Track: Altu'l Fitu (Caravia) - Picu Pienzu
Mítica ruta que tol qu'entama a interesase pola montaña fae tarde o ceo. Yo nesti casu fícela más bien ceo, pero nun la tenía marcada col gps inda, asína qu'aprovechando un sábadu pela mañana que nun tenía na que facer, y que'l mio pa quería conocer la zona pa dir a la gueta de setes, pues averámonos per ellí pa face-y un pelín de guía.
Va un par d'años ficíeramosla con más tranquilidá, xintando na cume, pero esta vegada nun taba siquiera programáu xubir, anque a la fín, al non alcontrar sitiu dalgún seteru, y ya que tábemos ya nel mayáu de Beluenzu, ficimos l'ascensión final.
La ruta parte del Altu'l Fitu na llende los conceyos de Caravia y Parres a 600 ms d'altor sol nivel d'un cercanu mar. Pa llegar a esti altu, gárrase en Xixón l'autovía cantábrica en direición Santander, y namái pasar la segunda salida a Colunga garramos la AS-260 qu'al traviés de los pueblos de Coceña, Lloroñi y munches más curves dexanos al fin nel Altu'l Fitu.
Va un par d'años ficíeramosla con más tranquilidá, xintando na cume, pero esta vegada nun taba siquiera programáu xubir, anque a la fín, al non alcontrar sitiu dalgún seteru, y ya que tábemos ya nel mayáu de Beluenzu, ficimos l'ascensión final.
La ruta parte del Altu'l Fitu na llende los conceyos de Caravia y Parres a 600 ms d'altor sol nivel d'un cercanu mar. Pa llegar a esti altu, gárrase en Xixón l'autovía cantábrica en direición Santander, y namái pasar la segunda salida a Colunga garramos la AS-260 qu'al traviés de los pueblos de Coceña, Lloroñi y munches más curves dexanos al fin nel Altu'l Fitu.
Ellí aparcamos el coche, y cruciamos la carretera pa garrar una senda qu'arrodia l'antiguu refuxu de Piedra Redonda (624 m) y que va parar a una zona conocida comos Les Llanes (610 m) enllena d'arboles y pación.
Nel siguiente tramu vamos arrodiar varies peñes, too ello a traviés d'una senda bien marcada: La primer peña qu'alcontramos ye la Peña Pueres (628 m) la cual nos queda a la manzorga. Pocu dempués vamos pasar a arrodiar otra peña, conocía como El Palomberu (671 m) y por últimu siguimos caleyando hasta arribar a la falda del Cantu la Teya (727 m) la cuál reconócese perbien gracies a que na so base alcontramos un depósitu d'augua.
Dempués d'esti tramu, ya pasamos a una zona más llana conocida como Los Arrudos pa baxar dexando a la manzorga otra peña llamada Poliares (682 m) y volver a xubir otru ratín hasta un mayáu bien guapu nomáu Les cabañes d'El Bustacu (682 m) donde se pue descansar nes sos praderíes.
Ya dende esti puntu, garramos un caleyu con una pendiente contínua, que nos lleva hasta la mesma falda del Picu Pienzu. Toa esta xubida ye paralela a la Riega la Viescona, y facémosla al traviés del valle que fae El Bocón de les Duernes (a la mandrecha), paré de la falda del Cuetu les Duernes (1063 m) el cuál distínguese dafechu gracies al so repetidor, y la paré de la manzorga formada pola Peña Corvera (962 m) y los Cuetos de Salamea (941 m) que tan casi xuntos.
La fin d'esti camín ye les cabañes de Mermullines onde se pue descansar para xubir un pelín más y aportiar a El Beluenzu (926 m) que ye un colláu bien guapu con bona pación y ñeve nel iviernu. Esti colláu pudiera ser el de l'ascensión final al Pienzu, pero inda depués d'otra pequeña xubida llegamos a El Cuadru (993 m) , pequeñu mayáu en comparanza col Beluenzu, que ya nos indica que la ascensión final ta al cayer.
Agora nun mos queda más qu'ascender práuticamente d'una forma aleatoria, ya qu'anque hai dalgún pequeñu senderu, demientres ta ascendiéndose piérdese con dellos senderos más, polo que lo cimeru ye llegar al picu como bien se pueda.
