Samartín d'Ondes (Balmonte Miranda) - Picu Cervera - Balmonte

15 de Mayu de 2010

Track: Samartín d'Ondes (Balmonte Miranda) - Picu Cervera - Balmonte

Güei tocaba facer una rutina de senderismu, aprovechando'l convite del Conceyu de Balmonte Miranda, el cual facía la so III Marcha Senderista, y nesti casu coincidía col día del senderismu n'Asturies del FEMPA. Ca día que pasa voi alloñándome más del senderismu, y garrando un puxu montañeru bastante potente, pero aún así, nun ta mal de xemes en cuando descansar y facer camín sele nuna rutina d'esti tipu.

Samartín d'Ondes

Un autobús de la organización llevónos dende la capital de conceyu, Balmonte, hasta'l pueblu del qu'entamaría la ruta, Samartín d'Ondes. Ellí, namái llegar diéronmos, un papelucu pa la espicha final de la ruta y un pañuelín d'alcordanza, y d'ehí ya garramos camín pelín embarráu, siempre n'ascensu, hasta arribar al barriu de La Corredoria.

Equí, hai una Venta bien guapa, y a ella averámonos pa vela, y pa garrar el camín que nos llevaría al pueblu de Dolia. Nel nuesu casu, nun fuimos a ello, ya que taba paez ser mui embarráu y mandáronmos pola carretera. De toes formes nel track, pongo la posibilidá de garrar esta parte del Camín de la Mesa.

Magar que tamos en Dolia, ya tenemos la posibilidá de baxar a Balmonte o de xubir al Picu Cervera. Nós, qu'abultábenos bien pocu baxar tan ceo, garramos y xubimos al Picu Cervera (893 ms), nel cual tuvimos unes vistes d'esti guapu conceyu y de la so capital, Balmonte.

Balmonte dende'l Picu Cervera

Dándonos cuenta, que pocos más xubimos al picu, ya camentábemos que dibemos a xintar de la espicha más bien pocu, como nun entainásemos. Asína que baxámos de vuelta al Chanu'l Cuervu, onde garramos otra vegada'l camín a Balmonte.

Col Matacaliao detrás nuesa

Esta baxada facíase per un senderu que travesaba una preciosa viesca, verdísima nesta dómina del añu, y más cola lluvia que mos taba cayendo durante'l día. Asína qu'intentamos baxar lo más rápidu posible, ensín esbariar nel empedrau del camín.

Una semeya de la guapa viesca

Sin parar nin un segundu, pola lluvia, pola fame, alcontrámonos dempués d'un bon ratín, nun barriu altu de Balmonte, Tabláu, onde ya garramos carretera hasta dar nel polideportivu de Balmonte. Ellí esperábamos la recompensa al llabor bien fechu, un bollu preñáu de grandes dimensiones y una pipa sidre. Que más se pue pedir,...

La verdá ye que tuvo bien, pa pasar el día, conocer un conceyu, al que de xuru vamos tornar, pa facer montaña, y non solo, pa dir pa Somiedu. Ye más, tengo munchos vértices en Balmonte Miranda, a los que da-yos cume, y viendo los desniveles dende un valle tan profundu hasta los cumales más altos, nun va ser una xera nada cenciella.

Hasta la prósima, Balmonte Miranda.