El Beyu (Caravia) - Cordal del Sueve - Altu La Llama (Piloña)

29 d'Avientu de 2011

Track: El Beyu (Caravia) - Cordal del Sueve - Altu La Llama (Piloña)

A pocos díes del fin d'añu llantámonos nuna d'eses travesíes de cordales costeros que tanto préstame facer nesta dómina del añu, y como non, que cordal costeru hai más míticu que'l Sueve, pues nengún.

Pa ello, vamos xuntános Raúl, que nun pierde oportunidá si ye la ruta pol Sueve, Fernan que venía con ganes de pateada fina y yo. Nesti casu, l'otru interesáu yera Pangua, pero perdióse la ruta por mor d'una mítica cena de Felpeyu con Llan de Cubel, qu'al final paez ser que nun fue tala.

Llueu de salir bien ceo de Xixón, Rául y yo garramos l'autovía'l Cantábricu hasta la salida de la gasolinera de Caravia onde xuntámonos con Fernan pa desayunar. El día ta rarucu y tien pinta de poder tener mil y una posibilidaes meteorolóxiques.

Semeya d'entamu n'El Beyu (195 ms)

Tornaremos a los coches y vamos tomar la siguiente salida a Colunga col envís de dexar ún de los coches nel Altu la Llama, ya nel conceyu de Piloña. La travesía va ser llarga y nun lo va ser menos en coche tampocu ya que dempués de travesar el pueblu de Colunga garraremos la As-258 pasando pelos pueblos colungueses de La Riera, Agüera Baxu, Agüera Riba, El Peñéu, Lliberdón, Corrales y al fin cruciáremos a Piloña, pa dexar la furgo de Fernan nel Altu La Llama.

Y agora que? Pues agora, metémonos otra soba fina de coche hacia la parte norte del Sueve. Al aportar a Lliberdón, garramos la Cl-2 que durante un millón de curves que pasen polos pueblos de Raicéu, L'Esllabayu, Los Campones, La Era, La Venta y Carrandi, vamos meténos nun crucie a la mandrecha a la As-260 qu'empobínase a L'Altu'l Fitu, pasando por Gobiendes, Lloroñi pa cruciar la llende a Caravia y dexar n'El Beyu, el coche a la esquierda de la carretera, onde esiste una casa rural xustu enfrente.

Primeros pasos d'averamientu a la Viescona

La verdá ye que fízose pesáu enforma esti trayeutu en coche, pero ye dafechu necesariu pa facer esta integral del Sueve, qu'entamaremos a les 9 de la mañana en puntu, caleyando pela pista que pasando pol Campu'l Beyu y pol Tendeyón dexarános nel esbarrumbáu molín de la riega La Toya.

Hai que dicir qu'a nós, llevónos más tiempu del requeríu aportar hasta l'asitiamientu d'esti molín, ya que métimonos ceo na viesca y les siendes nun son nidies, xubiendo y baxando pela fastera occidental de la riega nun tarrén mui malu, amás de que tola parte baxa de la riega ye un ocalital ensín mayor interés.

Parte más estrecha del senderu pela Riega la Toya

D'otra miente, a partir del nomáu molín vamos alcontrános col fayéu más baxo n'altor d'Asturies ya que los primeros exemplares podremos agüeyalos a los 300 ms raspiaos, llevándonos esta primer parte de la viesca, per llugares con un encantu máxicu onde'l mugor de la humedá de la Toya, ocúpase de tapecer árboles, peñes y cualesquier muria.

Dempués d'esta primera parte de la Viescona qu'a su pasu pola Estrencha va encoxanada a la vera de la Toya, abandonaremos esta riega, pa meténos nuna fastera más amplia na que les guapísimes fayes ocupen tol espaciu abriéndose'l valle hasta aportar al Prau Perfeches.

Abriéndose'l fayéu nel camín al Prau Perfeches

Nuna hora aproximáu, llegaríemos al primer descansu de la ruta nesti guapu prau, dende'l que vemos cual sería la ruta normal al Pienzu siguiendo'l valle hasta les cabañes del Bustacu y onde bebemos un pocu d'augua ya que la humedá foi tan fuerte na Viescona que casi nun mos alcordamos d'otra vegada onde'l nuesu cuerpu sudara tanto.

Darréu, vamos pasar a la parte menos agradecida de la ruta, ya que tendremos que dexar atrás esti práu pa meténos na viesca La Peña, que como'l so nome amuesa, tendrá de dexános enriba la peña, pero pa ello tendremos que travesar un tramu de viesca ensín senderu, un tramu de viesca y peña, un tramu de cotolla y peña y a la fin, tocaremos la caliza más llimpia con yerba al entrar nuna canal que finará pente'l Picu la Govieta y el Picu Sellón.