A la fin llégase al Picu Pienzu (1156 m) el cual ta coronáu por una gran cruz de 16 m con delles plaques cristianes horribles dafechu, anque les vistes de gran parte d'Asturies, ya seya costa o montaña nun día espeyáu, son ablucantes.
Ruta nel que se fae'l techu de Caravia (Piedra Redonda (624 ms)) y los techos de Colunga y Parres nel vértice xeodésicu del Picu Pienzu (1156 ms)
Ver progresos en: Retos montañeros
Nel siguiente tramu vamos arrodiar varies peñes, too ello a traviés d'una senda bien marcada: La primer peña qu'alcontramos ye la Peña Pueres (628 m) la cual nos queda a la manzorga. Pocu dempués vamos pasar a arrodiar otra peña, conocía como El Palomberu (671 m) y por últimu siguimos caleyando hasta arribar a la falda del Cantu la Teya (727 m) la cuál reconócese perbien gracies a que na so base alcontramos un depósitu d'augua.
Dempués d'esti tramu, ya pasamos a una zona más llana conocida como Los Arrudos pa baxar dexando a la manzorga otra peña llamada Poliares (682 m) y volver a xubir otru ratín hasta un mayáu bien guapu nomáu Les cabañes d'El Bustacu (682 m) donde se pue descansar nes sos praderíes.
Ya dende esti puntu, garramos un caleyu con una pendiente contínua, que nos lleva hasta la mesma falda del Picu Pienzu. Toa esta xubida ye paralela a la Riega la Viescona, y facémosla al traviés del valle que fae El Bocón de les Duernes (a la mandrecha), paré de la falda del Cuetu les Duernes (1063 m) el cuál distínguese dafechu gracies al so repetidor, y la paré de la manzorga formada pola Peña Corvera (962 m) y los Cuetos de Salamea (941 m) que tan casi xuntos.
La fin d'esti camín ye les cabañes de Mermullines onde se pue descansar para xubir un pelín más y aportiar a El Beluenzu (926 m) que ye un colláu bien guapu con bona pación y ñeve nel iviernu. Esti colláu pudiera ser el de l'ascensión final al Pienzu, pero inda depués d'otra pequeña xubida llegamos a El Cuadru (993 m) , pequeñu mayáu en comparanza col Beluenzu, que ya nos indica que la ascensión final ta al cayer.
Agora nun mos queda más qu'ascender práuticamente d'una forma aleatoria, ya qu'anque hai dalgún pequeñu senderu, demientres ta ascendiéndose piérdese con dellos senderos más, polo que lo cimeru ye llegar al picu como bien se pueda.
A la fin llégase al Picu Pienzu (1156 m) el cual ta coronáu por una gran cruz de 16 m con delles plaques cristianes horribles dafechu, anque les vistes de gran parte d'Asturies, ya seya costa o montaña nun día espeyáu, son ablucantes.
Cruz del Pienzu y Picos na cume'l Pienzu
Esta rutina, de menos de 4 hores, salva un desnivel acumuláu de 588 ms, en sus menos de 12 kms en total. Ye una pena que les semeyes que saqué nun faigan de nenguna manera xusticia al día que tovimos, y a les vistes en xeneral destacando picos d'Europa y picos tan nomáos como'l Tiatordos, Peña Taranes, Peña Crespa o el Picu Vizcares.
Quede esta entrada como homenax al mio pa, qu'anque-y presta más dir tranquilino mirando pal suelu a la gueta setes, sobretou en L'Aramu, namái qu'agüeyó que tábemos cerca la cume, tiró p'arriba a bon ritmu, pa facela nuna mañana.
Quede esta entrada como homenax al mio pa, qu'anque-y presta más dir tranquilino mirando pal suelu a la gueta setes, sobretou en L'Aramu, namái qu'agüeyó que tábemos cerca la cume, tiró p'arriba a bon ritmu, pa facela nuna mañana.
Ruta nel que se fae'l techu de Caravia (Piedra Redonda (624 ms)) y los techos de Colunga y Parres nel vértice xeodésicu del Picu Pienzu (1156 ms)
Ver progresos en: Retos montañeros
No hay comentarios:
Publicar un comentario