Caliao (Casu) - Desfiladeru de los Arrudos - Picu Retriñón

11 d'Abril de 2010

Track: Caliao (Casu) - Picu Retriñón
Track: Caliao (Casu) - Desfiladeru de los Arrudos

Esta vegada, aparte de la propia ruta fecha, pueu quitame d'enriba tamién la mítica ruta de senderismu del Desfiladeru de los Arrudos que ya ficera va bona, y de la que pongo un par de semeyes a mou d'alcordanza. Aprovecharé tamién pa dexar ambos tracks, pal que quiera facer dalguna delles.

Partimos del aparcamientu de Riafresnu (687 ms) nel preciosu pueblu de Caliao en Casu. Pa llegar a él, como toles vegaes que venimos al Parque de Redes, salimos de Xixón pola autovía minera y a l'altura de Llangréu, tomamos el corredor del Nalón qu'atraviesa los conceyos de Llangréu, Samartín del Rei Aurelio, Sobrescobiu y a la fín Casu.

Nel aparcamientu de Riafresnu (Caliao) preparaos pa la ruta

Nós, dempués de tomar un cafetín y pinchu tortiella nel chigre de Rusecu (Sobrescobiu), garramos namái pasar el banzáu de Tañes, la carretera que nos empobinará a Caliao dempués de cruciar los pueblos de Coballes y La Encruceyada.

La primer parte de la ruta va comprender esáutamente'l percorríu del Desfiladeru de Los Arrudos, ruta bien nomada ente los aficionaos al senderismu n'Asturies, por tanto nun tien denguna perda, y pue facese a bon ritmu, esfrutando del regueru, sos tabayones y les pontes que crucien varies vegaes el so cursu.

Nel desfiladeru de los Arrudos so una de les sos pontes

Lo que fai l'entrenamientu d'años ye, qu'estes rutes valgan pa calecer les pates, de cara a lo que nos faltaba, que yera muncho ya intensu. Namás paramos un ratín na Fontona (1080 ms), pa xintar daqué y p'alcordanos d'aquella ruta que ficiéramos ya fae tiempu, y que los sos 5 kms y mediu y casi 400 ms de desnivel faciénos padecer muncho más qu'agora.

Xubiendo hacia la Mayá La Robre na Fontona

Camentando'l grandísimu día que nos asperaba, tomamos el camín que sal enriba la Fontona, y que nos indica la prósima parada na Mayada de la Robre. Hasta llegar a ella, vamos dir ente la viesca, por senderos marcaos, y siempre en xubida, ganando-y altor al terrén, hasta dar con ella a 1340 ms.

Simón y Cesar na mayada la Robre

El nome d'esta mayada, nun tien na que ver col carbayu o roble en castellán, sinon que'l Robre vien de roxu, como vien se pue ver nel color de les peñes d'enriba la mayada. Munches vegaes les acastellanizaciones de los nomes tradicionales, dan a erros, qu'agora cuesta igualos una barbaridá. Ahí qu'haya que siguir puxando pola toponimia tradicional asturiana y desaniciar toles castellanizaciones, anque seya una xera bien abegosa.

Xubiendo pol Xendón hacia'l Coriscáu

Nesti momentu, llegamos a un momentu perimportante de la ruta, ya que dempués 700 ms de desnivel llibraos, tenemos que pasar a xubir a la cresta, y esta vegada va facese a cuchillu pola cuesta'l Xendón, dando dellos ziszas, hasta algamar el colláu, onde nos reciben dellos robezos, que nos amosarán darréu, el Picu Coriscáu de 1667 ms, a la nuesa mandrecha.

Nel Picu Coriscáu (1668 ms) cola cresta hacia'l Retriñón de fondu

Equí, pararémonos a descansar, y a esfrutar tolos paisaxes que nos ufrez esti piquín, pudiendo acolumbrar, tol cordal cantábricu que separa Asturies de Castiella. Quiciás les vistes quedaron emborronaes, nun primer momentu, por tola cresta que nos quedaba por facer, y sobremanera pola mui posible baxada a un colláu enantes d'entamar la xubida al Retriñón.

