

Dempués de xintar el bocata, vamos entamar la baxada, empobinándonos hacia una canal, que baxa enfilada al colláu Viancé, pero nun mos da bon rollu varies coses: lo pindio d'ella, lo llargo y moyáu que ta la yerba, y que nun vemos nengún indiciu de tar pisáu por naide.

Dando la vuelta na cabeza Mimales

Poro, tiramos baxada más seliquino, pol valle Tolivia, pegaos penriba la muria que fai caída ente'l valle y la cuesta Mimales que parte del ríu Resuela. Siguiremos esti cortáu hasta la Cabeza Mimales, onde ya sí, alcontramos pasu y senderu, pa tornar pegaos a la muria, pero esta vegada pembaxo d'ella, pasando per delantre de la Cueva Nabeya, hasta aportar al colláu Viancé (1220 ms).

Pasando pola Cueva Nabeya y nel colláu Viancé

Nesti colláu, veremos la baxada pel canalizu dende Sen de los Mulos, y siguió sin danos bones sensaciones, poro quedamos más bien tranquilos nesi sen, cola escoyeta fecha. Dende equí, podríemos baxar hasta la pista del monte Pedrosu que lleva a Vibuli, pero vamos averanos, hasta'l colláu Grancenu, p'avistar tol cresteríu fechu na ruta.

Tola cresta dende'l Colláu Grancenu

Nel colláu Grancenu (1180 ms), vamos colocar bien les señales, ya que nun se quien sería'l graciosu que mandaba pa Vibuli, na direición contraria, anque bono, nun soi partidariu de señales de camín, pero si tan, que ten bien puestes, que llueu pasa lo que pasa.

Baxando pol monte Pedrosu hasta Viboli de nuevu

Del restu'l camín, pues dicir que siempre en baxada per pista, con tramos de piedra y barru, y otros de formigón, y que fízosenos pelín pesáu, dando un puntu de carga a unes pates que ficieron finalmente una ruta mui prestosa de 6 hores y media, nos que dimos preste a 12, 3 kms y superamos un desnivel acumuláu d'unos 1000 metrinos.

Camudando'l Camín nel colláu Bocoba

Nesta ruta ficimos dos d'esos picos "prestosos" d'Asturies: Pica Subes (1475 ms) y Picu Sen de los Mulos (1503 ms)

Ver progresos en: Retos montañeros