Duru y abegosu ascensu hacia'l cordal del Sueve

L'exemplu perfectu de la dureza d'esti tarrén ye que dende'l Prau Perfeches (570 ms) hasta'l Picu La Govieta de 1012 ms superamos nuna hora unos 450 ms d'altor, ensín una sienda clara y buscándonos la vida lo meyor que podamos.

Como diximos enantes la parte final será una canal que fácilmente nos dexará primeru nel Picu La Govieta que ta a la mandrecha y dende'l cual tendremos unes ablucantes vistes de la costa de los conceyos de Colunga y Caravia.

Vistes dende'l Picu La Govieta (1012 ms)

Como ye vezu, paeciónos adecuáu xintar dalgo pa garrar fuercies y el llugar yera inmeyorable, asína que dempués d'ello dexámos atrás la Govieta p'averanos nun segundu al Sellón (1022 ms), que tenemos a la esquierda de la canal de xubida y que fai la llínea de llende pente Colunga y Parres.

Estes coses de la montaña y les llendes de los conceyos, son dafechu rares, porque no que llevamos de ruta: entamamos en Caravia, a metá de la Viescona entramos en Parres y tuvimos pela llende de Colunga y Parres durante los pasos de la Govieta al Sellón, pa meténos del tou en Colunga demientres ascendemos al cumal del Cuetu Les Duernes de 1055 ms.

Tramu d'ascensu dende'l Cuetu les Duernes al Pienzu

Pasaes les dos hores y media de ruta, dexaremos atrás les antenes del Cuetu les Duernes, pa empobinanos per praos cenciellos pero pindios hacia la mayor cota del día y ún de los montes más visitaos d'Asturies, el Picu Pienzu.

Esta parte será la más cómoda de tola ruta y prestarános pola vida caleyar pela blandina yerba, anque l'esfuerzu que llevamos en total, faínos decidir que'l Pienzu sedrá otru bon sitiu pa descansar y pa mudanos de camiseta, ya que ta dafechu empapada y enriba tira un airín friu que mueve les ñubes más apriesa de lo que nos prestaría.

Picu Pienzu (1156 ms)

3 hores d'andar dános más que razones pa descansar venti minutinos nos qu'esfrutaremos de la compaña de dellos montañeros veteranos que, demientres xintamos dalgo más de chocolate y frutos secos, comparten con nós una guapa conversación d'alcordances montañeres d'antaño.

Percorríu por facer na otra metá del Sueve

Con pocu más, ponémonos a caleyar hacia la fastera sur del Sueve, dafechu más complexa y caótica que la norteña. Solo con echar una güeyada de la que vamos descendiendo del Pienzu, ya topámonos con toles cotes que me queden por facer a la gueta de les másimes cumes del Sueve y vemos que tienen pente caúna un tarrén calizu casi llaberínticu.

Tampoco-y damos muncha importancia y a bon pasu, metémonos nuna zona de foyos nomada les Corripies, coronáu a la fin, pol Picu Les Corripies, qu'a lo postreru sería ún cumal desconocíu en munchos mapes pero d'importancia dientro del cordal.

De sutrucu métese la ñube y entama a ñevar

Más menos nel intre, de sutrucu entámanos a trapiar al metése una ñubona blanquecina y con ello pasamos d'una humedá que fízonos sudar enforma, a tener qu'abriganos por mor d'un vientín fríu qu'amestáu a la ñieve, nun ye mui agradable.

De primeres, casi que prestónos, pero de la que tamos dándo-y preste al ascensu a la segunda cota del Sueve, el picu Miruenu, va facióndose cada vegada más densa la ñevada, teniendo que tar bien atentos a per onde nos metémos, ya qu'un resbaríu na caliza sumáu a lo desigual del tarrén, pue ser un fostia importante.

Nel Picu Miruenu (1136 ms)

40 minutazos llévanos esti tramu pente'l Pienzu y el Miruenu, y metíos enmediu la ñebla y nel conceyu de Parres ponémonos a baxar hacia l'occidente col envís de ganar la llende con Colunga, que ya dexáramos nel Picu Les Corripies.

Baxando hacia la Peñalichar

Ta frío y la ñeve va bona que dexó de facer gracia, poro tirámonos p'abaxo lo más aína que podemos, pasando per otru tramín de fileres de caliza y pequeños mayaos nomáu los Baxos. Diremos sortiándolos, hasta topános con una fonda canal qu'arrodiamos un pelín pela manzorga, hasta ponénos n'ascensión final a la Peñalichar de 1053 ms.

