Campiellos (Sobrescobiu) - Peña La Xamoca

17 de Xineru de 2010

Track: Campiellos (Sobrescobiu) - Peña La Xamoca

Una vegada más, volvimos a una de les fasteres d'Asturies más impresionantes como ye'l parque de Redes o Reres, lo cual ye dalgo que nun tengo mui nidio, si dalguien que llea esta entrada ye a dicímelu, les mios gracies fonderes per adelantáu.

Pa llegar a ellí, como siempre salimos de Xixón pola autovía minera, pa garrar el corredor del Nalón, travesando los conceyos de Llangréu, Samartín del Rei Aurelio y Llaviana, pa namás entrar en Sobrescobiu, detenenos na entrada de la so capital, Rusecu. Ellí, quedáramos la xente del grupu montaña Xuan de la Borrina, con dos collacios, qu'apuntábensen a la primer ruta de monte con nós.

Un dellos yera Diego Pangua, ex-mayestru gaiteru míu, que contautó conmigu dempués de lleer dalguna entradina d'esti blog y l'otru Cesar, collaciu de la escuela d'informática y bon montañeru del Grupu de montaña de Llaviana, col que ya ficiera dalguna ruta en bici, como foi Bezanes (Casu) - Brañagallones.

Semeya de grupu en Campiellos (519 ms)

Dempués d'echar un cafetín en Rusecu, salimos per un cruce hacia'l pueblu de Campiellos onde ponémonos tolos trastos pa entamar la ruta hacia la peña La Xamoca, la cual parte de la mesma plaza del pueblu, xubiendo pol barriu de la Rasa, siempre per una pista bien marcada, lo cual será dalgo mui avezáu nesta ruta, por tanto, dedicámonos a avanzar bien axina (pallabra dedicada a mi güela de Ortigueira - Cuaña, tea onde te) pasando por delles revueltes nos collaos de l'Arcu, Ricáu y Sáus hasta llegar a la fin a la braña de Llagos a 968 ms d'altor.

El collaciu Cesar cola Xamoca al fondu

Esta braña con delles cabañes, ye un de los sitios más guapos de la ruta, ya qu'aparte de les propies cabañes, y el llagu xeláu qu'alcontramos, tien un mirador hacia'l parque de Reres, nel qu'un pue tirase un ratín intentando acolumbrar toles cimes que se nos presenten delantre nuesa.

En Llagos dixebrando los distintos montes del paisaxe

Magar de xintar un pocu, metémonos nel terrén más complicáu del día, al xuntase parte de viesca con delles piedres afilaes nel picu Xenda que nos faen avanzar más despaciu, anque siempre sin perdá dalguna, pola cantidá de pintaes y señalizaciones de la ruta.

Simón ente les peñes del picu Xenda

D'equí saldremos al fin, a la cresta cimera del picu, nel qu'alcontramos ñeve abondo, y sin demasiaes dificultaes y esfrutando della, llegamos a la parte cimera del picu a 1281 ms, que sorprendentemente nun tien nella la típica cume con buzón y dalgo significativu, sinon que lu tien un pelín más allá, n'otra cume más baxa a 1275 ms.

Na cume de la Xamoca

Sinceramente, nun ye un de les cumes más prestoses nes que tuve, ya que lleguen los árboles como se pue ver na semeya, hasta'l mesmu cumal, y eso a mi, nun me presta tanto. Pero bono, pa gustos collores. Eso sí, la ñeve siempre-y da un toque especial a cualquier ruta, asína que tamién encamiéntovos a que la faigáis con ñeve.

Dos momentos de la baxada de la Xamoca ente la ñeve

Darréu, baxamos un pelín pol mesmu sitiu de xubida, y en cuanto podemos garramos una baxada hacia'l colláu Lechugeru que ta a la manzorga de la cresta. Baxada, que foi divertía pola cantidá de ñeve que tenía, y que amosábanos ya tola crestería fácil de los Picos de la Carba que dibemos facer de siguío.

El crestéu polos picos de Carba hasta'l colláu Unqueru

Una vegada que tamos nel colláu, siguimos caleyando y sín demasiáu esfuerzu ficimos una primer cima de la Carba (1122 ms) ensín nome nos mapes, y la segunda de dalgo más d'altor col nome de Les Llombes y 1138 ms, la cual abandonamos bien ceo pa baxar a la mayá Faidiellu, que darános pasu al caberu picu del día, el Picu Pedruezo de 1130 ms.

Xintando nel Picu Pedruezo

Esti picu tien una cruz n'alcordanza d'un chaval, y pon el nome de Picu Carba, cosa que nun m'estraña, porque dir de monte y facer casu a dalgún mapa y a los nomes que pon a los picos ye una cosa bien complicada y nunca sabes bien a quien o a cual facer casu. El casu ye que dempués de xintar mui tranquilamente, ya que foi una ruta bien cortina de tiempu, baxamos ensín priesa al colláu Unqueru (1014 ms), onde garramos un camín bien marcáu pa baxar de nuevu al pueblu de Campiellos.

Baxada del colláu Unqueru hacia Campiellos col Crespón al fondu

La baxada nun se fizo demasiáu llarga a pesar d'alcontrar ñeve y sobretou na parte más cercana al arroyu Güerbu, barru a mamplén e inclusu delles charcos llegando l'agua a los todiellos fácilmente. Dicir qu'hasta'l cruce hacia Rusecu ficímosla cola compaña del Grupu de Montaña Íbice Covadonga d'Uviéu los cuales yeren un bon garrapiellu y de toa triba d'edaes y sesos.

Ya en Campiellos pudimos llavar les botes nel regueru d'enantes del pueblu, onde había hasta cepillu pa frotar el barru garráu durante los 12 kms y 1020 ms de desnivel acumuláu fechos en menos de 5 hores que duró la ruta.