Valbona (Miranda) - Xerra Manteiga

19 de Febreru de 2011

Track: Valbona (Miranda) - Xerra Manteiga

Espantada típica del GM Xuan de la Borrina, na que quedámonos solos pa facer una ruta l'interesáu (Simón) y el que vive pa dir de monte (Berto). Asína qu'ensín más, partimos de Xixón sobre les 8 la mañana, y garramos autovía "Y" en direición Uviéu y siguimos dempués en direición Grau pola As-63, hasta la salida de Cangas del Narcea.

Equí tomaremos la As-15, pasando pelos pueblos de Salas de Bárzana, Santiagu la Barca y Requeixu, pa entrar a la fín nel conceyu de Miranda, travesando los pueblos de Cutiellos, Pumarada, San Bartolomé, L'Hospital, Llaureiru y Llongoria onde empobinarémonos pola As-227, travesando Samartín de Llodón, San Cristóbal, Fontouria, Silviella, Courias y a la fin, Balmonte onde desayunaremos perbien nun hotelucu.

Nel pueblín de Valbona en Miranda (701 ms)

Dempués d'esi prestosu almuerzu (cachu bizcochu que me zampé col café), tuviemos que tornar so los nuesos pasos, pa garrar un cruce a la nuesa manzorga (al altor de Courias), tomando la As-310, que nos llevará hasta l'Altu Las Estacas, dempués de pasar pol pueblu de Carricéu. Nesti altu, tomaremos el desvíu que baxa al pueblu de Las Estacas, pa dempués xubir hasta'l nuesu puntu d'aniciu, Valbona (701 ms).

Primeros pasos pola pista dexando atrás Valbona y alantre la Manteiga

Dempués d'entrugar a la xente'l pueblu onde dexábemos el coche pa nun molestar, ya que'l llugar nun tien munchu espaciu, preparámonos y a les 10 de la mañana tábemos andando, ganando-y altor al pueblu, que poquín a pocu veíamoslo embaxo nuesa.

Dicir que, cuantayá que nun teníemos una ruta d'esta miente, ensín track que nos marcáse'l camín, sacante de lo preparáu penriba'l mapa. Menos mal, que Simón ye'l perfeutu compañeru pa estes xeres, ya que nun suel protestar demasiáu nes entamaes nas que métome davezu, y aparte, l'inminente aportar al mundiu d'Olayina, fai-y esfrutar cada ruta un pocu más si cabe.

Estos primeros pasos, llevaránmos per pista siempre n'ascensión polos barrios de La Cruz, La Texera y Trailesia hasta que dexaremos la fonte'l Bustil.lín embaxu, y fadremos una primer xubida per onde meyor veamos, hasta'l l.lanu La Palanca, a unos 1100 ms, nos que se tien una bona visión del impresionante conceyu de Somiedu.

Nel l.lanu la Palanca a puntu de metenos a pola cresta

Magar d'echar un traguín pa moyar el gargüelu, ya que yeren 400 ms de desnivel fusilaos, tocaba metése nun terrén más difícil. Y ye que pol momentu foi too pista fácil, pero darréu vamos xubir hacia la xerra Manteiga, faciendo pasu ente'l Picu Bustil.lín y les primeres crestes de la Manteiga, pa bordiales pol mediu del Monte'l Pozu.

Como pue vese nes semeyes, ye ún de les partes más abegoses de la ruta, ya que vamos que tener que lluchar col berezu, d'un tamañu considerable, a la gueta de la senda que nos faiga avanzar lo más rápidu posible hacia dalgún pedreru, que lloñe de danos facilidaes nel andar taba nun estáu resbariosu, faciéndonos tar mui sollertes en cada pasu que dábemos.

Enmediu'l fregáu del monte'l Pozu

La verdá, ye que nun pueu dar indicaciones nidies, de si yera meyor metese tol tiempu nos pedreros o pelos matos, el casu ye, guetar el camín que meyor afaye a caún y dempués d'una vaguadina, ya xubiremos hacia la cresta'l Monte'l Pozu, con un andar más fácil, cola beriza y cotolla más pequeña y poro más acesible.

Nel intre d'empericotanos na cresta, el tiempu que taba decente (ñubes y claros), tornóse a pior, y una ñebla envolviónos dándo un sentir fríu y húmedu a l'ambiente. Nestes condiciones meteorolóxiques damos cota másima, a lo que sería'l Monte'l Pozu, y crestiamos con curiáu ya que la piedra tien mugor y patina, hasta aportar a los 1471 ms del Altu'l Pozu.

No altu'l Pozu (1471 ms) y na l.lana Porneda

Son dos hores y media esáutes, dende que partiéramos de Valbona, y más de 700 ms de desnivel direutu, asína que podemos tar satisfechos col trabayu fechu, ya qu'a partir d'agora con mayor o menor esfuerzu, tócanos tan solu caltener l'altor al travesu de tol crestéu hasta'l nuesu oxetivu, el Picu L'Urru.

Pero inda quedábanos muncho y si'l tiempu taba malu, entamó a ponése pior, con dalgo lluvia tornándose ñeve por momentos, a lo que sumámos-y qu'a tramos teníemos que lluchar contra unos bonos centímetros de ñeve nun estáu blandu, que facíen complicáu avanzar, y más tando convaleciente d'una lesión.

