jueves, 30 de septiembre de 2021

Las Cábadas (Cabrales)

18 de Setiembre de 2021

Hai víes qu'atragántense, ya que paez mentira qu'una vía curtia y bloquera, na que pues dar pegues más de continuu, escápese día tres día, pero bono, fueron díes de rises, de viaxar a Cabrales, aportar un vienres tarde col tiempu xustu de montar la vía, dar un pegue buenu y facese de nueche o ponese a orbayar y tener que colar del seutor.

Apretando de más en Banoria (7a+) última vía que quedaba pa finar tola escuelina

Pues esto pasóme con Banoria (7a+) que pa más picor, yera la última vía que quedábame del seutor y suel motivame la hostia llimpiar un seutor o una escuelina como ye'l casu. A la fin, cayó, pero costó díes de tener que marchar dempués de montala por lluvia o colar casi de nueche pa dar l'últimu pegue o pegar una solana de morrer y tener que pasar d'ella.

 
Anna llevándose l'otru sétimu (Cerica) de Las Cabadas con una motivación brutal

Por suerte, pude contar coles compis Anna y Andrea, que tamién teníen sos hestories por facer y pal restu los mortales "pros" estos seutores ya son casi odiaos, poro tener a les collacies pa dar los peguinos necesarios pa terminar col seutor fue un auténticu placer y mui d'agradecer.

 
Croquis modificaos de Las Cábadas por mor del blogue del guía de montaña Victor Sánchez. Gracies y col so permisu.


-----------------------------------------------------------------------------------
 
14 de Setiembre de 2019

Otru día más de vacaciones y magar de los díes pel desfiladeru la Hermida, desplazábame hasta Cabrales col envís de dir averándome al país, esguilar dalgo per Arenas y al día siguiente entamar la temporada col grupu monte.

Apretando na Cerica... un 7a bien prestosu

La verdá ye qu'aparte de repetir delles víes cola calma, tuve centráu n'intentar de terminar les víes que me quedaben na escuelina de la Cábadas, onde tuviemos un vienres tarde tranquilín, Suco, Anna y yo, intentando nun pringar víes ya encadenaes, pesie al calor ya intentando nun desfacer les yemes nos pegues a un 7a, la Cerica, que ya tuviera probáu de va tiempu.

Suco esnalando nel pasu de la vía

Al día siguiente, dempués de que Suco abandonara l'equipu, non sin esa tarde deleitanos con unos pegues al corte, sumáronse al grupu, los collacios, Haritz, Pepa y Jose colos que trepamos más menos tola mañana hasta que'l sol fundía enforma, pero tovía eché-y ganes y dí-y un pegue pa encadenar al fín esta vía tan regletera, quedándome casi'l seutor visto pa sentencia hasta una próxima visitina.

Kíla cabraleando nas Cábadas

-----------------------------------------------------------------------------------

6 d'Avientu de 2016

Pues nada... siguimos aprovechando'l bon tiempu nos díes llibres que gastamos y ye que tampoco quier venir nin seronda, nin iviernu a esti pasu. Asina qu'andábemos a la gueta de parés sur onde calecer y poder trepar ensin pensalo dos vegaes.

D'esti xeitu plantámonos una vegada más pa l'oriente, yendo hasta las Cádabas que ya facía tiempu que nun yéremos a catar. Xuntámonos pa la ocasión Zori, Pepa, Noe, Haritz, Richar, Jose y yo, asína que con pocu más ficímonos ensin querer cola escuela casi jeje.

Richar y Jose apretando con ganes
Como siempre pondrémonos por cordaes y a apretar, xuntándose Noe y Zori pa siguir avanzando peles víes de las Cádabas, ganándo-y pulsu a los ya cuartos controlaos y metiéndose a l'aventura de los quintos y ye que nel esguilar hai que progresar poquín a pocu pero sin parar.

Pepa, Jose y Richar pondránse coles víes de más a la manzorga pegándose con graos d'apretar, ya que les víes son de pasu y siempre en dalguna barriguina. Asina qu'haya tuvieron dando pegues de fuercia con dalgún vuelín incluyíu.

