La Vega Urriellu (Cabrales) - Neverón d'Urriellu - Cresta'l Neverón - Cuetu de la Párdida

30 d'Abril de 2010

Track: La Vega Urriellu (Cabrales) - Neverón d'Urriellu - Cresta'l Neverón - Cuetu de la Párdida

Ruta que parte de la preciosa Vega Urriellu (1954 ms) y más en concretu de la nevera que yera'l refuxu nesta dómina del añu. Ellí, na bas del Picu Urriellu, dexamos tolo que sobraba, ya que llevábemos 3 hores xubiendo en modo sherpa dende'l colláu de Pandébano, tolo necesario pa dos díes de montaña mui seria.

Pa más información de como llegar a La Vega Urriellu: Sotres (Cabrales) - La Vega Urriellu

Y ye que la info anterior, tan solo ye, l'averamientu a lo que rialmente teníemos en mente y polo que tábemos naguando. Poro, sacar una semeya del nuesu oxetivu como la siguiente, con un día abiertu y perfeutu pa la montaña ye una xuba de fuercies ya ilusión perimportantes.

El nuesu oxetivu taba xusto detrás, Neverón d'Urriellu

Fuercies que bona falta me facíen, porque como nes competiciones automovilístiques equivoquéme de gomes, jeje. Calcé unes botes ríxides dende Pandébano, camentando qu'habría bien de ñeve, y nun foi asína, poro cuando me quité los calcetos y vi l'estropiciu que tenía nos talones, tuve a puntu de mandalo too a tomar pol culu, pa nun joder la ruta a los demás.

Nun foi asína, ya qu'Amadeo y Fernan amañaronme lo meyor posible l'asuntu, si nun ye por ellos... quedo nel refuxu. Magar de la igua, solo faltaba ponese a andar ensín pensar nel dolor que tenía a cada pasu que daba. Pamidega, que poques vegaes sufriré tanto na montaña como esti día, menos mal que lo que nos arrodiaba yera alloriante, espeutacular, preciosu,... yera Asturies.

Entamando a alloñanos de La Vega Urriellu

Pocu a pocu, fuimos ganando-y terrén y altor a la montaña, averándonos al traviés de los neveros, al nuesu primer finxu, La Corona'l Rasu: colláu d'entamu de les peñes del Diente d'Urriellu y la Brecha los Cazadores . Pa ello, fuimos empobinándonos pola ñeve hasta'l final d'una pequeña canal, que nos fizo trepar hasta los 2178 ms del colláu.

Esguilando pa xubir a la Corona'l Rasu

Una hora esacta, poníamos n'esti guapu llugar, que ya faenos mirar al Neverón dende otra perspeutiva, y tamién danos una perfeuta güeyada a los Albos y les Torres Areneras, que de xuru, intentaremos da-y preste en dalguna ocasión, non mui lloñe, aspero.

Xubiendo a la H.orcada Arenera colos Albos y cola Torre Arenera detrás

El caleyar llentu, pocu a pocu nos dexa na H.orcada Arenera (2282 ms), quiciás en más tiempu del previstu (40 min.) ya que yo nun yera a escaecer les putes feríes de los talones, y cada pasu que daba penriba una roca, yera una gueta imposible de posiciones pa nun sentir dolor. Menos mal, que'l paisaxe del Circu'l H.ou de los Cabrones y de Torre Cerredu, amatagaba les ganes de tornar al refuxu.

Consultando'l gps col circu de Torre Cerredu-Cabrones detrás


Abaxo: Diente d'Urriellu
Arriba: Peña Castil y Picu Urriellu

Darréu daba aniciu, la verdadera ascensión al Neverón d'Urriellu, que se prolongó durante 1 hora y 20 minutos, na que travesamos canales xeladas con ciertu peligru, esguilamos pela roca rota mui típica en Picos, tuvimos travesíes con caídes acoyonantes,... vamos que xubir a esti picu nun ye cenciellu.

Trepando al Neverón: Amadeo, Berto y Fernan

D'otramiente, ye mui completa y prestosa, ya que tien mui diferentes partes, con trepaes más y menos pindies, que ficieronme tar más pendiente de les manes, que de los piés lo cuál agradecí enforma, cuando al fin, fice cume nel Neverón d'Urriellu.

Llegando al cumal del Neverón, cola so cresta detrás

Na cume a 2558 ms, ye onde se disfruta de verdá del esfuerzu fechu, del compañerismu na montaña, de l'adrenalina pol peligru de tar xubiendo a estes montañes, .... Nun me quedo cortu diciendo que son completamente adictives, ya que nun tas nel cumal d'una y ya tas pensando en xubir otra.

