Áliva (Llébana) - Grah.as - Prau Contés - Contés - H.ierru - Sotres (Cabrales)

17 de Xunetu de 2011

Track: Áliva (Llébana) - Sotres (Cabrales)

Al fin, última estaya de la nuesa Travesera Integral de Picos y como non, tocaba meté-y un menéu al macizu oriental d'esti suañu calizu que ye Picos d'Europa. Pa ello, nun podemos llevantános con meyor ánimu, ya qu'ayeri tuviemos bien de tiempu pa descansar pola tarde, una ducha caliente relaxante, una cena de tres platos como ta mandáu y una bona cama onde durmir hasta la hora del desayunu.

Desayunu, qu'al igual que la cena, foi una pasada dafechu, con un buffet llibre onde ponése hasta les oreyes de tolo imaxinable. Sí, l'hotel d'Áliva, ye perfeutu pa descansar dempués d'una soba de tres díes por Picos, y si vas de domingu a xueves salte tiráu de preciu, sinon ya tócate pagar un poquín más.

Grupu reducíu nel entamu de la Travesera

El casu ye que rondando les 9 la mañana (fuimos pelín perezosos) ya tamos preparaos pa salir los 3 supervivientes de la Travesera (César, Fernan y Berto) y magar d'una semeya y d'unos abrazos colos collacios de sofitu loxísticu (Mariano y Oscar) y con Bittor qu'abandonaba nel últimu día, entamamos a caleyar.

La Llomba'l Toru y tirándonos a pola Canal de las Grah.as

Los primeros pasos van ser per pista en baxada pela nomada Llomba'l Toru, que nun ye otra cosa qu'una morrena central del antiguu glaciar que baxaría de la Peña Vieh.a. Nel intre, tenía dos coses na tiesta, una'l día tan fríu y murniu, que diba despedinos de la Travesera y otra, tolos collacios que compartieron con nós estos 4 díes (Bea, Josean, Pangua, Carlos, Bittor y Mariano y Oscar cola furgo).

Ablucante los Puertos d'Áliva dende lo alto de las Grah.as

Como prestaría que siguiésemos toos alantre nesti últimu día, pero otru añu más quedamos namái que tres. Aún así, tamos con ánimos y pocu dempués d'una peñona, onde refuxámonos y ponémos casi tola ropa que tenemos na mochila, ya que'l vientu del norte pon la piel de pita cosa fina, vamos tirános a pola Canal de las Grah.as.

Siguimos xubiendo pola canal

Paez que llégase rápidu al entamu de la canal, pero son 45 minutinos los qu'echamos, enantes d'intentar acolumbrar cual ye'l senderu correutu. Anque a dicir verdá, nun lo hai, ya que casi hasta'l final de la canal va ser un continuu amiestu de prau pindiu y piedra suelto, colo que durante una hora vamos tar faciendo envueltes pela amplísima canal de la meyor manera posible.

Más y más prau y caliza

Nel intre, nun sabemos mui bien por qué, metímonos demasiáu hacia'l contrafuerte que separa les canales de Covarones y las Grah.as, y sobre los 1900 ms d'altor asomámonos a la canal contigua, decidiéndo siguir pola nuesa, ya que garrar esta sería separtanos demasiáu del nuesu primer oxetivu: el Prau Contés.

Enriba la canal de las Grah.as

Asína que, tornaremos hacia la nuesa mandrecha, y ascenderemos per una fastera muncho más entretenía de las Grah.as, na cual ya la caliza predomina sol prau, y esfrutaremos de dalguna trepada inclusu, zarrándose la canal más y más hasta aportar al colláu (2200 ms), dempués de 45 minutinos dende'l contrafuerte nomáu anteriori.

Nel colláu col Prau Contés y el Contés nel puntu mira

Equí ya taremos en disposición de dexar les mochiles, y caleyar cenciellamente pel "prau" que ye la pala qu'aporta hasta'l picu Prau Contés. Esti ascensu será tendíu en tou momentu y durante tolos pasos hasta los 2280 ms de la montonera piedres que fai cume, alternaremos la vista abaxo y les güeyaes al vecín Picu Contés.

Cumal del Prau Contés (2280 ms)

La verdá ye que cola agreste vertiente sur del Contés al llau, perder el tiempu nesta llomba, nun paga la pena demasiáu. Poro, 20 minutos dempués tábemos ya nes mochiles de regresu, y un tragu d'augua bastábanos pa entamar la travesía hacia'l Picu Contés.

Travesía con dalgún destrepe hacia'l Picu Contés

Pa ello, tendriemos que bordiar dalgún pasu qu'otru de pocu d'ambiente y destrepar hacia la h.orcada final de la canal de Covarones, enantes de garrar el pedreru d'ascensu al Picu Contés, el cual con dalgunos h.itos y marques nes peñes, llevarános ensín perda dalguna hasta los sos 2369 ms d'altor, coronáu per un vértice xeodésicu.

Yeren 3 hores y media de ruta hasta este puntu, y foi una pena, que'l nuesu Xuan de la Borrina, nun intercedería por nós, ya que xustu enriba'l cumal zarróse, dexándonos coles ganes de tener dalgo más de vistes.

