Track: Valverde (Los Argüeyos) - Picu Bodón
Última ruta del añu na que deberíemos despedinos toos hasta la siguiente temporada, pero siendo sinceros, cuanta más xente hai nel grupu, munches vegaes menos compromisu algames. Con ello, xuntámonos Richar, Zori, Benjamín y yo, pa facer la despedida de la temporada.
Pa enriba, el tiempu n'Asturies nun ye bono precísamente y tenemos que buscar una ruta alternativa a les que tenemos de calendariu. Como siempre, a mal tiempu n'Asturies hai que restolar en tierres llioneses p'alcontrar onde caleyar un ratín.
Partimos del pueblu de Valverde (1259 m) en los Argüeyos
El premiu llevóselo'l picu Bodón, na fastera de los Argüeyos y más en concretu nel conceyu de Valdel.lugueros bien cerquina del ríu Curueñu que tan guapu valle forma dende'l puertu Vegará, pudiendo esfrutar d'él nes rutes del Faru y Nogales va unos añinos.
P'atacar el Bodón escoyeremos el pueblu de Valverde, al qu'aportaremos magar del camín dende Xixón pela minera y A-66 hasta garrar la nacional al puertu Payares en Campumanes. Llueu del puertu, baxaremos hacia Vil.lamanín onde almorzamos y siguimos pela Le-311 hacia Cármenes siguiendo hasta Almuzara onde tomamos la Le-313 que tien de facenos pasar pelos pueblos de Valverdín, Pedrosa, L.lavandera, Xenicera y Valverde a la fín.
Ascendemos a los mayaos del Cantu Mirarrubia
De camín pela carretera, vamos falando Benjamín y yo, faciendo alcordanza de cuando tuviera de guah.e pasando branos, echando un gabitu a la familia nes tarees ganaderes. De primeres, nun s'alcordaba de cual yera'l pueblu nel que tuviera de neñu pero la casualidá llevónos a que'l nuesu puntu de partida fuera Valverde onde xústamente tuviera na so neñez.
Falando de mil hestories, saldremos percorriendo les cais de Valverde siempre n'ascensu hasta abandonar una especie de mediu camín, mediu riega na parte alta del pueblu. Ellí, siguimos dalgún senderu qu'otru col envís d'aportar a los mayaos onde de guah.e cuidara les vaques de la so familia nel cantu Mirarrubia.
Xubimos hacia'l colláu Valverde col mini Urriellu a la vista
El día ta gafu, con muncha ñubosidá esnalando apriesa penriba les nueses cabeces. Dacuando sal un pelín el sol, otres torna la escuridá, pero nin con esa presencia de mal tiempu, tenemos ganes d'entainar a caleyar, simplemente queremos esfrutar de los nuesos caberos pasos de la temporada.
Del Cantu Mirarrubia, siguiremos camín hacia'l colláu Valverde (1675 m), entreteniéndonos coles vistes d'un garrapiellu d'aguyes con delles formes, sobresaliendo pente toes, una con forma de Picu Urriellu, que paez un llaverín en comparanza col nomáu picu asturianu.
Entamamos el sele crestéu hacia'l picu Bodón
Aportaremos al colláu Valverde, enmediu d'una charra interminable sobre política y nel intre, tendremos vistes hacia'l Cuetu Cabañas al occidente y al camín que nos espera hacia'l Bodón al oriente.
El senderu namora enforma, ya que'l trazu fadranos caleyar con calma, perpasando dellos collaos con dalgún entreteníu destrepe ensín denguna dificultá, que tien de llevanos pali pali hacia'l más guapu de los puntos d'esta ruta: La Cuevona.
Averándonos hacia la Cuevona
El camín, como ya dixe, ye bien guapu y según vamos viendo averase la xabaz cara noroeste del Bodón, alcontrarémonos magar d'un trepe cenciellu cola Cuevona, metá cueva y metá arcu, dexándonos llevar un bon ratu pente los sos requexos calizos.
La Cuevona, una ayalga de formes calices
Baxo l'amenaza d'agua, salimos de la cueva y entamamos l'ascensu final al Bodón, el cuál fadremos lo más aína posible, ya que tenemos presente que va tocar moyase y lo mesmu si se pon feu, tendremos que volver a abelluganos na Cuevona pa xintar con tranquilidá.
Cenciellu camín hacia la cumera del picu Bodón
L'ascensu al Bodón, al cuál paez ser que-y vien el nome del dios célticu Bodo, como yera d'esperar faise pela fastera sur, la cual nun tien mayor problema que xubir andando pel pindiu senderu, demientres les ñubes prietes dexen cayer dalgún trapín de ñeve... sí, ñeve en Xunu.
Cumal del Bodón (1956 m)
Con un total de 3 h de ruta, taremos nel cumal lo xusto pa sacar un par de semeyes y escapamos d'ellí, ya que con guantes, gorru y chubasqueru, paez una ivernal más qu'una ruta braniega. Menos mal, que según vamos descendiendo les condiciones ameyoren poquin a pocu.
El descensu fadrémoslo hacia'l mesmu colláu al que salimos de la Cuevona, pero esta vegada vamos tiranos abaxo pela fastera sur, per una amplia canal con una aguya na so metá, que marca'l pasu hacia la parte baxa, nomada la Vallina Carbayal.
Baxamos pela Vallina Carbayal
El pasu hacia la parte baxa, camuda'l sen herbosu de la canal por un llaberintu caóticu de caliza, na que nun paez ser meyor una escoyeta qu'otra y les destrepaes paecen tar más qu'aseguraes. Nel nuesu casu, salimos pela mandrecha de l'aguya, escoyendo un sistema de terraces que llevónos con un pelín de rodéu a un senderu que veíase dende riba.
Según les ganes d'aventura que tengamos podemos baxar más direutos o menos, pero acabaremos nesti senderu de toes formes. Una vegada que lu topemos, ya nos relaxaremos descendiendo por él con direición suroeste hacia los mayaos del cantu Mirarrubia.
Baxando pela Vallina Carbayal y su llaberintu de caliza
Penriba los mayaos y col tiempu aselando dexándonos el calecer del sol de premiu pa xintar, descansaremos unos x min, fartucándome enforma, ya que'l bocata que me ficieron en Casa Ezequiel valía pa dos presones mínimu.
Con pocu más, siguiremos el descensu aportando a Valverde magar de travesar tolos mayaos d'este a oeste saliendo al pueblu per un camín al llau d'una especie de fana minera, abanadonada abenayá, pero qu'a nós valiónos pa nun metenos pela riega del entamu de la ruta.
Descendemos finalmente hacia Valverde
En resume, guapa ruta con un percorríu de lo más entreteníu y que si somos a da-y zapatu pue convertise nuna mañanera con fartura a posteriori, ya que los 7,3 km y 810 m de desnivel acumuláu faen mui rebaxables les casi 6 hores de la nuesa ruta.
Pero bono... nun too va ser correr nesta vida... tamién hai qu'esfrutar del sol, del fríu, del vientu ya incluso de la ñeve en branu, que poques vegaes vese too xunto nel mesmu día y menos nun entornu tan guapu como'l del ríu Curueñu.
Camudando'l Camín na Cuevona del Bodón
No hay comentarios:
Publicar un comentario