Mier (Valle Altu de Peñamellera) - Pica Peñamellera

12 de Febreru de 2011

Track: Mier (Valle Altu de Peñamellera) - Pica Peñamellera

Casi un mes pasó, dende la última ruta y ente'l mui mal tiempu que fizo y que tuvi dalgún viaxe etílico-cultural en Galiza, nun torné a la montaña hasta esti día. Y nun lu fice de la meyor manera, ya que voi facer una ruta-ascensión corta, pero dalgo esixente pa la mio pierna desigüada con dos rotures fibrilares. D'otra miente, les mios ganes, son más fuertes que mil rotures, asína que nun podía perdeme esta ruta a ún de los conceyos más orientales d'Asturies, el Valle Altu de Peñamellera.

D'au vien el topónimu Peñamellera?? Pues paez ser que'l términu podría venir de Peña Mellada o Peña piramidal o que fai llende,.... anque tamién, los caberos estudios apunten hacia Peña Mielera, ya que'l Cuera ye fastera de miel, y la d'esta pica antañu, yera pernomada. Seya lo que seya, paez nidiu al menos, que la Pica Peñamellera, ye una peña de llende y piramidal qu'ente los valles Altu y Bah.u de Peñamellera, sedrá'l nuesu oxetivu de güei

Semeya de grupu en Mier cola Pica detrás

Asína qu'a les 8 de la mañana, partimos de Xixón parte del GM Xuan de la Borrina: Carlos, Simón, Pangua y yo, sumándose esta vegada Pablo, qu'antañu fora un montañeru avezáu a salir praúticamente tolos findes, pero como suel pasar, cuando un vezu ye obligáu acabas garrando-y zuna.

Como facemos davezu, empobinámonos siempre pola autovía del Cantábricu hasta Posada de Llanes onde tomamos direición a Cabrales al traviés del Altu d'Ortigueru, y darréu baxamos a los pueblos de Canales, Carreña, Poo y Arenas, llugar onde desayunamos unos pinchinos y un café estupendo. Dempués, nuna gran decisión mía, tomamos la As-345 pasando polos pueblos d'Arangas en Cabrales y ya en Peñamellera Alta: Rozagás, Ruenes, Rieña, Alles, Besnes y Niserias, onde tomaremos a la mandrecha la carretera As-114 hasta Mier.

Too ello, fízonos perder un pocu tiempu, pero pudimos comprobar lo llargu del Cuera, jeje. Agora en seriu, pa llegar a Mier dende Arenas, garrái la As-114 hasta'l cruce en Trescares y taréis en Mier nun tris, non como nós, jeje. Gracies a esto, llogramos salir a caleyar a les 10 y media de la mañana, xunto a la compaña de Fernan y Bittor, que veníen de Colombres como ye vezu, y llevaben un ratín esperando.

La Pica saludándonos y ascensu pela pista

El casu ye que salimos de Mier (dexar el coche onde podáis, nós lo dexamos de la ponte a la manzorga, pero podríase salir pal otru llau del ríu Cares) y avanzaremos pol pueblu hacia la parte más alta, onde alcontraremos una pista de formigón y asfaltu por cachos, na que diremos ganando altor selemente y cola vista de la Pica Peñamellera hacia'l Norte en tou momentu.

Caleyando pela pista agüeyando'l Peruyal

Siguiremos, con un caleyar relaxáu, ya qu'había dos güelinos nel grupu, Simón y yo, dalgo convalecientes, y nun tábemos pa correr demasiáu. Tola pista será n'envueltes mui amplies y al ganar altor, nos dirá amosando guapes vistes, hacia otros montes como'l Cantu Peruyal mirando pal Oriente o pal ríu Cares col Forcáu del Cuernu a lo lloñe, si miramos al ocidente.

El Cares pente'l Carria y la bas de la Cabeza Vigueres col Forcáu del Cuernu detrás

Esta pista nuna hora y cuartu aprosimáu, nos dexará nun colláu, nel qu'entama una baxada tamién per pista hacia Panes, pero nós, nel intre, entamaremos a ascender per un prau bien segáu y pindiu, pa metenos a lo postreru nunos pedrerinos que nos dexarán nuna h.orcada entre la Peña L'Eleru y la propia Pica.

Primeros pasos per praos y pedreru

Hai xente que paez ser que queda equí, porque entama'l tramu aéreu, y el patiu ye pergrande, pero'l peligru nun ye demasiáu, sacante de males condiciones por lluvia o ñeve. Nós, díbemos preparaos con cuerda de 30 ms, y un par d'árneses por si a dalguien dába-y mal rollu dalgún pasu, pero... tol mundiu xubió ensín problema.

Caída hacia Niserias y trepando a la Pica

Asína pues, otros 40 minutinos dende'l colláu, facíanmos encumar na Pica Peñamellera de 762 ms. Y vaya cume... contando con ser aérea l'ascensión lo que menos t'asperes ye tener un campu futbol enriba, jaja. Non tanto, pero vamos que sitiu pa facer una señora merienda y echar quince siestes de sobra.

Grupu na Pica Peñamellera (762 ms)

Por comentar dalgo más de l'ascensión, dicir que nun ye de les más guapes, pal mio tastu, ya que tolos pasos son mui yerbosos, tan mui pisaos con dalgu barru y camiento qu'ehí ye au ta'l peligru rial d'esta Pica. Polo demás, mi viciu d'esguilar, faime preferir la caliza qu'agarra y rasca, anque tenga pasos téunicos, duros y aéreos, a dalgo fácil y escalonáu, pero que la yerba puea facete resbariar y llevar el sustu de la to vida o de la to muerte...

Cuera cola so ñube davezu

El casu ye que tuviemos un ratín más pel cumal, aprovechando'l bon día que facía, y como pa Picos, nun teníemos res de paisaxe, y el Cuera ya nun daba más de sí, pues entamamos a baxar, al mesmu tiempu qu'otru grupu algamaba la parte cimera de la Pica.

Destrepada en la Pica y Fernan con Niserias embaxo

Con más curiáu si cabe que na xubida, vamos dir baxando poquín a pocu, faciendo dalguna semeyuca nos destrepes y dalguna otra más en dalgún aéreu, sobretou nel que vese a Fernan con Niserias embaxu, y aportamos a la h.orcada onde hai más xente inda, nun se si esperando polos que xubieron o camentando si atrevese a xubir o non.

Baxando de la Pica hacia'l colláu

Nós, de la h.orcada descendemos selemente, pasando de vuelta pol pedreru y pol prau, hasta'l colláu onde entamaremos una sele baxada, falando de mil y ún temes, hasta dar colos nuesos pasos en Mier otra vegada cuatru hores dempués de la hora de partida.

En resume, una rutina corta (pue facese en menos tiempu que nós) na que caleyaremos unos 12 kms y tendremos un desnivel direutu de 720 ms aprox, pa dar bona cuenta d'un picu cuanto menos míticu y mui atractivu dende cualquiera de les sos cares.

Pica Peñamellera dende'l Puente Vieh.u

Pa rematar el día, dicir qu'entainamos a mudanos de ropa, y fuimos a metenos un menú del día nel cercanu pueblu de Niserias nel chigre la Central, onde tuvimos una animada y perbona xinta con lloru hiperactivu y pelín cabrón, el cual díonos pa echar unes cuantes rises. Magar de finar la xinta, una visitina por Colombres y tornamos a Xixón pa ver como l'Sporting fizo pasalu mal al grandiosu Barça. Día completu y a esperar a la prósima ruta.

Camudando'l Camín con Pablo na Pica Peñamellera