Metíos na ñeve col Altu'l Pozu detrás

Aún así, yera un día pa tar feliz, tenía ganes de monte, y taba esfrutando abriendo buelga, crestiando con tranquilidá, escoyendo'l camín a siguir con Simón, ensín mirar pal gps y falando de mil hestories,... ensín esmolecese nin siquiera pol mal tiempu, qu'a ratos abría y a otros zarrábase enforma.

Siguimos avanzando demientres les ñubes nos amosaben como los fotogrames d'una película tol campu de Tineú, hasta que retiráronse dafechu, y pudimos acolumbrar inda llonxana la caseta qu'encuma la pena Manteiga.

H.odíos col altor de la ñeve pero contentos

Diba ser ún hora y media dende qu'entamaramos el descensu del Altu'l Pozu hacia la L.lana Porneda, que fai de col.láu, col cresteríu más averáu al nuesu destín formáu polos picos de Pena Furada y la Val.linona, hasta que ganamos-y la batalla al Picu L'Urru y los sos 1520 ms d'altor.

A la fin, abrió'l día y quedó guapísimu

Tábemos encumaos al fin, casi a les 2 de la tarde, poro casi cuatru hores ensín parar costónos facenos col premiu de xintar el bocata na mayor cota del conceyu de Miranda. Así que, sacamos les semeyes de rigor col permisu del vientu y sentámonos tapecíos d'ésti pola cabañuca meteorolóxica, pal menos tener un segundu de relaxación.

Lluchando col vientu pa sacar la semeya nel Picu L'Urru (1520 ms)

Magar de los 20 minutos que tuviemos descansando, ponémonos en marcha de nueu pa facer una baxada, qu'a costafecha diba ser pelín aventurera, ya que sol mapa, tracé dellos caleyos a siguir, llevándonos al traviés de distintes brañes hasta tornar a Valbona, pero.... como siempre, la rialidá supera cualesquier intentu de previsión.

Nel nuesu casu, envede baxar hacia'l sureste, ganando'l col.lau la Espina y a posteriori pasar pola Braña la L.lalga y l'Altu Cigüedres hasta travesar las Val.linas de los Bueyes y l'Acebón, baxamos un pelín noreste, pa metenos una l.lamuerga ñevada, pela que perdimos bon tiempu hasta qu'alcanzamos las Val.linas anteriores, y pente mediu d'ellas algamamos la "llínea marcada", que diz la canción. (track verde: nuesa ruta, track rosa: ruta más afayaiza)

Cresta de la Manteiga y Somiedu dende'l Mirial

De lo malu, tuviemos na baxada una bona vista del casi total de la Pena Manteiga, y de la l.laguna del Mirial, colos picos de Somiedu al fondu, sumándo-y l'alcuentru con un enorme raposu pocu enantes d'atopar el camín correutu. A vegaes los erros faénmos sufrir, pero tamién, faente dar de focicu con delles visiones inesperaes, que solo la casualidá pue ufrinos.

Otra hora y cuartu dempués, ya dábemos bon pasu pel senderu, que nos diba dexar nel prau Porneda, onde echaríemos casi l'últimu vistazu hacia tola baxada que llevábemos fecha y tol crestéu que tanto nos fizo sudar. A partir d'equí daríemos bonos pasos acompangaos por dos mastines de lo más cansinos (nel so lladrar) que nos dexaríen (al fín) na braña de Valbona (956 ms).

Prau Porneda y braña Valbona

Y agora vieno otru momentu de tomar bones decisiones.... y como non, nel marabayu de caleyos qu'hai, fui a escoyer una vegada más el pior de toos, así que voi intentar allumar al qu'atrévase a facer esta ruta dende Valbona d'un xeitu asemeyáu al nuesu.

Na braña de Valbona, parte un camín en descensu (track rosa) que retrocede un pocu y va dar a otru camín que dirá paralelu al ríu Valbona y que pasando al llau de delles cabañes confluirá nel crucie col regueru Bustil.lín.

Como ta esti camín de baxada?, pues nun lo se, lo que si sabemos ye que si sigues de frente na braña Valbona aportarás a la Braña Las Veigas, onde podrás xubir hacia la fonte'l Bustil.lín, con salida a la pista que garráremos munches hores enantes. O tamién, podrás siguir adelantre hasta aportar a una cabaña, onde sigue un camín a la manzorga hacia'l regueru Bustil.lín que córtase al final o un camín a la mandrecha, que ta tupíu dafechu d'artos y pel que baxa más augua que'l propiu regueru, jeje.

Ehí ta, esi foi'l nuesu camín escoyíu, y que dexónos nel otru paralelu al ríu Valbona, que ya sele amosonos al fín, el pueblu de Valbona, esta vegada entrando pol barriu de Pascuneiru, ente los lladríos de los perros, que paez ser que tienen bona afición a ello, nesti pueblu.

Como siempre, en resume, podemos dicir que ruta afayaiza de facer en... dómina seca del añu. De xuru que, si gárrase la xerra Manteiga pela roca d'entamu al final, pues ser rápida de facer y mui prestosa de trepar y destrepar, pa llueu facer baxada col camín bien decidíu pasando por delles brañes guapes de ver. Al final, a nós llevónos un total de 7 hores y 20 minutinos nos que ficimos 15 kms y sufrimos un desnivel acumuláu de 1010 ms.

Camudando'l Camín dende'l Picu L'Urru (1520 ms)

Nesta ruta ficimos un vértice xeodésicu y cota más alta y "prestosa" de Miranda: Picu L'Urru (1530 ms) y la so segunda cota: Altu'l Pozu de 1471 ms

Ver progresos en: Retos montañeros