Pente la ñube na Peñalichar (1053 ms)

Nun vemos res, asína que tiramos en direición sur, hacia la prósima cota, de la que tan solo sepártanos un colláin y menos de diez minutos, daremos preste al Picu Fontaniella o Fontanielles (1060 ms), dependiendo de los mapes nos que restolemos.

Cortu tramín hacia'l Picu Fontaniella

A la fín, esta cota va dános el meyor agasayu que podíemos recibir, l'apertura d'un claru, y ye que llevamos un par d'hores metíos en dalgo tan típicu del Sueve como son les ñubes baxeres pegaes nel cordal.

Picu Fontaniella (1060 ms)

Poro, préstanos poder ver el camín que llevamos percorríu, les cotes que ficimos y sobretóu la costa asturiana dende esti cordal. Paez increyíble, ver la mar y a la mesma vegada que te tea ñevando dende un llugar tan montañosu.

Acolumbramos un pocu lo fechu y lo que queda por facer

Anque paeza que ya ficímos tol llabor, aún quédanos un ratín per caleyar hasta la pista que tien de devolvenos a la furgo de Fernan. Amás son casi les dos 2 y tenemos fame abondo, poro tirámonos abaxo del Fontaniella y viéneme a la tiesta que pudiera ser interesante xubir la siguiente cota, La Espina Barbú.

El por qué??, pues simplemente porque ye un picu d'esos que pudiera nomase tres conceyos como tantos qu'hai n'Asturies. Nesti casu los 1042 ms de la Espina Barbú, son el finxu pente Colunga, Parres y Piloña y diónos de pasu un ascensu que pusu a preba les fuercies y la finura muscular de les nueses pates.

Empobinándonos a la Espina Barbú (1042 ms)

Baxaremos d'esti guapu picu, ya col cielu casi azulín y cola esperanza de que Llorienzu seya a calecenos un ratín más no que queda de día, cuando topámonos con una bona reciella d'asturcones dándonos alcordanza de que tamos bien cerquina del Mayáu d'Espineres, onde cada añu cellébrase la folixa L'Asturcón.

Cola semeya nel maxín de los antiguos astures cortándo-yos los gadeyos a los asturcones, empéñome inda en non baxar a Espineres, sinon que preferímos siguir xubiendo pol Altu Palomeros, col envís de facer cumal nel caberu picu qu'allenda Parres y Piloña, el Maladín de 986 ms.

Una ascensión más al Picu Maladín (986 ms)

D'esti cumal ya sí, con más de 5 hores y media de ruta, tirámonos a güevu hacia la parte más occidental d'Espineres, onde alcontramos un llugarín onde pega'l solín pa xintar el bocata y descansar unos minutinos mirando tan guapu mayáu.

Baxada al fín hacia'l mayáu d'Espineres

Col bocata nel cuerpu y un tastu increyible a rutón, baxamos hacia la Collá Oviñes, pa meténos de llenu na pista que xube a Espineres y que dempués de tantu tiempu de ruta, faíse hasta prestosa baxar, casi saboriando les cerveces que tenemos intención de tomar.

Pasiando tranquilamente pela pista hacia L'Altu la Llama

Tres cuartos d'hora tardaremos n'aportar al Altu La Llama, anque nun se nos fizo para nada pesada esta pista que pasa por guapos collaos de yerba como Llanuxintar y que tien en tou momentu presidiendo al picu Maladín.

Semeya de final de ruta nel Altu La Llama (418 ms)

En resumen, la integral del Sueve ye una auténtica maravilla de travesía que durante 7 hores va facénos caleyar unos 15 kms y que dependiendo de los distintos cumales que querramos conocer podríemos tener unos 1440 ms d'ascensión acumulada como foi nel nuesu casu.

Ya nel Altu la Llama, namái quedónos tomar un quintu cerveza rápidu nel chigre y baxar hasta Caravia a pol mio coche. Dende ellí, camudaos de ropa, dir hasta'l pueblu de Colunga a tomar otru refrixeriu yera más que necesariu y xustu tamién.

Camudando'l Camín nel Sueve

Finalmente dempués de descartar delles cotes más que ficimos pel camín les más importantes son:

Picu Pienzu (1156 ms) primer cota de Colunga y Parres, vértice xeodésicu y monte prestosu astur
Picu Miruenu (1136 ms) segunda cota de Parres
Picu Les Corripies (1107 ms) segunda cota de Colunga y cuarta de Parres
Picu Fontaniella (1060 ms) tercer cota de Colunga
Cuetu Les Duernes (1055 ms) cuarta cota de Colunga

Ver progresos en: Retos montañeros