Pepa y Richar esfrutando d'un día brutal

Haritz como yera la primer vegada que trepaba nesta escuela d'Arenas, tuvo faciendo toles víes qu'alcontró dende los cuartos, quintos y dalgún sestucu hasta probar en top lo que diba faciendo yo, si consideraba que nun diba penar muncho na siguiente jeje.

Pela mió parte, dempués de munchu tiempu con dolores nel pié, esta escuela paez que fízose bona pa les condiciones físiques y nun me facía sofrir de la planta'l pie, pudiendo trepar con bastante comodidá... poro los resultaos nun foron nada malos.

Esa pareya de cordada Zori y Noe progresando

Tenía na tiesta encadenar toles víes que me quedaba menos un par de sétimos que pensaba dexar pa otra ocasión y asína lo fice. Entamamos pol Coterín (6b/+) que pidióme un par de pegues, llueu fuimos a la Variante Ardinal (6a+/b), pasando por dos 6b más (Las Viñas y Javiana) y finiquitamos con un 6b+ de chorrera bien guapu, Naveda.

Con esto... y l'atapecer mandándos p'abaxo fuimos a tomar una tranquilamente hasta Asiegu pa presentar los nuesos respestos al Picu, amu y señor d'estes tierres y tamién pa tomar unes botelles de sidre curioso como siempre en casa Niembro.

Pa tolo demás... Mastercard

Y como non el Picu pa despedise dende Cabrales

-----------------------------------------------------------------------------------

12 de Xunu de 2016

Segundu día d'escalada nesti primer finde camperu-esguilador, nel que decidímonos por las Cábadas n'Arenas, dempués de piesllar tolos chigres abiertos del pueblu hasta les mil de la mañana. D'esti xeitu, llevantámonos ya intentamos espabilar la resaca con almuerzos, duches y lo que faiga falta pa nun perder el día.

En xeneral, el pueblu ta de resaca y vese a la xente un pelín apanoyada pela cai y ye que'l día anterior fuera la Travesera y hubo muncha xente pela cai hasta tarde, asina que poquín a pocu la xente vuelve a salir a estirar les pates y dar un paséu per Arenas.

Noe esfrutando d'un día estráu nel pié de vía

Nós, recoyemos tolo del camping y xubimos magar del almuerzu hasta las Cádabas, onde alcontrámonos el pié de vía petáu, cosa que nun contábemos con ella. Garramos sitiu onde podemos, ya que somos un montón tamién, 8 en total, turnándonos les víes con tola tranquilidá del mundiu.

A destacar un pocu, una nueva vía de V+ nomada l'Asturcántabra, na que tuviemos que recuperar les cintes a los anteriores esguiladores y ye qu'esta escuela ta perbien pa iniciase y suel tener munchu ésitu pente les cordaes que menos esperiencia.

Richar y Zoria disfrutando de la variedá de graos

Dicho esto, saber pasar la cuerda per una argoya véolo que poquín a pocu va ser más que necesariu, anque seyas novatu, porque pente los robos y el desgaste másivu por polees, lo normal ye toles escueles acaben por montar reuniones con argoya... más barates y más duraderes.

El tiempu fué pasando y fuimos faciendo vía tres vía, demientres la resaca diba dexándose vencer, hasta que sentíme un pocu bien p'apretar dalgo más curioso. La escoyida fué un 6c desplomáu pero curtiu, la cual resultó más peleona de lo esperáu.

Pepa y Jose aségurandose en turnos

Si soi alcordame bien, fueron 3 los pegues que necesité pa enchufala y ye que tenía dellos pasinos na parte intermedia pelín gafos y había que saber menease bien, enantes de tirar pa un enorme bloque que mete mieu, pero camiento ta bien sikáu porque nun vi que se moviese nin un milímetru.