Cumales que mos faltaben: Peña Tabierna, La Muezca y Retriñón n'orde

Del "rellumar" del Coriscáu (picu rellumante), pasamos a un guapu crestéu, qu'a bon ritmu dexónos nuna muria que separa los conceyos de Casu y Ayer, teniendo la so mayor cota na Peña La Tabierna (1753 ms), nome qu'en tiempos romanos, pudiera significar que tuviésemos un chigre onde tomar dalgo, pero quitando l'agua de les mochiles pocu más había por arriba. Eso sí, inda quedábanos baxar un pocu y xubir al nuesu siguiente picu: La Muezca de 1776 ms, el cual nos dexaba bien nidio, que teníemos que descender más de 100 ms hasta'l colláu onde entamaríamos l'ascensión al nuesu picu cimeru, el Retriñón.

Delles vistes dende la Peña La Tabierna y baxando de la Muezca

Magar aportamos al colláu, ensín pensalu muncho más, tiramos d'unes poques fuercies más, y con dalgo de pesadez nes pates, vamos faciendo camín y llibrando delles desesperantes antecimes que finalmente van a parar al cumal del Picu Retriñón a 1863 ms, onde sigún su nome diz, retrañe l'ecu.

Na cume del Picu Retriñón (1863 ms)

Ellí alcontrámonos con una perrina, que ya viéramos salir de Caliao con dellos montañeros, y paez ser que taba echando un pigazu hasta que marcháse l'últimu montañeru del día. Quiciás tan solu de vela, tirámonos a descansar ya que yeren hasta entos 5 hores de ruta n'ascensu, y quedaba la baxada inda.

Un par de vistes destacaes

Poro, camiento que ficimos ún de les xintes más tranquiles y relaxaes dende va tiempu. El día y les ablucantes vistes yeren el compangu perfeutu. Pol momentu, taba siendo una ruta perguapa, pero dura tanto pola resistencia en kms como en desnivel a llibrar. Tamién como suel pasar, dir poques persones fae que'l caleyar seya de continu, y se pare menos. Esta vegada, yeremos solu dos persones del GM Xuan de la Borrina (Simón y yo) y el nuesu collaciu Cesar de Llaviana, el cual paez ser qu'animarase a formar parte del nuesu grupu pa la temporada que vien.

La baxada en xeneral foi dura y penosa, ya qu'entamó con un tramu de ñeve, pal que nun fuimos demasiáu preparaos, y tardamos en travesar más de lo previsto. Esti tramu nos empobinaba diréutamente al colláu L'Arcu, del mesmu nome que la Cabeza L'Arcu, picu perguapu, que fuimos teniendo enfrente durante'l descensu, y que paez meritoriu de xubir nuna escapada ivernal.

Baxando del Retriñón col Cabeza L'Arcu y Simón nel Colláu L'Arcu

D'equí n'alantre'l pesar nes nueses pates foi faciéndose pelín insoportable y anque la belleza del valle Xulió, dábanos resuellu dacuando, tornar la mirada nel suelu, facía volver a la rialidá, y un pasu tenía que dir acompangáu d'otru al traviés del senderu paralelu al regueru Xulió. Munchos pasos d'esos dempués, albidramos que Caliao, taría dempués de dalguna revuelta más, y asina foi. Al fin, lu teníemos frente a nós, y un cañón de cerveza frio taba a l'aspera.

Frayaos completamente col pueblu de Caliao al fondu

La inmensa guapura del valle Xulió en baxada y del desfiladeru de Los Arrudos na xubida, fai imposible pensar que tipo de persona, pue querer estrozar toa la ñatura que nos arrodió nesti día. Por embargu, este tipo de persona esiste, y ye de carne y güesu, ye'l políticu "asturianu", persona que defínese por nun salir de la ciudá, en toa su puta vida, y pensar que'l futuru d'Asturies ta solo nel centru y nes sos ciudaes, poro abandónase los demás conceyos y tolo que seya rural al so desaniciu.

Con Caliao quiérese facer lo mesmu construyendo un banzáu, añagando tola belleza d'esti llugar, pa que nesa "ciudá astur" nunca falte agua, envede iguar toles antigues cadarmes hidrolóxiques esistentes anguaño, que tan tan caduques como toles polítiques españolistes del PP y PSOE.

De vuelta nel parking, estráo de coches de senderistes, colamos col llabor cumplío: 2o kms de xornada durante dalgo más de 8 hores, nes que ficimos 4 cumes salvando un desnivel acumuláu de 1600 ms.

Camudando'l Camín asperando'l siguiente retu

Ruta nel que dimos preste al techu y vértice xeodésicu del conceyu de Sobrescobiu: Picu Retriñón (1863 ms)

Ver progresos en: Retos montañeros