Puertu Vegará (Ayer) - Peñes del Faru - Picu Güevu de Faru

11 d'Ochobre de 2009

Track: Puertu Vegará(Ayer) - Peñes de Faru - Picu Güevu de Faru

Otru puertu, n'arba ente los países astur y llionés, torna a ser el nuesu aniciu de ruta como ye vezu. Esta vegada'l puertu xunce los conceyos d'Ayer (Asturies) y la Montaña Central (Llión), más en concretu la fastera de Los Argüeyos, pero tien la nota negativa que la vertiente asturiana nun tien fináo la carretera teniendo una pista dende'l pueblu de Ruayer (Ayer) y el Puertu Vegará, que de xuru que serviráme pa facer dalguna ruta de bici con ella.

Grupu nel Mesón del Puertu Vegará

Por culpa dello, tuvimos que tirar pol nomáu Puertu Payares pa trespasar la lleende y dempués conducir durante práuticamente una hora. Durante la cual mercamos pan en Busdongu d'Arbás, desayunamos café, bizcochos y galletes en Casa Ezequiel en Vil.lamanín de la Tercia, y siguimos carretera por Cármenes, Almuzara, Valverdín y Pedrosa, ente los cuales hai una paré espeutacular pa esguilar de la cual tomé bona nota, L.lavandera, Xenicera y Valverde de Curueñu onde ya tomaremos el cruce de la nuesa manzorga, pa siguir el ríu Curueñu pasando polos pueblos de Vega de San Pedro, Tolibia d'Abaxo, L.lugueros, Ceruyea y Redipuertas pal fin arribar al Puertu Vegará.

Pa más info sola fastera de Los Argüeyos, mirái esti mui recomendable documentu:

Los Argüeyos

Dempués d'esta información sobre toponimia llionesa, tornamos al oxetivu inicial, que ye comentavos esta ruta. Como dixe partimos del Puertu de Vegará y siguimos la pista, nel nuesu casu pente la ñublina, pa empobinanos per un senderu que sal a la manzorga, nel que travesaremos varies llamargues y riegues nos Charcos de la Col.laina hasta qu'algamemos dalgo d'altor nos Colleores dexando a la nuesa mandrecha'l Portillo de Faru de 1760 ms.

Xubiendo a los Colleores

Sinceramente, pocu camín puedo dar con certeza ya que la ñebla nun mos dexó dir pol meyor sitiu y a ello ayuda que se crucien ensín parar munches sendes distintes. Aún así, algamamos lo que paeznos la base de les Peñes de Faru. Como se pue ver na semeya d'abaxo al fin les peñes nos apaecen ente la ñebla y podemos ver que nun llevamos mal camín na nuesa ruta, ya que xubimos altor de forma continuada ensín muncho esfuerzu. Aún así, darréu viennos l'ascensión final, la cual la faeremos pola drecha hacia un colláu dexando la Puerte de Faru a la esquierda pa baxar.

Na base de les Peñes del Faru enantes d'entamar l'ascensión

Xubir al colláu faise abondo furo, pero mediante varios ziszas, llévase alantre ensín demasiaes complicaciones quitando lo resbaladizu del terrén. A pesar de la sudada, mirar atrás yera la mayor recompensa que pudimos tener, ya que'l día, diba abriendo poquín a pocu, faciendo la ruta más positiva por cada pasu que dábemos.

En plena ascensión a les Peñes de Faru y el Puertu Vegará dende'l colláu

Pa encarar la cume dempués de llegar al colláu pue dise paralelu y baxar un pelín pa xubir dempués o si ties ganes de pegar cuatro saltos y trepar un pelín pues crestiar hasta llegar a la cruz que marca'l cumal de les Peñes de Faru (2106 ms).

Nel cumal de les Peñes de Faru (2106 ms)

La verdá ye que lo más difícil de la ruta ya taba fecho, ya que práuticamente averase al Picu Güevu de Faru, ye un paséín y en diez o quince minutos ya tamos arriba, pudiendo acolumbrar tol cordal cantábricu d'Oriente a Ocidente, casi na so totalidá. Como siempre, tuvimos un bon ratu dixebrando picos que vamos conociendo día a día. Si dalguien que llea la entrada ve dalgún erru, que lu diga y asína deprendemos dalgo más.

El Güevu dende'l Faru y na cume'l Güevu

Vistes dende'l Güevu de Faru

Namái, quedábanos tornar al Faru y baxar per una canal hacia la Puerte de Faru, onde tapecíos del vientu pola paredona dibemos xintar con tola tranquilidá del mundiu, ya que rialmente la ruta yera corta dando-y preste en 5 horines pa un total de 9 km aproximáo.

Baxando de la Puerte de Faru y Peñes de Faru dende la base

Como sorpresa final, pa la nuesa vuelta, pudimos ver tolo que nos perdiéramos nun día tan murnio como taba pola mañana. Poro, disfrutamos de les verdes vegues y riegues cargaes d'augua que tuvimos que cruciar, formando inclusu dalgún tabayón dándonos pa facer dalguna semeyuca bien guapa.

Caleyando per una vegona hacia'l puertu Vegará col Nogales al fondu


Munchos arroyos y tabayones que guañen formando'l Riu Curueñu

Sin más, dexamos atrás otra ruta más d'esta temporada, na cual nun pase'l meyor de los mios díes nin muncho menos, ya que tuve h.odíu del estómagu tol día, colo que tocó sufrir un pelín y non desfrutar demasiáu de tolo que m'arrodiaba, nin de la compañía de tolos collacios que vinieron de monte.

Dende'l puertu les Peñes de Faru y el Güevu de Faru

Per otra parte, quiero dedicá-y esta entrada al mio collaciu Raúl, blogueru y montañeru del blog Solsticiu de Branu que tuvo lesionáu de la rodiella l'añu pasáu perdiendo munches de les rutes que ficimos, y qu'a la fin esti añu tornó a l'actividá con más ganes inda y ya ta dando-y a la bota montaña en toles rutes.

Col collaciu del nueu blog montañeru Solsticiu de Branu