Nel Picu Contés (2369 ms)

Aún así, tábemos satisfechos y que meyor que sacar una semeya cola asturina y la ikurriña, que llevábenmos de compaña los cuatru díes de Travesera. Tamién xintar y beber daqué, dende'l fuerte desayunu diba veninos bien pa tola baxada que teníemos que llevar alantre.

Cual yera'l plan inicial, pues crestiar pol pasu de la H.orcada'l H.ierru hasta'l Cuetu la Encina, onde xubiríamos un dos mil más, pa baxar pol Canalón del H.ierru hasta las Vegas de Sotres.

Entamamos la baxada pola arista del Contés

Pero, nun siempre sal too como se planea, y ye qu'a pesar de llevar la ruta nel gps, nun veímos per onde tomar esa cresta y les caídes al vacíu yera lo únicu que nos apaecía nos pocos metros de vista.

Asína que, decicimos dir perdiendo altor, pegaos a l'arista que baxa faciendo paré col Canalón del H.ierru, a la gueta de dalgún pasu nel que pudiéramos meténos dafechu nelli.

Baxando de la Cuchellona hacia'l Canalón del H.ierru

Nun foi una xera fácil, pero so los 2141 ms, alcontramos un pasu nun llugar nomáu como la Cuchellona, que llueu viéramos el por qué d'esti nome, ya que dende muncho más abaxo xube l'afilada paré del canalón hasta esti puntu, onde un paredón paez cortar esi filu.

Penriba d'esi paredón alcontramos el pasu, y cotamos la Cuchellona como un dosmil más de Cabrales, pa dempués dir con munchu curiáu, pola cantidá de piedra suelta, metiéndonos más y más hacia'l centru del Canalón del H.ierru.

Baxando pol canalón del H.ierru

Pa entos ya veíemos a les clares, cual yera'l Cuetu la Encina, y pelín enriba d'él asomábase los caberos metros de la Morra Llechugales y con un pelín de rabia anque poca, ya que tábemos cansaos, nun dexé de mirar esi guapu cuetu, nel que ya'l cielu azul y les ñubes blanques facíen de mural, anque solo fuera pa quedáme cola so forma pa otra intentona.

Dexando esto, ya solo teníemos por delantre metros y más metros d'una canal ablucántemente llarga y ancha, na que fuimos durante tiempu abondo, alternando los pasos yerbosos con pedreros más o menos grandes, hasta que garramos unu que nos fizo desfacenos de munchísimu desnivel en mou esquiador.

Fernan colas Vegas de Sotres embaxo

Con ello quiero dicir que, nun usar el track d'esta canal nin de coña pa xubir, o al menos si veis qu'empobínase per un pedreru nun vos metáis, porque pue ser un auténticu infiernu. Poco más tengo que dicir que, nin siquiera na so parte final, na que'l desnivel ye menos intensu, faise más agradable, ya que la especie de morrena central que baxa per ella, ye llarga hasta la fartura.

Tola xigantesca canal del H.ierru

Finalmente, son una hora y cuartu de baxada y casi mil metros de desnivel tan solo dende la Cuchellona, poro tamos falando de 1h y 40 minutos y xustamente 1200 ms direutos dende'l Contés hasta la pista a Sotres, faciéndose albidrar, al nuesu entender, un ascensu perduru a esti picu pola Canalón del H.ierru.

De toes formes, lo nuesu yera descender y más descender, pasando poles guapes cabañes de la Vega Sotres, y siguiendo'l nuesu caminar hasta la Curvona Sotres onde Fernan tenía la furgo y a Oscar nella, col envís de xintar con nós nel propiu pueblu.

Caleyando pela pista hacia Sotres

Yo pa completar, inda dióme por siguir camín hasta'l pueblu de Sotres y nun usar ellementos mecánicos hasta'l final de la ruta, faciendo un total de 15,2 kms en 6 hores y 20 minutos de ruta, nos que tuviemos que superar un desnivel acumuláu positivu de 1190 ms y unu negativu de 1810 ms, lo cual dempués de 4 díes de travesera faíse perduru.

Con too y con ello, nun hai más que coses positives d'esta segunda Travesera Integral de Picos del GM Xuan de la Borrina y casi ensín finala, ya teníemos na tiesta como pudiera ser la prósima travesera, pero será secretu hasta'l branu que vien, jeje. Pa finar nun quedaba más, que metése una bona fabada y un cabritu en Sotres pa cellebrar l'ésitu d'esta edición.

Pero como siempre que ties una gran allegría por mor de dalgo algamáu na montaña, tien que venir la vida y date alcordanza de que nun somos gran cosa nesti mundiu y qu'a la mínima fines la to esistencia como'l que fina una estaya más de la Travesera.

La noticia de la muerte de Sergio Breñas, escalador, montañeru y refuxeru nel L.lano (Quirós), onde tantes vegaes tuve esguilando, fízonos pasar una xinta pertriste, lloñe de lo que merecíamos. Siempre que tea nes parés de Quirós tendré una alcordanza pa él.

Que la tierra séyate lleve, collaciu!!!

Camudando'l Camín fartándose en Sotres

Na cabera estaya de la Travesera ficimos: Prau Contés (2280 ms): perteneciente al Club 111 de Picos, Picu Contés (2369 ms): dos mil y vértice de Cabrales y tamién perteneciente al Club 111 así como monte prestosu d'Asturies y por últimu un dos mil de Cabrales como ye la Cuchellona.

Ver progresos en: Retos montañeros