El restu la xente: Pepa y Jose, apretaron nos 6as curtios de la mandrecha, Richar a enchufar tolo que podía y Zori y Noe a dir ganándo-y el pulsu a esto de la escalada, tanto mentalmente como físicamente.

Encadenando daqué... un 6c con bloque que mete mieu

El casu ye que fué un finde perfectu, magar de tar en Po el día anterior, tola nueche de comedia y güei una nueva visita nas Cádabas... la próxima más y meyor tovía

-----------------------------------------------------------------------------------

6 d'Abril de 2014

Magar de la primer visita a Las Cábadas, taba claru que díbemos tornar lo más ceo posible. Con menos d'un mes de diferencia xuntámonos esta vegada un bon garrapiellu y con un día meyor tovía que l'anterior punxímonos a tomar el sol y a apretar un pelín más fuerte.

Pilar y Diego probando un 6a/+

Cola tranquilidá de ser más xente a preparar víes, pude dedicame a xubir un pelín el grau, encadenando a vista El Torrejón (6a/+), La Párdida (6a+) y El Ardinal (6a/+). Tol restu la xente, anduvo trabayando víes cencielles y tamién pudieron facer en toprope toles que diba dexando pa ello.

Sacando a vista un 6a+ pelín gafu

Mui prestosu ver a la xente apretar fuerte, llegando hasta la cadena Pau, Alberto, Diego y Gus, en varies delles y acabando bien frayaos pa la hora la xinta. Magar d'ella, Pilar y Diego tuvieron que colar con Nel pa Xixón y les moces dedicáronse a tomar el sol nel prau.

Más apretones en sextos baxos

Na tarde, tuviemos faciendo dalgo más, Alberto, Gus y yo qu'encadené a vista otru 6a y al segundu pegue so compañera de reunión un 6b+. Col sol asoleyando más de lo deseáu, baxamos p'Arenas a tomar unes cerveces enantes de tornar a Xixón con otru día de bon tastu esguilador.

Día xenial d'esguilada en Las Cabadas



-----------------------------------------------------------------------------------


15 de Marzu de 2014

Llevo dando'l coñazu con dir a esta escuela cabraliega dende cuantayá. Hai que dicir, que pa dalguien de Xixón, ta pelín lloñe de les fasteres nes que davezu andamos esguilando, pero tamién hai que dicir, que namás que vimos el llugar, el pie de vía, los graos de toa triba... namorámonos d'ella.

Faciendo un guapu V+ (Conceyu Cabrales)

Así qu'a la fín, un día mui guapu de Marzu llantámonos n'Arenas, p'almorzar nel café Cares, como siempre que vamos de monte per Picos. Ye casi una sensación rara, pero mui prestosa nun dir a caleyar y simplemente pasar el día trepando.

Natalia y Pau esfrutando de los llargos IV+ cabraliegos

Como soi mui metódicu nesto de les escueles nueves, siempre voi a polo más cenciello dende'l primeru momentu. D'esta miente, fueron cayendo IV+, V, V+, 6a y lo máximu que fice de dificultá esti día fue un 6a+ (Copacenti).

Dos momentinos en Conceyu Cabrales

A toos encantonos esta escuela, faciendo dende va munchu tiempu Paulina, dos víes de primera, garrando mui bones sensaciones pa la temporada d'esguilada que nos vien agora. Tanto Alberto como Natalia, tamién apretaron lo suyo, sacando Natalia un IV+ y Alberto pegándose hasta con 6a a última hora del día.

Alberto caleciendo nun IV+ y probando un 6a en toprope

Como siempre, magar d'una xornada de facer víes y más víes (10 nel mio casu), baxamos de nuevu p'Arenas, a tomar les merecides cerveces, anque como siempre la mañana fue más d'escalar y llueu de la xinta tiraos nel prau, a dalgunes dió-yos hasta pa echar un pigacín.

2 comentarios:

  1. Respuestas
    1. Sí, ye tranquila y con un pie de vía mui cómodu, con un prau al llau pa siesta, manta pa xintar... una maraviya.

      Eliminar