Cume cimera del Neverón d'Urriellu (2558 ms)

Nel nuesu casu, diba ser así, teníemos preparáu facer tola Cresta'l Neverón, a la que munchos dan por cume, ensín ser la parte más alta del picu, y dempués facer una cabera ascensión al Cuetu de la Párdida.

Destrepe del Neverón d'Urriellu a la Cresta'l Neverón

La baxada del Neverón ye pelín complexa, ya que tenemos que trepar a una segunda cume, con un pelín menos d'altor que la cimera, y dempués baxar con muncho curiáu na destrepada hasta la Cresta.

Amadeo na Cresta col Neverón detrás y vista del circu de Torre Cerredu-Cabrones con Peñasanta de Castiella detrás

El paséu pola Cresta'l Neverón d'Urriellu nun tien mayor dificultá, pero hai que dir con xeitu y nun perder la concentración qu'un pilancu hacia'l corte de La Vega, ye una muerte segura. Poro dimos pasu dalgo más rápidu, faciendo másima cota de la Cresta en 2550 ms, y baxamos d'ella nuna destrepada per una roca abondo descarnáo, asína que tamién debemos tar sollertes.

Abriendo buelga pa xubir a la Párdida

Un hora más tarde, ya tábemos na H.orcada'l Neverón y teníemos por delantre una xubida de media hora completamente dixebrada de l'anterior. Agora tocaba abrir buelga pola ñeve, hacia la nuesa mayor cota del día. El Cuetu de la Párdida, facía'l pieslle a la meyor ruta de montaña fecha por mí, a día de güei.

Cuetu de la Párdida (2594 ms)

Sus 2594 ms, facién cota másima pa mi, y supón pa la ruta'l llugar perfeutu pa xintar dalgo más contundente y descansar mirando tol paisaxe de Picos. Esta ascensión a la Párdida, fízose de forma tranquila anque cansada y dempués de les dificultaes del Neverón, suponía simplemente un disfrute más nel día.

Vistes con Fernan nel Cuetu de la Párdida

Con dalgo más de fuercies recuperaes, la baxada faise de forma cenciella pela ñeve, hacia'l Neverón d'Urriellu, siempre llibrando les sos complicaes parés, tanto de la Cresta como del propiu picu que toma'l so nome.

Amadeo col Cuetu de la Párdida detrás

Atrás dibemos dexando hores de caleyar, de nervios na xubida, de grandiosos paisaxes, ... ya que la borrina, que mos foi quitando'l nuesu Xuan de la Borrina, agora ya sí diba tapeciendo tolo que mos quedaba por pisar por segunda vegada (H.orcada Arenera, Corona'l Rasu,...).

Semeya de Berto pente la ñebla col bloque de Areneras-Albos

Los pies, les pates y el cuerpu en xeneral, dexábase dir pocu a pocu y la cabeza tamién diba perdiendo les ganes que-y ficieron aguantar al cuerpu, una ruta tan llarga, dolorosa y penosa por momentos pa mi.

Reventaos de vuelta nel Refuxu de La Vega Urriellu (1954 ms)

Menos mal, qu'Amadeo y Fernan, foron siempre pendientes de mi, ya que diba quedándome rezagáu a cada pasu. Pasos qu'al final tornaron al Refuxu d'Urriellu, onde pocu más y nun soi a tar de pie un minutu más pa la semeya final, bien merecía.

Moyaos pol orpín de la borrina, reventaos física y mentalmente, nes 7 hores de ruta na montaña y 3 más d'averamientu facíen dexar pa otru día la ruta que teníemos pal día siguiente. Namái, quedaba cenar una sopina caliente, una bona fabada y un ablucante quesu Cabrales que mos ofreció Tomás, rexente del refuxu, acompangaes de les sos prestoses hestories de montaña.

El sacu dormir, yera l'últimu collaciu que mos quedaba pa descansar de los casi 2000 ms de desnivel acumuláu dende'l colláu Pandébano hasta la Torre de la Párdida. Aún así, como dixe enantes, el procesu adictivu d'esti deporte, fai qu'hasta descansando tes pensando nes siguientes rutes a facer, asína qu'hasta la prósima.

Camudando'l Camín dende'l Cuetu de la Párdida (2594 ms)

Nesta ruta ficimos 3 dosmiles de Cabrales y dos de los picos del club 111 de Picos: Neverón d'Urriellu (2558 ms), Cresta'l Neverón (2550 ms) y Cuetu de la Párdida (2594 ms).
Ver progresos en: Retos montañeros