jueves, 22 de abril de 2010

Llagu La Ercina (Cangues d'Onís) - La Peñe'l H.ascal

18 d'Abril de 2010

Track:Llagu La Ercina (Cangues d'Onís) - La Peñe'l H.ascal



Tornamos a Picos y nesta ocasión facémoslo al Cornión, pa xubir un picu non demasiáu nomáu, que ye la Peñe'l H.ascal. Esta peña forma parte de la primer estribación paralela a la costa d'esti macizu, y por tanto ye la parte más baxa n'altitú.

Nel nuesu casu, quisimos xubila dende los llagos de Cuadonga y más en concretu dende'l aparcaderu del Campu La Tiese xusto al llau del Llagu La Ercina a unos 1117 ms d'altor. Pa arribar en tal sitiu, como ye vezu garramos dende Xixón l'autovía del Cantábricu hasta Lloviu, onde desviámonos a Cangues d'Onís, p'axuntános con dellos collacios que xuníanse a la ruta.

Llagu La Ercina (1117 ms)

Poques vegaes pue vese tanto informáticu xunto pel monte, ya que Jose, collaciu de dalguna aventura en bici y de trabayu, Cesar, que ya entama a ser un habitual y ta en llucha na so empresa pol so puestu de trabayu y Gustavo antiguu collaciu de trabayu, xuniéronse a la ruta. Si a esto, sumamos-y a Rolo a Canta y a mí miembros de Xuan de la Borrina ya informáticos, tenemos un putu infiernu d'inxenieros falando de lo mal que ta'l seutor de les TIC, jeje.


Semeya de grupu nel Campu la Tiese

Asína que, dempués de tomar un cafetín y escaecer los males del trabayu, salimos en direición a Cuadonga, pa xubir a los llagos, y ellí, preparámonos pa entamar la ruta nel Campu La Tiese, dende'l cual ya vemos el nuesu oxetivu, la Peñe'l H.ascal, que nos acompangará durante tol percorríu.

En direición a ellí, andamos a bon ritmu, xubiendo un pelín, pa garrar una pista que nos fadrá baxar metros, hasta llegar a la Llomba, onde hai un pequeñu llagu, cabañes, y la Fonte la Texa, onde pue garrase agua, anque'l cartelu diga que nun tien garantía sanitaria, jeje.

La Peñe'l H.ascal presente en tola ruta

Siguiremos por camín cenciello, pa baxar a un de les mayaes más guapes d'Asturies, la de Belbín, que nesta dómina del añu, taba bien verdi, y caltien les cabañes en más qu'un bon estáu. Esta mayada nos empobinará a xubir al colláu'l Padre, onde baxaremos pola pista de la mandrecha, al colláu Cuencos, onde cruciaremos la llende natural ente'l conceyu de Cangues d'Onís y el d'Onís: Los Reguerones.


La mayada Belbín en bon estáu de conservación

Darréu tócanos entamar a xubir desnivel ya que tamos por debaxu l'entamu. El primer finxu nel nuesu camín, ye'l mayáu de Brañarredonda (1039 ms), que mos dará pasu a travesar la riega Espines, xubiendo la dificultá nel caleyar por mor del desnivel, que relaxará al fin nel Camplengu Vieyu (1275 ms).


Caleyando nel Camplengu Vieyu

El descansu como suel pasar nun dura muncho, y menos cuando tas al tantu, de que nun llevamos salvaos práuticamente nin 200 ms de desnivel. La solución al problema tenémosla xusto enfrente: La Cueñe Estrecha. Esti pasu, nos fadrá sudar abondo, pero tamién quitarános de sópitu, casi trescientos metros, aportando nel Colláu Mediu a 1520 ms.


Gustavo nel colláu Mediu

Esti llugar ye ún de los que nos amuesen a les clares lo que tien de guapu esta peñe. Tamos nun llugar privilexiáu, llende ente Onís y Cabrales, por tanto, tamos enriba de la Garganta'l Cares, y lo que ye muncho meyor con grandioses vistes del Macizu Central de los Urrieles y del Macizu Ocidental del Cornión. Una pena'l día tan escuru que sofrimos, ya que les semeyes, esta vegada nun son "asemeyaes", a la rialidá, o a lo qu'al menos camentábemos que podría vese.

Magar del colláu, "namái" queda xubir, más o menos, como bien se pueda, escoyendo'l meyor camín a tomar, ya intentando non facelo más duro de lo que ye. Na parte final, ya nel crestéu hai qu'andar con curiáu, teniendo que saltar pente les afilaes peñes d'esti probe tarrén, como so propiu nome indica: La Peñe'l H.ascal (1728 ms).


Na cume de la Peñe'l H.ascal (1728 ms)

Enriba tenemos sitiu abondo pa metenos el bocata, el cual tuvo amenazáu pola lluvia en tou momentu, anque la esperanza de qu'abriese y agüeyar les cumes tanto d'un macizu como del otru, nun se perdió en nengún momentu.



Distintes vistes: Urrieles, Cornión, Cuera y Cabezu Llerosos

Nun hubo suerte al final, y anque paez que'l nuesu Xuan de la Borrina, dionos tregua, pocu dempués de parar nel colláu a descansar, ya tuvimos que sacar los chubasqueros, y moyanos guapamente tola vuelta, hasta La Tiese.

En resumen, la ruta ye mui encomendable, y si enriba fai un bon día, les poco más de 6 hores, 14 kms y 850 ms de desnivel, faense una caxigalina en comparanza coles vistes que podemos acolumbrar en praúticamente tola ruta, ya que cuando nun vayamos ente mayáu y mayáu, taremos agüeyando en tol so esplendor les mayores cotes de Picos.


Camudando'l Camín col piolé de la Peñe'l H.ascal
Será dalgo premonitoriu de lo que necesitaré na prósima?

2 comentarios:

  1. Nun ye hache aspirada sinón EFE aspirada.

    ResponderEliminar
  2. Guapa escursión. Mui recomendable. Nun ye un paseu, pero ye apta pa tolos públicos.
    Un abrazu.

    ResponderEliminar