viernes, 30 de agosto de 2019

La Cueta (Babia)

14 d'Abril de 2019

Como siempre, si tenemos finde con salida de monte nel GM Xuan de la Borrina, solemos aprovechar pa tirar en furgo a pasar el finde. Esta vegada, como vos conté na entrada de Pena Orniz salimos de la Cueta pa conocer Fuentes del Sil y ascender esti increyible monte, poro nun podía ser d'otra manera que tocaba trepar un pocu na escuela qu'asitiase penriba'l pueblu no que nómase como la Pena.

Faces de la Pena, onde asístiase la escuela dende la Cueta

Nun ye que ficiéramos gran cosa, pero como non, tar a gustu nesti pueblu ye bien cenciello, col bon facer de los dueños del hostal Picos Blancos, que lloñe de molesta-yos los furgoneteros, atiéndenmos estupéndamente, aportando, como non, pela nuesa parte, gastu cenando, almorzando y tomando daqué, ya qu'aportar económicamente a estos pueblos, faen que nun desapaezan y queden nel escaezu.

Pié de vía tranquilu y cómodu nestos seutores de la faza más baxa

No que la escalada se refier, ún de los díes, tornamos al seutor Candelas que ya conociera va un par d'años y tuviemos probando una vía nueva, que saldrá como 6a+ y tamién un 6b+ perrete que pringué dafechu jeje y qu'habrá que volver a rematar n'otra visitina que faigamos.

Víes de pasu y dalgo más llargues nel seutor Candelas

Como novedá, tuviemos l'últimu día nel seutor del Vicio, onde pude comprobar que ye'l pare con mayores posibilidaes con placa perinteresante y víes más llargues que nes faces superiores de la Pena, ya que munches de les víes son bordillinos nos otros seutores.



Placa con munches posibilidaes nel seutor Vicio

Nun mos matamos muncho tampoco y pude facer unes cuantes víes curties de la mandrecha'l seutor y ye que tábemos pelín cansadetes de la pateada del día anterior y poner gatos nun ye lo que más apeteza nestos díes, post monte, precísamente.
Plaqueando un pelín nel seutor Vicio

Ensin más una visitina más, a esti pueblu, onde podemos facer monte, esquí, escalada y sobretou esfrutar de la hospitalidá de la xente del bar, que venden Babia tolo que pueden y ye qu'hai que valorar como tien de ser, estos llugares na que la economía tradicional va finando pocu a pocu y quéda-yos pocu más qu'un pocu de turismu al ser quiciás el pueblu más altu de Llión.


La Cueta, llugar de mastinos bien guapos

La Cueta
 
Croquis modificaos por mi de la escuela d'escalada de La Cueta, por mor de la Asociación Estás en Babia. Gracies y col so permisu.  


----------------------------------------------------------------

18 al 20 d'Agostu de 2017

Magar de pasar dellos díes de vacas por Soria, intentando entrenar muncho pa la mió primer maratón de monte, na Güeyinos del Diablu, tornamos p'Asturies y como non, tamién había que volver a trepar un pocu.

Pa ello, escoyimos el pueblu de la Cueta en Llión, una escuelina mui tranquila y muncho seutores con graos abondo variaos dende IV hasta Sétimu aproximáu. La verdá ye que ta un pelín lloñe d'Asturies pero pasar un finde paga la pena y muncho.

La Cueta dende'l paré de Cancelas

Tamos falando de que tamos en Babia, llindando con Somiedu, poro l'espeutáculu de montes y posibilidaes pa patear ya seya n'iviernu raquetiando o esquí de travesía y en branu entrenando pa carreres son inmenses.

Lloñe d'asuntos montunos, dicir que de primer man, son un pelín secos nestes tierres pero'l chigre Picos Blancos, ye una maraviya y tratáronmos durante los tres díes de luxu. Tamos furgonetiando y nun mos punxeron dengún problema y eso que ye hostal, anque como non, almorzamos un cafetín toles mañanes y toles tardes-nueches apalancábemos na terraza a chigrear.

Víes prestoses nel seutor de Cancelas

No deportivo, la escuela ye sur total, asina que les meyores dómines sedríen en primavera o seronda, ya qu'entiendo que nel iviernu nun sedrá cenciellu casi nin llegar al pueblu y los pies de vía tarán ñevadinos munchos díes.

El primer día, al llegar de tardi, tuviemos nel más cercanu al pueblu, el seutor Cancelas. Ye un seutorín que tien dalgunes víes llargues a la mandrecha, de les que nun probamos namái qu'un curiosu diedru de quintu grau.

Más víes nel seutor de Cancelas... con placa fina d'adherencia

Les víes de la manzorga son d'iniciación total, mui, mui cencielles y dalgo sucies y les del centru son de típica placa d'adherencia llionesa, siendo estes les más prestoses, con dalguna que fizo que tuviéramos que da-y un par de pegues al menos.

Al siguiente día pela mañana, xubimos hasta los seutores más altos, alcontrándonos con un par de seutores bordilleros de 4 o 5 chapes máximu, con pasos bloqueros, dientro del estilu plaquero de tola escuela.

Nel seutor Diañu... con víes más curties, pelín bordilleres

Cuando'l calor apretó tuviemos que colar p'abaxo y ye cuando pega'l sol nun hai quien aguante. Asina que pa esfrutar d'esta escuela, lo meyor ye madrugar a los seutores d'arriba hasta qu'entra'l sol y quedamos ensin solombra y llueu metenos un bon descansu al mediu día, con bañín nel ríu, pa pola tarde tirar a la parte baxa de nuevu, ya que sobre les 6 entra la solombra por mor del monte d'enfrente y tase estupéndamente.

Quedónos pa otra visita, conocer los seutores intermedios onde alcuéntrense les víes más llargues y paezme qu'en realidá ye onde ta'l mayor númberu de víes. Dicho esto, quedé con munches ganes de siguir probando víes y esfrutar de la tranquilidá d'esti pueblín.

No hay comentarios:

Publicar un comentario